Φροντιστές…
οι άνθρωποι που περνάνε μαζί με τον ογκολογικό ασθενή το φρικτό αυτό ταξίδι….
αθόρυβα βήματα, πολλές φορές ως «ασπίδα» για να μην καταλάβει ο άνθρωπος τους τι συμβαίνει και ιδίως σε… ποιόν βαθμό συμβαίνει…
οι άνθρωποι που θα καταπιούν άπειρες στιγμές κατάθλιψης… και που θα μείνουν με το κενό αν χαθεί στο τέλος η μάχη…
άνθρωποι που θα ακούσουν τα χειρότερα σενάρια και θα «καταπιούν» την αλήθεια… αποκαλύπτοντας ένα 30 με 40% του προβλήματος που θα ακούσουν από τους γιατρούς…
που θα θυμούνται για το υπόλοιπο της ζωής τους, πόσα πέρασε ο αγαπημένος τους άνθρωπος…
που η απώλεια θα είναι χαραγμένη για πάντα μέσα στη ψυχή τους…
που θα κρατήσουν εκείνο το χέρι για τελευταία φορά… και θα πουν το πιο μεγάλο «σ’ αγαπώ» πριν το αποχαιρετιστήριο ταξίδι…
που θα κοιτάμε τον ουρανό πλέον πιο συχνά.
σσ. δεν ξέρεις ποτέ τι περνάει ο άλλος στη ζωή του, να είσαι ευγενικός πριν κρίνεις…
