Της Ελένης Τσιάβο
Ως κεραυνός εν αιθρία «έπεσε» η είδηση τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους, ότι 500 και άνω δικογραφίες έχουν εξαφανιστεί στο νησί της Κέρκυρας και… αναζητούνται.
Μια αν μη τι άλλο περίεργη υπόθεση, που έκανε «επίσημη πρώτη» στα δικαστικά χρονικά της χώρας μας, καθώς ομολογουμένως, κάτι τέτοιο δεν είχε ξανα-σημειωθεί.
Εύλογα αναρωτιέται κανείς, για το πως είναι δυνατόν να κάνουν φτερά εκατοντάδες δικαστικά έγγραφα;;
«Η εξαφάνιση 502 ποινικών δικογραφιών από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Κέρκυρας είναι ένα πρωτόφαντο, πρωτόγνωρο πανελληνίως γεγονός, που προκάλεσε σοκ και έκπληξη», υπογράμμιζε τότε ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Κέρκυρας, Γιώργος Καλούδης που έφερε στο φως της δημοσιότητας την εν λόγω «εξαφάνιση», κάνοντας λόγο για το αίσθημα ασφάλειας, τόσο των πολιτών, όσο και των δικηγόρων, το οποίο έχει κλονισθεί, όπως ανέφερε ο ίδιος, σχολιάζοντας την πρωτόφαντη αυτή υπόθεση στο Δικαστικό Μέγαρο του νησιού.
Οι φάκελοι εμπεριείχαν κυρίως υποθέσεις με οικονομικά εγκλήματα και χρέη προς το Δημόσιο (κυρίως της περιόδου 2003-2017) που οδηγήθηκαν στην παραγραφή.
Η ιστορία όμως έχει την εξής, «εντυπωσιακή» συνέχεια:
Νοέμβριος 2020.
Η έρευνα των ανδρών της Υποδιεύθυνσης Aσφαλείας, σε συνεργασία με τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών κ. Λαμπρίδη, απέφερε αποτελέσματα, καθώς βρέθηκαν οι χαμένοι φάκελοι σε φιλικό σπίτι της εισαγγελέως Κέρκυρας, εγείροντας πολλά ερωτηματικά, ειδικά μετά από τα όσα υποστήριξε η δικαστική λειτουργός.
Ανήκουστες αιτιολογίες
Η ίδια ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Τον Οκτώβριο του 2017 πήρα ένα μικρό γατάκι και το σπίτι μου γέμισε ψύλλους.
Αναγκάστηκα να μείνω αλλού και απομακρύνθηκα από την οικία μου.
Επίσης από το σπίτι μου απομακρύνθηκαν σχεδόν όλα τα έπιπλα και η οικοσκευή (ρούχα και σχετικά).
Στο σπίτι ήρθαν πολλοί άνθρωποι, το έβαψα και ήρθε ο άνθρωπος να ψεκάσει έξι φορές.
Θα τον βρω και θα τον προτείνω μάρτυρα.
Τότε μια στενή οικογενειακή φίλη με βοήθησε και μετέφερα ό,τι υπήρχε στο σπίτι μου, στο δικό της σπίτι στο χωριό.
Κυρίως ρούχα, αλλά και κάποια έπιπλα, τότε μεταφέρθηκαν και αυτές οι δικογραφίες οι οποίες βρίσκονταν στο σπίτι μου μετά την μετακόμιση του 2012 από την παλαιά εισαγγελία στο νέο κτίριο».
Αυτή την πρωτοφανή αιτιολογία με αναφορές σε γάτες, ψύλλους και… ψεκασμούς παρουσίασε η δικαστική λειτουργός που είχε δεκαετή θητεία στο «νησί των Φαιάκων» και η οποία είχε ήδη ελεγχθεί τους τελευταίους μήνες από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου για την απώλεια των φακέλων.
«Ανόητες επιλογές χωρίς δόλο – Μπλόκαρα»
Στη συνέχεια η εισαγγελέας αναφέρεται σε « ανόητες ενέργειες χωρίς δόλο και για υποθέσεις που της είχαν διαφύγει».
Όπως σημειώνει, «πάντα αναφέρομαι σε αυτά που είναι χρεωμένα σε εμένα και για τα οποία ελέγχομαι. Δεν είχα κανένα λόγο να μην τα εμφανίσω, αν πάλι είχα δόλο δεν θα βρισκόταν εκεί, σε χώρο εμφανή χωρίς να είναι κρυμμένα.
Η κυρία που διέθεσε το σπίτι της δεν έχει τις γνώσεις να κατανοήσει το περιεχόμενο και εγώ δεν είχα κανένα λόγο να τα αφήσω εκεί και να την επιστρέψω στην υπηρεσία.
Άλλωστε μέσα σε αυτές βρίσκονται πολλές παραδείγματος χάριν με αιφνίδιους θανάτους.
Τι λόγο θα είχα να τις κρύψω;
Επίσης κάποιοι κατηγορούμενοι έχουν δικαστεί πολλές φορές από εμένα…
Όπως σας είπα η πλειοψηφία ήταν παλιές αλλά μέσα βρισκόταν όπως φαίνεται και άλλες απ’ ό,τι μου είπαν μέχρι χρόνο τέλεσης το 2016.
Αυτές όντως μου είχαν διαφύγει και ούτε καν όσο και αν είναι ανόητο, δεν σκέφτηκα αυτή τη μετακίνηση ή τι εμπεριείχαν όλα αυτά.
Αν το είχα σκεφτεί θα τα είχα επιστρέψει και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Μπλόκαρα.
Αυτό το ξέρουν όλοι αυτό να το πληρώσω, αλλά θεωρώ άδικο και οδυνηρό να μου καταλογίζουν δόλο».
Σύμφωνα με πληροφορίες για την υπόθεση ασκήθηκε ποινική δίωξη εις βάρος της πρώην εισαγγελέως Κέρκυρας η οποία κατηγορήθηκε από την Εισαγγελία Πρωτοδικών του νησιού για υπεξαγωγή εγγράφων και ψευδή βεβαίωση.
Τις 502 δικογραφίες που “έκαναν φτερά” είχε χρεωθεί η δικαστική λειτουργός , για να τις επεξεργαστεί και να τις επιστρέψει στην υπηρεσία της.
Και κάποιες σημειώσεις
Η συγκεκριμένη ιστορία αποτελεί ένα ακόμη επιχείρημα που αναδεικνύει την μέγιστη ανάγκη για ενίσχυση της αποτελεσματικότητας του δικαστικού συστήματος αλλά και της διαφάνειας της Δικαιοσύνης στην Ελλάδα.
Το βάρος που σηκώνει στους ώμους του ένας δικαστικός λειτουργός υπό τις συνθήκες που όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε, είναι τεράστιο και αξιοσέβαστο.
Υποθέσεις όμως, που αμαυρώνουν την εικόνα της χώρας, προσθέτοντας «αχρείαστες» παθογένειες, θα πρέπει να λάβουν τέλος.
Θέτοντας φρένο σε παρόμοια περιστατικά, θα πάψει επιτέλους να δίνεται η εντύπωση πως αβίαστα, μπορεί να πλήττεται περαιτέρω το κύρος των Αρχών.
Ο εκσυγχρονισμός άλλωστε της Δικαιοσύνης, αποτελεί μία από τις σημαντικότερες προϋποθέσεις για την κοινωνική σταθερότητα και εν γένει την οικονομική ανάπτυξη.
Όλα άλλωστε ξεκινάνε από την ευθύνη και τη σοβαρότητα.
