Διατήρηση του κανόνα της από κοινού άσκησης του συνόλου της γονικής μέριμνας (συνεπιμέλεια) από αμφότερους τους γονείς

(Η απόφαση δημοσιεύεται επιμελεία του Δικηγόρου Αθηνών Δημητρίου Β. Δουλιώτη

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΤΜΗΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 6486/2023

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τον Δικαστή Χρήστο Παπαδήμα, Πρόεδρο Πρωτοδικών, ο οποίος ορίστηκε κατόπιν κλήρωσης σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.3327/2005.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό την 01.1 1.2023, χωρίς τη σύμπραξη γραμματέα, για να δικάσει τις υποθέσεις μεταξύ:

Του αιτούντος-καθ’ ου η αίτηση: ., κατοίκου Καισαριανής Αττικής, οδός ., με ΑΦΜ ., ατομικά και ως συνασκούντος τη γονική μέριμνα του ανήλικου τέκνου των διαδίκων ., ο οποίος εμφανίστηκε στο Δικαστήριο μαζί με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Δημήτριο Δουλιώτη (ΑΜ ΔΣΑ 28220).

Της καθ’ ης η αίτηση-αιτούσας: ., κατοίκου Βύρωνα-Καρέα Αττικής, οδός ., με ΑΦΜ ., η οποία εμφανίστηκε στο Δικαστήριο μαζί με την πληρεξούσια δικηγόρο της Ελένη Γκλεγκλέ (ΑΜ ΔΣΑ 19347).

Ο αϊτών ζητεί να γίνει δεκτή η από 23.05.2023 αίτησή του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου στις 3 0.05.2023 με γενικό αριθμό κατάθεσης ./2023 και ειδικό αριθμό κατάθεσης ./2023 και προσδιορίστηκε για την παραπάνω δικάσιμο.

Η αιτούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 06.06.2023 αίτησή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου στις 07.06.2023 με γενικό αριθμό κατάθεσης ./2023 και ειδικό αριθμό κατάθεσης ./2023 και προσδιορίστηκε ομοίως για την παραπάνω δικάσιμο.

Κατά τη συζήτηση των υποθέσεων, οι οποίες συνεκφωνήθηκαν νόμιμα στη σειρά τους από το οικείο έκθεμα, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους, που περιέχονται και στα εμπροθέσμως κατατεθέντα σημειώματά τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Οι κρινόμενες από 23.05.2023 (στο εξής υπό στοιχείο Α’) και 06.06.2023 (στο εξής υπό στοιχείο Β’) αιτήσεις, οι οποίες αφορούν σε ζητήματα επιμέλειας και επικοινωνίας του κοινού τέκνου των διαδίκων ., είναι προδήλως συναφείς, υπάγονται στην ίδια διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων και, επομένως, πρέπει να συνεκδικαστούν, διότι έτσι διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης, επιπλέον δε μειώνονται και τα έξοδα (άρθρα 31, 246 και 591§1 εδαφ.α’ ΚΠολΔ).

Ι. Φορέας της γονικής μέριμνας είναι το πρόσωπο που έχει αποκτήσει το εν λόγω δικαίωμα και δεν το έχει απωλέσει με οποιονδήποτε τρόπο. Οι γονείς καθίστανται φορείς της γονικής μέριμνας από τη στιγμή που ιδρύεται η συγγενική τους σχέση με το τέκνο. Αυτό σημαίνει ότι οι γονείς αποκτούν τη γονική μέριμνα κατά βάση με τη γέννηση του τέκνου, εφόσον πρόκειται για τέκνο γεννημένο σε γάμο ή σε σύμφωνο συμβίωσης (άρθρο 1463 ΑΚ), ενώ όσον αφορά στο εκτός γάμου τέκνο, αν αυτό δεν έχει αναγνωρισθεί, φορέας της γονικής μέριμνας είναι η μητέρα του (άρθρο 1515§1 εδάφιο α’ ΑΚ), στην περίπτωση όμως που αυτό αναγνωριστεί εκούσια ή δικαστικά με αγωγή του πατέρα, φορείς της γονικής μέριμνας καθίστανται και οι δύο γονείς από κοινού. II. Περαιτέρω, ο ν.4800/2021 αναμόρφωσε το δίκαιο της γονικής μέριμνας, αντικαθιστώντας ή τροποποιώντας σειρά διατάξεων του 11ου κεφαλαίου του ΑΚ για τις σχέσεις γονέων και τέκνων, με βασικό σκοπό την κατά το δυνατό συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή του τέκνου τους, ιδίως για τον χρόνο μετά τη διακοπή της συμβίωσης ή τη λύση ή την ακύρωση του γάμου. III. Ειδικότερα, από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1518 και 1520 ΑΚ, όπως αντικαταστάθηκαν ή τροποποιήθηκαν, προκύπτει ότι η γονική μέριμνα του ανηλίκου περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου του – η οποία εμπεριέχει, ιδίως, την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση, και την εκπαίδευση του τέκνου, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου διαμονής του – επιπλέον δε τη διοίκηση τη περιουσίας του και την εκπροσώπησή του σε κάθε υπόθεση, δικαιοπραξία ή δίκη, που αφορά στο πρόσωπο ή στην περιουσία του. IV. Τα βασικά σημεία, στα οποία διαφοροποιείται το ισχύον νομικό καθεστώς των δικαιούχων άσκησης της γονικής μέριμνας σε σχέση με την προηγούμενη ρύθμιση, είναι ότι α) καθιερώνεται εκ του νόμου η εξακολούθηση της από κοινού άσκησης της γονικής μέριμνας για τον χρόνο μετά τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης, ήτοι κατά τη διάσταση και τη λύση ή την ακύρωση του γάμου ή του συμφώνου συμβίωσης (άρθρο 1513 εδάφιο α’ ΑΚ), ρύθμιση η οποία βρίσκεται σε αρμονία με τη διάταξη του άρθρου 1510 εδάφιο α’ ΑΚ. Δηλαδή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, σύμφωνα με το νέο δίκαιο είναι υποχρεωτική, αφού ισχύει εκ του νόμο και ανεξάρτητα αν τη θέλουν οι γονείς. Κοινή άσκηση σημαίνει ότι και οι λεχθείσες τρεις επιμέρους εκφάνσεις του λειτουργήματος της γονικής μέριμνας, δηλαδή η άσκηση της επιμέλειας, η διοίκηση της περιουσίας και η εκπροσώπηση του τέκνου πρέπει να γίνονται από κοινού. Με τον όρο “εξακολουθούν” στο άρθρο 1513 εδάφιο α’ ΑΚ καταφάσκεται η αναγκαιότητα αδιατάρακτης και αδιάκοπης διαβίωσης του ανηλίκου υπό τις συνθήκες υπό τις οποίες ζούσε πριν από τον χωρισμό των γονέων του και, ιδίως, αυτές που αφορούν στις μεθόδους και στη φιλοσοφία ανατροφής, διαπαιδαγώγησης, εκπαίδευσής του, στις επιλογές ως προς τις εξωσχολικές του δραστηριότητες, στην ψυχαγωγία του και στις κοινωνικές του συναναστροφές, αφού η διάσταση, το διαζύγιο, η διακοπή της συμβίωσης ή η ακύρωση του γάμου των γονέων του δεν πρέπει να μεταβάλουν τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας του ανήλικου τέκνου, η οποία πρέπει να ασκείται από κοινού και από τους δύο γονείς, καθόσον βασικός σκοπός είναι η ψυχική υγεία του ανήλικου τέκνου, η ομαλή ένταξή του στο κοινωνικό περιβάλλον και η ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Με τον όρο “εξίσου” αποδίδεται η θεμελιώδης αρχή του οικογενειακού δικαίου, η οποία εισήχθη με τον ν.1329/1983 και εναρμόνισε, στο θέμα τούτο, τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα προς τα άρθρα 4§2 και 21§1 του Συντάγματος, περί της ισότιμης συμβολής και των δύο γονέων στην ανατροφή και τη διαπαιδαγώγηση του τέκνου και την ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. β) Θεσπίζεται για πρώτη φορά η δυνατότητα των γονέων να ρυθμίσουν οι ίδιοι, με έγγραφη συμφωνία τους που περιβάλλεται σε ορισμένο τύπο, διαφορετικά, δηλαδή κατ’ απόκλιση από την από κοινού άσκηση, τον τρόπο άσκηση της γονικής μέριμνας κατά τη διακοπή της συμβίωσης ή για τον χρόνο μετά το κατ’ αντιδικία διαζύγιο (άρθρο 1514§1 ΑΚ). γ) Σε αρμονία με τη βασική αξιολόγηση του νομοθέτη, ότι το συμφέρον του τέκνου επιβάλλει κατά κανόνα την κατά το δυνατόν ενεργό παρουσία των γονέων στη ζωή του, η προσφυγή στο δικαστήριο για τη διαφορετική ρύθμιση της άσκησης της γονικής μέριμνας, κατά τη διάσταση ή μετά το διαζύγιο, επιτρέπεται πλέον, μόνο αν η από κοινού άσκησή της αδυνατεί να λειτουργήσει ή είναι αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου και μόνο κατόπιν αποτυχημένης διαμεσολάβησης (άρθρο 1514 ΑΚ). Για τη λήψη της απόφασης, το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τους έως τότε δεσμούς του τέκνου με τους γονείς και τους αδελφούς του, καθώς και τις τυχόν συμφωνίες που έκαναν οι γονείς του για την άσκηση της γονικής μέριμνας. V. Πιο συγκεκριμένα, με βάση την ως άνω διάταξη του άρθρου 1514ΑΚ συνάγεται ότι σε περίπτωση που η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας των ανήλικων τέκνων δεν είναι δυνατή εξαιτίας διαφωνίας των γονέων, η ρύθμιση αυτής γίνεται από το δικαστήριο, ενώ ως περιπτώσεις διαφωνίας αναφέρονται ενδεικτικά (“ιδίως”) οι περιπτώσεις που ο ένας γονέας αδιαφορεί, ή δεν συμπράττει στη γονική μέριμνα, ή δεν τηρεί την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία για την άσκηση ή τον τρόπο άσκησής της, ή αν συμφωνία αυτή είναι αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου, ή αν η γονική μέριμνα ασκείται αντίθετα προς το συμφέρον του τέκνου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αρκεί απλώς η διαφωνία των γονέων για να απονείμει ο δικαστής την αποκλειστική επιμέλεια στον ένα γονέα. Ειδικότερα, αν δεν συντρέξει σπουδαίος λόγος, που εγκυμονεί κινδύνους για το παιδί (περίπτωση κακοποιητικού, ψυχικά διαταραγμένου ή παντελώς αδιάφορου γονέα) ή αν δεν συντρέξει πραγματική αδυναμία άσκησης της συνεπιμέλειας από τον ένα γονέα, λόγω της μόνιμης μετεγκατάστασης του παιδιού σε άλλη πόλη ή χώρα, δεν νοείται ανάθεση της αποκλειστικής επιμέλειας στον άλλο γονέα ή έστω κατανομή της επιμέλειας, που μόνο κατ’ επίφαση θα επέτρεπε την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του παιδιού, διότι, διαφορετικά, ο δικαστής θα υπερέβαινε τα ακραία όρια της διακριτικής του ευχέρειας και θα ερμήνευε ή και θα εφάρμοζε εσφαλμένα το άρθρο 1514 του ΑΚ. Ως κατευθυντήρια γραμμή για την άσκηση της γονικής μέριμνας, στην περίπτωση διαφωνίας των γονέων του τέκνου και της προσφυγής τους στο δικαστήριο, αλλά και πυρήνας για τον προσδιορισμό της άσκησής της είναι το “βέλτιστο συμφέρον του τέκνου”, που αποσκοπεί στην ανάπτυξη του ανηλίκου σε μια ανεξάρτητα και υπεύθυνη προσωπικότητα. Ο όρος “βέλτιστο συμφέρον” κατ’ ουσίαν αποδίδει την προϊσχύσασα έννοια του “συμφέροντος του τέκνου” και, επομένως, δεν εισάγεται διαφοροποίηση σε σχέση με το προϊσχύσαν δίκαιο ως προς την έννοια και το περιεχόμενο της αόριστης νομικής έννοιας του συμφέροντος του παιδιού. Ως τέτοιο (συμφέρον του παιδιού) νοείται το σωματικό, υλικό, πνευματικό, ψυχικό, ηθικό και γενικά κάθε είδους συμφέρον, που αποσκοπεί στην ανάπτυξη του ανηλίκου σε μια ανεξάρτητη και υπεύθυνη προσωπικότητα. Για την εξειδίκευση της αόριστης αυτής νομικής έννοιας παρέχονται για πρώτη φορά από το νομοθέτη εκ των προτέρων προσδιοριστικά στοιχεία, πέραν από το επιβαλλόμενο στο δικαστή καθήκον να σεβαστεί την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας του φύλου, του σεξουαλικού του προσανατολισμού, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων, της ιθαγένειας, της εθνικής ή της κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσιακής-οικονομικής κατάστασής τους. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1511 §2 ΑΚ, “η απόφαση του δικαστηρίου συνεκτιμά παραμέτρους, όπως την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με τις νόμιμες υποχρεώσεις του, δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και προηγούμενες συμφωνίες που είχαν συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν στο τέκνο .. Τα κριτήρια αυτά αναδεικνύονται από το νομοθέτη και ισχυροποιούνται έναντι άλλων, χωρίς ωστόσο να δεσμεύουν το δικαστήριο ως προς την ιεράρχηση ή την υιοθέτησή τους, στο σύνολό τους. Το κανονιστικό νόημα της αόριστης νομικής έννοιας υπερτερεί έναντι άλλου έννομου συμφέροντος κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας (λ.χ. του συμφέροντος των γονέων, των απώτερων ανιόντων, τρίτων προσώπων που έρχονται σε επαφή με το παιδί). Γνώμονας για τη σχετική απόφαση του δικαστηρίου είναι μόνο το συμφέρον του ανήλικου παιδιού, όπως τούτο κρίνεται σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση χωριστά, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες της κάθε υπόθεσης. Η εξατομικευμένη κρίση συνιστά και εφαρμογή της επιταγής του άρθρου 2§1 του Συντάγματος, η οποία αποκλείει τη στερεότυπη αντιμετώπιση ως προς την αξιολόγηση ατόμων και προσωπικών σχέσεων. Έτσι, κρίσιμα προς τούτο στοιχεία είναι, μεταξύ άλλων, η καταλληλότητα του ή των γονέων για την ανάληψη του έργου της διαπαιδαγώγησης και της περίθαλψης του ανηλίκου τέκνου υπό καθεστώς ηρεμίας και ασφάλειας, καθώς και οι αναπτυχθέντες μέχρι τότε, με ανεπηρέαστη επιλογή, δεσμοί του διαθέτοντος ικανότητα διάκρισης τέκνου με τους γονείς του και τυχόν αδελφούς του, ενώ μεγάλης σημασίας είναι και η κατά το δυνατό μικρότερη διατάραξη του μέχρι τούδε τρόπου ζωής του παιδιού, έτσι ώστε να διαφυλαχθεί, κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ο ψυχικός και συναισθηματικός κόσμος του, δεδομένου ότι η διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των γονέων, με συνεπακόλουθο και τη διάσπαση της οικογενειακής συνοχής, έχει ήδη κλονίσει την ψυχική ισορροπία και την αίσθηση ασφάλειας του τέκνου. Η μικρή ηλικία του ανήλικου τέκνου και το φύλο του δεν αποτελούν κυρίαρχο, κατά νόμο, στοιχείο για τον προσδιορισμό του συμφέροντος του ανηλίκου αναφορικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή επιμέλειας στον ένα από τους γονείς του, γιατί η άποψη ότι η γονική μέριμνα των μικρής ηλικίας τέκνων πρέπει να ανατίθεται στη μητέρα τους, λόγω του ότι έχουν ανάγκη της μητρικής στοργής και ιδιαίτερων περιποιήσεων, εξακολουθεί να ισχύει, κατά τις νεότερες ιατρικές, παιδαγωγικές και ψυχολογικές έρευνες, μόνο για την πρώιμη νηπιακή ηλικία, για την οποία αναγνωρίζεται υπεροχή στη μητέρα, ενώ για τον μεταγενέστερο χρόνο αναγνωρίζεται ο σοβαρός ρόλος του πατέρα στην όλη διαμόρφωση των διαπροσωπικών σχέσεων του τέκνου. Ουσιώδους σημασίας είναι και η επισημαινόμενη στον νόμο ύπαρξη ιδιαίτερου δεσμού του τέκνου προς τον ένα από τους γονείς του και η περί αυτού ρητώς εκφραζόμενη προτίμησή του, την οποία συνεκτιμά το δικαστήριο ύστερα και από τη στάθμιση του βαθμού ωριμότητάς του, εφόσον αυτή είναι προϊόν ελεύθερης και ανεπηρέαστης επιλογής του ανηλίκου. Πρέπει, εξάλλου, να λαμβάνεται ιδιαίτερα υπόψη ότι ο ανήλικος, που έχει ακόμη ατελή την ψυχοπνευματική ανάπτυξη και την προσωπικότητά του υπό διαμόρφωση, υπόκειται ευχερώς σε επιδράσεις και υποβολές των γονέων ή άλλων, οι οποίες, έστω και χωρίς επίγνωση γενόμενες, οδηγούν ασφαλώς στο σχηματισμό της μονομερούς διαμόρφωσης και προτίμησης προς τον ένα από τους γονείς, οπότε η προτίμησή του δεν εξυπηρετεί πάντοτε και το βέλτιστο συμφέρον του. Έτσι, υπό το κράτος της κατάστασης αυτής, το συμφέρον του ανηλίκου μπορεί να επιβάλει να συμβιώνει τόσο με τη μητέρα του όσο και με τον πατέρα του και, ακολούθως, εφόσον έτσι προκαλείται η μικρότερη δυνατή διατάραξη του τρόπου ζωής του, να ανατίθεται η άσκηση της επιμέλειας αυτού από κοινού στη μητέρα και τον πατέρα του, δηλαδή, να γίνεται χρονική (ή εναλλασσόμενη) κατανομή αυτής ανάμεσα στους δύο γονείς ενώ και η γονική μέριμνα να ανήκει από κοινού και στους δύο, οι οποίοι θα οφείλουν να φροντίζουν για την ομαλή ανάπτυξη και το καλό του τέκνου τους από κοινού. Η έλλειψη δε συνεργασίας των γονέων δεν πρέπει να συνιστά εμπόδιο επιλογής της χρονικής κατανομής της επιμέλειας. Επίσης, η τυχόν εξάρτηση της χρονικά κατανεμημένης γονικής μέριμνας ή επιμέλειας από τη διάθεση συνεργασίας των γονέων αποδυναμώνει την συγκεκριμένη λύση, διότι αφήνει τη δυνατότητα στο γονέα, που είναι περισσότερο συναισθηματικά δεμένος με τα παιδιά, να τα επηρεάσει σε βάρος του άλλου γονέα και να επιτύχει, μέσω της άρνησής του να συνεργαστεί για μια τέτοια λύση, το μείζον, ήτοι να ασκεί αυτός αποκλειστικά τη γονική μέριμνα ή επιμέλεια των τέκνων, περιθωριοποιώντας τον άλλο γονέα. Για το σκοπό αυτό, λαμβάνεται υπόψη η προσωπικότητα και η παιδαγωγική καταλληλότητα και υπευθυνότητα κάθε γονέα και συνεκτιμώνται οι συνθήκες κατοικίας και η οικονομική κατάσταση τούτων. Διάκριση πρέπει να γίνεται μεταξύ της χρονικής κατανομής της άσκησης της επιμέλειας μεταξύ των γονέων και της εναλλασσόμενης διαμονής (κατοικίας) του τέκνου. Η πρώτη συνιστά μορφή κατανομής της άσκησης της γονικής μέριμνας με περιοδικότητα και συνεπάγεται ότι το παιδί έχει εναλλασσόμενη κατοικία στον τόπο κατοικίας του γονέα του, ο οποίος στο πλαίσιο αυτό ασκεί μόνος του, κάθε φορά, τις πράξεις επιμέλειας του παιδιού για όλα τα θέματα, με εξαίρεση εκείνα που αφορούν στον πυρήνα, κατ’ άρθρο 1519§ 1 ΑΚ. Αντιθέτως, η εναλλασσόμενη διαμονή μπορεί να διαταχθεί από το δικαστήριο αυτοτελώς, χωρίς την κατανομή της άσκησης της επιμέλειας, οπότε οι γονείς εξακολουθούν να ασκούν από κοινού την επιμέλεια του παιδιού (συνεπιμέλεια, ΑΠ 3827/2023 ΝΟΜΟΣ με τις εκεί παραπομπές σε λοιπή νομολογία, για τα παραπάνω βλ. και σε Απόστολο Γεωργιάδη Οικογενειακό Δίκαιο, Τρίτη Έκδοση, σελ. 610 επ.).

Στην προκειμένη περίπτωση, με την κρινόμενη υπό στοιχείο Α’ αίτηση ο αιτών εκθέτει ότι κατά τη διάρκεια ερωτικής σχέσης με την καθ’ ης και συγκεκριμένα τον μήνα Δεκέμβριο του έτους 2015 γεννήθηκε ο ανήλικος γιος τους ., τον οποίο ο ίδιος αναγνώρισε ως γνήσιο τέκνο με την υπ’αριθμ. ./07.01.2016 πράξη της συμβολαιογράφου Βύρωνα ., ενώ στις 22.09.2020 οι διάδικοι, που συμβίωναν ήδη από τον μήνα Νοέμβριο του 2015, συνήψαν σύμφωνο συμβίωσης. Ότι η μεταξύ τους συμβίωση δεν εξελίχθηκε ομαλά, με αποτέλεσμα τον μήνα Μάϊο του 2022 οι διάδικοι να χωρίσουν οριστικά. Υπό το καθεστώς, λοιπόν, της επελθούσας πλέον διάσπασης της συμβίωσής τους και επικαλούμενος επείγουσα περίπτωση καθώς και το συμφέρον του τέκνου τους, σε συνδυασμό με την απροθυμία της αντιδίκου του να ρυθμίσουν εξωδικαστικά το ζήτημα της επιμέλεια του τέκνου τους, ο αιτών ζητεί, ατομικά και ως συνασκών τη γονική μέριμνα του ανήλικου ., να διαταχθεί η άσκηση της γονικής μέριμνάς του από κοινού και εξίσου από αμφότερους τους διαδίκους, κατά το ειδικότερο σχέδιο εναλλασσόμενης διαμονής στις οικίες και των δύο, το οποίο αναλυτικά παραθέτει. Τέλος, ζητεί να καταδικαστεί η καθ’ ης στα δικαστικά του έξοδα. Με το περιεχόμενο και τα αιτήματα αυτά η αίτηση αρμοδίως καθ’ ύλην εισάγεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (683§1 και 686 επ. ΚΠολΔ) και είναι ορισμένη και νόμω βάσιμη, ερειδόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1515 και 1518 ΑΚ και 735 ΚΠολΔ, μόνο όμως κατά το μέρος που ασκείται ατομικά από τον αιτούντα, ενώ αντίθετα κατά το μέρος που ασκείται από τον ίδιο ως συνασκούντα τη γονική μέριμνα του ανηλίκου τυγχάνει απορριπτέα ελλείψει ενεργητικής νομιμοποίησής του, δοθέντος ότι σε δίκες για την ανάθεση της – προσωρινής ή οριστικής – άσκησης της επιμέλειας του προσώπου ανηλίκου, όπως εν προκειμένω, διάδικος δεν είναι το ανήλικο τέκνο, αφού δεν είναι αυτό υποκείμενο του επίδικου δικαιώματος, αλλά (ατομικά) εκείνος ο οποίος αξιώνει ή έναντι του οποίου αξιώνεται το εν λόγω δικαίωμα γονικής μέριμνας-επιμέλειας, δηλαδή οι γονείς συνήθως των ανηλίκων. Επομένως, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω, για να κριθεί αν είναι βάσιμη και κατ’ ουσίαν.

Εξάλλου, με την υπό στοιχείο Β’ αίτηση η αιτούσα ιστορεί ότι με τον αντίδικό της συνδέθηκε συναισθηματικά το έτος 2014 και ότι στο πλαίσιο της σχέσης τους απέκτησαν τον ανήλικο ., που γεννήθηκε στις 28.12.2015 και τον οποίο ο καθ’ ου αναγνώρισε συμβολαιογραφικώς στις 7.01.2016. Ότι οι διάδικοι συνήψαν στις 22.09.2020 σύμφωνο συμβίωσης και ότι μολονότι η συμβίωσή τους κύλησε κατά το μεγαλύτερο μέρος της ομαλά, εντούτοις διασπάστηκε οριστικά τον μήνα Μάρτιο του 2021 και συγκεκριμένα στις 28 του μηνός εκείνου, οπότε ο καθ’ ου της ξεκαθάρισε ότι θα αποχωρούσε από την μέχρι τότε κατοικία τους. Επικαλούμενη δε ακαταλληλότητα του καθ’ ου να ασκεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο την επιμέλεια του προσώπου του ανήλικου τέκνου τους και αδυναμία άσκησης από κοινού της επιμέλειάς του, καθώς και ότι υφίσταται άμεσος κίνδυνος για το αληθές συμφέρον του παιδιού τους, η αιτούσα ζητεί να ανατεθεί στην ίδια η προσωρινή άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου τέκνου τους, να ορισθεί τόπος κατοικίας του η οικία της και να καθορισθεί η επικοινωνία του τέκνου τους με τον πατέρα του κατά τον τρόπο που προτείνει. Ζητεί, επίσης, να καταδικαστεί εκείνος να εκτελέσει την πράξη απόδοσης του τέκνου και να απαγγελθεί σε βάρος του χρηματική ποινή ποσού 2.000€ για την περίπτωση που δεν εκτελέσει την απόφαση και δεν συμμορφωθεί με το περιεχόμενό της και προσωπική κράτηση ενός (1) έτους και τέλος να καταδικαστεί εκείνος στα δικαστικά έξοδά της. Με τέτοιο περιεχόμενο και αιτήματα η υπό κρίση αίτηση αρμοδίως καθ’ ύλην εισάγεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (683§Ι και 686 επ. ΚΠολΔ) και είναι ορισμένη και νόμω βάσιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1515, 1518 και 1520 ΑΚ, καθώς σε εκείνες των άρθρων 735 ΚΠολΔ, πλην του αιτήματος απειλής χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης, τα οποία είναι μη νόμιμα, διότι αφενός μεν η αιτούσα – κατά τα όσα η ίδια ιστορεί στο δικόγραφό της — είναι εκείνη από τους διαδίκους που έχει το τέκνο (άρθρο 950§1 ΚΠολΔ) και αφετέρου τα παραπάνω μέσα εκτέλεσης προβλέπονται σε περιπτώσεις παρεμπόδισης της επικοινωνίας (άρθρο 950§2 ΚΠολΔ) και εν προκειμένω η αιτούσα δεν διατυπώνει αίτημα δικής της επικοινωνίας με τον τέκνο. Επομένως, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω, για να κριθεί αν είναι βάσιμη και κατ’ ουσίαν.

Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων, η εξέταση των οποίων προτάθηκε αντιστοίχως από τους διαδίκους, από τις με αριθμό ./31.10.2023 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών ., τις οποίες προσκομίζει ο αιτών της Α’ αίτησης, από τις ένορκες βεβαιώσεις αριθμ../28.02.2023, ./07.04.2023 ενώπιον της συμβολαιογράφου Ζωγράφου ., ./07.06.2023, 1…/31.10.2023 ενώπιον του συμβολαιογράφου Αθηνών . και ./06.06.2023 ενώπιον της συμβολαιογράφου Πύλου Μεσσηνίας ., τις οποίες προσκομίζει η αιτούσα της Β’ Αίτησης και οι οποίες άπασες λαμβάνονται παραδεκτώς υπόψη ως δικαστικά τεκμήρια, παρότι δεν προκύπτει η προηγούμενη κλήτευση του αντιδίκου τους εκατέρωθεν, είτε κάποιες από αυτές λήφθηκαν στο πλαίσιο της προηγηθείσας δίκης χορήγησης προσωρινής διαταγής, είτε είναι περισσότερες από τρεις οι προσκομιζόμενες από τον ίδιο διάδικο και συγκεκριμένα την αιτούσα της Β’ αίτησης (βλ. για όλα αυτά Κεραμεύς/Κονδύλης/Νίκας [-Κράνης], ΚΠολΔ, άρθρο 690 αριθμ.7 με τις εκεί παραπομπές στη νομολογία), από τις έγγραφες αποτυπώσεις μηνυμάτων, που ανταλλάχτηκαν μεταξύ των διαδίκων μέσω κινητών τηλεφώνων και λοιπόν διαδικτυακών εφαρμογών και προκομίζονται εκατέρωθεν, τα οποία υπάγονται στην έννοια της μηχανικής απεικόνισης κατ’ άρθρα 444§ 1 περ. γ’ και §2 ΚΠολΔ, εξομοιούμενα με ιδιωτικά έγγραφα, χωρίς να ενδιαφέρει ο τρόπος με τον οποίο τα παραπάνω μηνύματα προσκομίζονται ως αποδεικτικά στοιχεία ενώπιον του Δικαστηρίου, δηλαδή αν προσκομίζονται φωτογραφίες που απεικονίζουν την οθόνη του κινητού τηλεφώνου ή αν προσκομίζονται φωτοαντίγραφα που απεικονίζουν τα μηνύματα με τη χρήση της δυνατότητας «screenshot» (ελληνική ορολογία «στιγμιότυπο» ή «ψηφιακή φωτογραφία οθόνης κινητού») ή αντιγραμμένα σε μορφή word (ΠολΠρΘεσ 13661/2019 Αρμ. 2021.1551, ΜονΠρΗρακλ 1085/2018 ΝΟΜΟΣ) και χωρίς, επιπλέον, τα παραπάνω μηνύματα να Θεωρούνται παρανόμως κτηθέντα αποδεικτικά μέσα, ακόμη και αν δεν έχει προηγηθεί η διαδικασία άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών, δεδομένου ότι κατά τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας τα γραπτά μηνύματα μεταξύ των διαδίκων θα πρέπει να αντιμετωπιστούν, για την ταυτότητα του νομικού λόγου, όπως οι επιστολές, αφού σε αμφότερες τις μορφές αυτού του είδους της επικοινωνίας συνυπάρχουν τα στοιχεία της αποτυπωμένης σε αναγνώσιμη μορφή επικοινωνίας από απόσταση, ενώ η μετάβαση από την κυριαρχία της επιστολής στην κυριαρχία των μηνυμάτων μέσω κινητών τηλεφώνων (sms) ή διαδικτυακών εφαρμογών (viber, messenger, mail κ.λπ.) έγινε κυρίως λόγω του εκσυγχρονισμού της διαθέσιμης τεχνολογίας και κατά συνέπεια με την προσκομιδή των παραπάνω μηνυμάτων δεν προσβάλλεται το δικαίωμα της ελεύθερης επικοινωνίας και του απορρήτου των συνομιλιών, εφόσον αυτά προσκομίζονται από τους διαδίκους στο πλαίσιο της μεταξύ τους δικαστικής διένεξης, οι οποίοι είναι ταυτόχρονα οι ίδιοι οι συνομιλούντες με τα παραπάνω μηνύματα, από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που προσκομίζονται από τους διαδίκους, κάποια από τα οποία μνημονεύονται στη συνέχεια, χωρίς ωστόσο να παραλείπονται τα υπόλοιπα που δεν μνημονεύονται ειδικά κατά την ουσιαστική εκτίμηση της υπόθεσης και από τα όσα προφορικά στο ακροατήριο ανέπτυξαν και επανέλαβαν με τα σημειώματα που κατέθεσαν οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, χωρίς αντιθέτως να λαμβάνονται υπόψη ισχυρισμοί και αιτήματα που υποβλήθηκαν το πρώτον με τα σημειώματά τους, δίχως προηγουμένως να έχουν προβληθεί κατά την προφορική συζήτηση (βλ. Κεραμεύς/Κονδύλης/Νίκας [-Κράνης), ΚΠολΔ2, άρθρο 690 αριθμ.4), πιθανολογούνται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι γνωρίστηκαν και συνήψαν ερωτική-συναισθηματική σχέση κατά τον μήνα Φεβρουάριο του έτους 2014, από την οποία απέκτησαν ένα τέκνο, τον ., που γεννήθηκε την 28.12.2015. Ένα περίπου μήνα πριν είχαν υλοποιήσει προγενέστερη απόφασή τους να συγκατοικήσουν στον Βύρωνα Αττικής, σε κατοικία μισθωμένη από την εταιρεία συμφερόντων του αιτούντος-καθ’ ου η αίτηση με την επωνυμία “. και ΣΙΑ Ε.Ε.”, κείμενη επί της οδού …. Ακολούθως, στις 07.01.2016 ο αιτών-καθ’ ου η αίτηση προέβη αυτοπροσώπως σε εκούσια δήλωση αναγνώρισης του τέκνου ενώπιον της συμβολαιογράφου Βύρωνα . και συντάχθηκε σχετικά η υπ’ αριθμ. ./07.01.2016 πράξη αναγνώρισης τέκνου, στην οποία περιλήφθηκε και η παρασχεθείσα με αυτοπρόσωπη δήλωσή της ενώπιον της συναίνεση της μητέρας του. Από τη μέρα εκείνη οι διάδικοι κατέστησαν από κοινού — σύμφωνα και με τα όσα αναλυτικά αναφέρθηκαν στην προηγηθείσα υπό στοιχείο I μείζονα πρόταση – φορείς της γονικής μέριμνας του ανηλίκου, η οποία μέχρι τότε ανήκε στη μητέρα του. Η συμβίωσή τους αρχικά υπήρξε καλή και για τον λόγο αυτό οι διάδικοι αποφάσισαν να την οργανώσουν με μεγαλύτερη σταθερότητα και μονιμότητα, καταρτίζοντας αυτοπροσώπως ενώπιον την ίδιας ως άνω συμβολαιογράφου το υπ’ αριθμ. ./22.09.2020 σύμφωνο συμβίωσης. Ωστόσο, τους μήνες που ακολούθησαν την κατάρτιση του συμφώνου συμβίωσης η σχέση τους δεν εξελίχθηκε το ίδιο ομαλά ως προηγουμένως, με αποτέλεσμα η συμβίωσή τους να διασπαστεί και συγκεκριμένα στις 28.03.2021, οπότε ο αιτών-καθ’ ου η αίτηση αποχώρησε από την κοινή τους εστία και εγκαταστάθηκε αλλού. Ο διακοπτικός της συμβίωσής τους λόγος πιθανολογείται ότι υπήρξε πρωτίστως η ασυμφωνία των χαρακτήρων τους, που αναδείχθηκε κατά την οργανωμένη πλέον — υπό το καθεστώς του ως άνω συμφώνου – συμβίωσή τους, ενδεχομένως όμως σε αυτή συνετέλεσε σε μεγάλο βαθμό και η έλλειψη ερωτικού ενδιαφέροντος του αιτούντος-καθ’ ου η αίτηση για την αιτούσα-καθ’ ης η αίτηση κατά τη διάρκεια της καραντίνας τον χειμώνα του 2021 και υπό τις ειδικές συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτοί διαβιούσαν τότε, όπως άλλωστε και οι υπόλοιποι πολίτες χώρας, όπως η αιτούσα-καθ’ ης η αίτηση υποστηρίζει και δεν αρνείται ειδικά ο αντίδικός της. Από τότε οι διάδικοι ζουν χωριστά, χωρίς πάντως να πιθανολογείται από τα προσκομισθέντα αποδεικτικά μέσα ότι μέχρι τον παρόντα χρόνο έχουν προβεί στη λύση του συμφώνου συμβίωσης, κατόπιν συμφωνίας ή μονομερώς με δήλωση ενός από τους συμβίους, ούτε όμως ότι υπάρχει βάσιμη πιθανότητα να αποκαταστήσουν τη σχέση τους και επομένως και τη συμβίωσή τους, μολονότι αυτοί από την 01.12.2021 έως τις 20.04.2022 παρακολούθησαν μαζί εβδομαδιαίες συνεδρίες συμβουλευτικής ζεύγους στο Ψυχοθεραπευτικό Κέντρο Ανέλιξης Ανθρώπου. Ειδικότερα, ο αιτών-καθ’ ου η αίτηση κατοικεί από τον ως άνω χρόνο της διακοπής της συμβίωσης και εντεύθεν σε ιδιόκτητο σπίτι-μονοκατοικία στην Καισαριανή Αττικής, ενώ το ανήλικο τέκνο διαβιεί προσωρινά μαζί με την αιτούσα-καθ’ ης η αίτηση μητέρα του. Συγκεκριμένα, αυτοί αρχικώς παρέμειναν στη μισθωμένη από την εταιρεία συμφερόντων του αιτούντος-καθ’ ου η αίτηση οικία επί της οδού . μέχρι τις 18.05.2023, οπότε η αιτούσα-καθ’ ης η αίτηση, που είχε προηγουμένως πληροφορηθεί από τον αντίδικό της ότι δεν είχε πλέον νομική σχέση με τη μισθώτρια εταιρεία, μίσθωσε δική της κατοικία στον Καρέα του δήμου Βύρωνα Αττικής, όπου και μετακόμισε μαζί με τον γιο της. Εφόσον, λοιπόν, πιθανολογείται ότι έχει διακοπεί οριστικά η συμβίωση των διαδίκων και λαμβανομένων υπόψη και των μεταξύ τους εντάσεων, για τις οποίες αναλυτικά θα γίνει λόγος στη συνέχεια, ανακύπτει επείγουσα περίπτωση, που συνίσταται στην άμεση και επιτακτική ανάγκη ρύθμισης των βιοτικών σχέσεων του ανήλικου τέκνου τους . με τους γονείς του-διαδίκους και της προσωρινής ρύθμισης της γονικής μέριμνάς του, ζητήματα για τα οποία αυτοί διαφωνούν. Περαιτέρω, από την αποδεικτική διαδικασία πιθανολογήθηκε η αγάπη και το ιδιαίτερο ενδιαφέρον, η σοβαρή πρόθεση και η ψυχική διάθεση και των δύο γονέων στο να ασχοληθούν με την ανατροφή του παιδιού τους, όπως επίσης και ότι αμφότεροι είναι εξίσου κατάλληλοι για την ανάθεση της επιμέλειας του προσώπου του ανήλικου γιου τους .. Είναι χαρακτηριστικό ότι και οι δύο πλευρές ζητούν την επιμέλειά του, η μεν αιτούσα-καθ’ ης η αίτηση ζητεί να της ανατεθεί προσωρινά η αποκλειστική άσκησή της, ο δε ο αιτών-καθ’ ου η αίτηση ζητεί να ανατεθεί από κοινού η άσκηση της γονικής μέριμνας και στους δύο γονείς, επομένως ζητεί και τη συνεπιμέλεια, που αποτελεί επιμέρους τμήμα της γενικότερης έννοιας της γονικής μέριμνας. Αμφότεροι ωθούνται – κατά την κρίση του Δικαστηρίου – στα αιτήματά τους αυτά από την ειλικρινή αγάπη τους προς το ανήλικο παιδί τους και από την επιθυμία τους να το φροντίσουν, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, συμβάλλοντας στην ορθή διαπαιδαγώγηση και στην ομαλή ψυχοσωματική του ανάπτυξη. Ειδικότερα, πιθανολογείται ότι ο ανήλικος ., ηλικίας 8 περίπου ετών, ο οποίος σημειωτέο παρουσιάζει διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή μη προσδιοριζόμενη (άτυπο αυτισμό), λόγω της μικρής ηλικίας του διατηρεί ισχυρό συναισθηματικό δεσμό με τη μητέρα του, με την οποία άλλωστε συμβιώνει ανελλιπώς από τη γέννησή του, μαζί και με τον πατέρα του αρχικά και μόνοι οι δύο τους από τις 23.03.2021 και εντεύθεν, μετά δηλαδή από τη διάσπαση της συμβίωσης των γονέων του. Αυτή αναντίρρητα το περιβάλλει με αγάπη και στοργή και ενδιαφέρεται και φροντίζει για την ανατροφή και την ψυχοσωματική του υγεία και ανάπτυξη και είναι σε θέση να εξασφαλίσει για το παιδί της ένα ήρεμο και ομαλό ατομικό και οικογενειακό περιβάλλον, συνεπικουρούμενη και από τη μητέρα της και γιαγιά του ανηλίκου. Αλλά και με τον πατέρα του πιθανολογείται ότι έχει δημιουργήσει ο ανήλικος έναν εξίσου δυνατό ψυχικό δεσμό και έχουν αναπτυχθεί μεταξύ τους αμοιβαία αισθήματα στοργής και αγάπης, δεδομένου μάλιστα ότι και ο ίδιος έχει ενεργά συμβάλει στην ανατροφή του, χάρη κυρίως στο ότι το ωράριο απασχόλησής του στα ιδιόκτητα πρατήρια υγρών καυσίμων που λειτουργεί είναι πιο ευέλικτο σε σχέση με εκείνο της αιτούσας-καθ’ ης η αίτηση, η οποία απασχολείται ως συνεργάτιδα σε αρχιτεκτονικό γραφείο μαζί με τον αρχιτέκτονα .. Ειδικότερα, προέκυψε ότι ο αιτών-καθ’ ου η αίτηση, τουλάχιστον κατά το διάστημα από τη διάσπαση της συμβίωσης των διαδίκων μέχρι και την έκδοση στις 12.06.2023 της προσωρινής διαταγής της Προέδρου Πρωτοδικών Αθηνών, δια της οποίας ανατέθηκε προσωρινά στην αιτούσα η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου, ήταν εκείνος που καταρχάς πήγαινε το παιδί για λογοθεραπείες και εργοθεραπείες στον Χολαργό Αττικής, με τη συνοδεία βεβαίως αλλά και την ενεργή συμμετοχή σε αυτές και της αιτούσας-καθ’ ης μητέρας του, μέχρι περίπου το καλοκαίρι του έτους 2022, οπότε αυτές ολοκληρώθηκαν. Στη συνέχεια, όταν το παιδί εγγράφηκε στον παιδικό σταθμό, ο αιτών-καθ’ ου η αίτηση το πήγαινε το πρωί στο σχολείο του και το έπαιρνε κατά το σχόλασμα, μαζί δε επέστρεφαν στο σπίτι στο οποίο εκείνο κατοικούσε με τη μητέρα του, όπου και παρέμενε μέχρι να επιστρέφει η τελευταία από την εργασία της περί ώρα 17:30-18:00. Εξαιρουμένης της περιόδου της καραντίνας, τα χρόνια φοίτησης στον παιδικό σταθμό συνεπικουρούταν στη φροντίδα του ανηλίκου, ήτοι στην καθαριότητά του, στη χορήγηση σε αυτό του μεσημεριανού του γεύματος και στην εν γένει δημιουργική απασχόλησή του κατά τις ώρες που απουσίαζε η αντίδικός του στην εργασία της από την ., η οποία είχε προσληφθεί ήδη από το έτος 2017 ως νταντά του ανηλίκου. Μετά την αποχώρηση της τελευταίας τον μήνα Αύγουστο του 2021 δεν προέκυψε αν προσλήφθηκε από τους διαδίκους ή όχι έτερο άτομο για την ίδια εργασία. Ωστόσο, από το σχολικό έτος που ξεκίνησε το Φθινόπωρο του 2021, οπότε ο ανήλικος άρχισε να φοιτά στην Α’ Τάξη του ιδιωτικού δημοτικού σχολείου “Σχολή .”, το παιδί, το οποίο πήγαινε στο σχολείο κάθε πρωί με το σχολικό λεωφορείο, το έπαιρνε κατά το σχόλασμα το μεσημέρι, στις 14:00 ή στις 15:00 αναλόγως αν αυτό είχε μάθημα taw wondo, ο αιτών-καθ’ ου η αίτηση και πήγαιναν στο δικό του σπίτι, όπου έτρωγαν μαζί και διάβαζαν όλα τα μαθήματά του, μέχρι τις 17:30- 18:00 περίπου, οπότε, έχοντας ολοκληρώσει την εργασία της, περνούσε συνήθως η αιτούσα-καθ’ ης η αίτηση και το έπαιρνε είτε κάποιες φορές το επέστρεφε στο σπίτι της μητέρας του ο αιτών-καθ’ ου η αίτηση. Τα παραπάνω αναφορικά με την καθημερινή ενασχόληση του αιτούντος-καθ’ ου η αίτηση με τον ανήλικο μεταξύ των ωρών 15:00-18:00 κατά τη διάρκεια των σχολικών ετών συνομολογεί και η αιτούσα-καθ’ ης η αίτηση, επιχειρώντας πάντως να προσδώσει αρνητικό πρόσημο στην ενασχόλησή του αυτή, διατεινόμενη ειδικότερα ότι λόγω του προαναφερθέντος προβλήματος του (άτυπου αυτισμού) δεν ενδείκνυται το παιδί να διαβάζει πάνω από μία ώρα την ημέρα και ότι ο πατέρας του, μη έχοντας ειδικές γνώσεις, επέμενε να διαβάζει περισσότερες ώρες από όσο έπρεπε, αντίθετα δηλαδή με ό,τι επέτασσε η εν γένει ψυχική και συναισθηματική του κατάσταση. Ομοίως η ίδια δεν αρνείται την ενεργή συμμετοχή του αντιδίκου της και σε άλλες δραστηριότητες του ανηλίκου γιου τους, όπως στα μαθήματα κολύμβησης, που είναι ενταγμένα στο σχολικό πρόγραμμα και τα οποία παρακολουθεί ανελλιπώς ο αιτών-καθ’ ου η αίτηση χάρη στο ευέλικτο ωράριο εργασίας του, συμπεριφορά την οποία ωστόσο ερμηνεύει ως μια προσπάθεια παρακολούθησης και ελέγχου του ανηλίκου από τον πατέρα του. Εξάλλου, δεν πιθανολογείται από κανένα αποδεικτικό μέσο ότι ο αιτών-καθ’ ου η αίτηση εκδηλώνει συμπεριφορές που προσβάλλουν το αίσθημα της αιδούς του ανηλίκου και που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν προβλήματα στην ψυχική του υγεία μακροπρόθεσμα, όπως να το βάζει να ουρούν μαζί στην ίδια λεκάνη ως τελετουργικό ή να κάνουν μπάνιο μαζί, όπως υποστηρίζει η αιτούσα-καθ’ ης η αίτηση. Άλλωστε και κατά την επικοινωνία του ανήλικου τέκνου των διαδίκων με τον Δικαστή κατά την ορισθείσα προς τούτο ημέρα και ώρα, προκειμένου να ακουστεί η γνώμη του, η οποία (γνώμη) ναι μεν δεν έχει ως σκοπό τη συλλογή αποδεικτικών στοιχείων (ΜΠρΑθ 60/2017 ΕφΑΔ 2017. 55), αλλά ωστόσο συνεκτιμάται από το Δικαστήριο, κατά το μέτρο της ωριμότητάς του και της ικανότητάς του αντιληφθεί το συμφέρον του (ΑΠ 201/2010 ΝοΒ 2010.174, 1316/2009 ΝοΒ 2010.162, Λαδογιάννης σε Απ. Γεωργιάδη ΣΕΑΚ II, σελ. 869, αριθμ. 8) ο ανήλικος, ερωτηθείς σχετικά, είπε κατηγορηματικά ότι κανείς από τους γονείς του με κάποια κίνηση, συμπεριφορά ή συνήθειά του δεν το έχει κάνει να νιώσει άβολα ή να ντραπεί. Κατά την ως άνω επικοινωνία προέκυψε, επίσης, ότι το ανήλικο τέκνο των διαδίκων είναι ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο και συνεσταλμένο παιδί, ώριμο για την ηλικία του, με πολύ σωστό και στρωτό λόγο και με μεγάλη ικανότητα αντίληψης. Εξέφρασε τα συναισθήματα αγάπης που τρέφει για αμφότερους τους γονείς του, το πόσο καλά περνάει και με τους δύο και το μόνο παράπονό του γι’ αυτούς, το οποίο μάλιστα ζήτησε 2-3 φορές συνεσταλμένα να μην μαθευτεί, είναι ότι δεν αντέχει να ακούει τις φωνές τους, όταν αυτοί τσακώνονται. Δεν αρνήθηκε ότι ο πατέρας του τον προτρέπει να γράφει ημερολόγιο, δήλωσε ωστόσο ότι τα όσα γράφει σε αυτό είναι δικές του σκέψεις και ότι δεν τον πιέζει να γράφει πράγματα που δεν θέλει σε αυτό. Σημειώνεται, πάντως, ότι το ημερολόγιο δεν προσκομίστηκε στο Δικαστήριο, ώστε να κριθεί αν από το περιεχόμενό του δύναται να πιθανολογηθεί ο ισχυρισμός ότι ο αιτών-καθ’ ου η αίτηση προσπαθεί να προκαλέσει στο παιδί αρνητικά συναισθήματα για τη μητέρα του, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει στην κρίση ότι αυτός ασκεί κατά τρόπο μη ωφέλιμο για τον ανήλικο τον γονεϊκό του ρόλο. Ερωτηθείς, τέλος, σχετικά ο ανήλικος ., εξέφρασε την επιθυμία του να διαμένει τα βράδια με τη μητέρα του στον τόπο κατοικίας τους. Εξάλλου, όσον αφορά στις μεταξύ των διαδίκων σχέσεις, πιθανολογείται ότι από τη διακοπή της συμβίωσής τους στις 28.03.2021 και παρά τα αισθήματα έντονης θλίψης και απογοήτευσης γι’ αυτό που συνέβη στην μέχρι τότε κοινή ζωή τους, αλλά και αγωνίας για το μέλλον λόγω των νέων δεδομένων που ξαφνικά δημιουργήθηκαν στις ζωές εκάστου, συναισθήματα που προκλήθηκαν σε αμφότερους, σε μεγαλύτερο βαθμό όμως στην αιτούσα-καθ’ ης η αίτηση, η οποία, μολονότι προφανώς από καιρό αντιλαμβανόταν ότι υπήρχαν προβλήματα στη μεταξύ τους σχέση, εντούτοις αιφνιδιάστηκε από τη μονομερή απόφαση του αιτούντος-καθ’ ου η αίτηση να αποχωρήσει από την κοινή τους κατοικία, πιθανολογείται ότι μέχρι τον μήνα Ιανουάριο του 2023 σε γενικές γραμμές ήταν καλές. Τούτο καταδεικνύει – μεταξύ άλλων – η προαναφερθείσα συμμετοχή τους από την 01.12.2021 έως τις 20.04.2022 στις εβδομαδιαίες συνεδρίες συμβουλευτικής ζεύγους στο Ψυχοθεραπευτικό Κέντρο Ανέλιξης Ανθρώπου, προφανώς σε μια προσπάθεια να αποκαταστήσουν τη σχέση και τη συμβίωσή τους, διαδικασία στην οποία η αιτούσα ασφαλώς και δεν θα συμμετείχε, αν ο αντίδικός της πράγματι υπήρξε ένας κακοποιητικός σύντροφος και πατέρας, όπως η ίδια επιχειρεί να τον σκιαγραφήσει στην αίτησή της και κυρίως στο σημείωμά της, όπως επίσης και το ότι το καλοκαίρι του 2021 έκαναν κοινές διακοπές μαζί με το παιδί τους. Αλλά και από το περιεχόμενο των προσκομισθέντων από την αιτούσα-καθ’ ης η αίτηση από 26.10.2022 και 31.10.2022 δύο μηνυμάτων μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, που αντάλλαξαν οι διάδικοι κατά τις ημερομηνίες εκείνες, διαφαίνεται ότι συνομιλούν δύο κατά βάση ευγενείς και καλλιεργημένοι άνθρωποι, που παρά την έντονη αντίθεσή τους κυρίως στο ζήτημα τις συμμετοχής ή μη του παιδιού τους στο πρόγραμμα μελέτης του ιδιωτικού σχολείου στο οποίο εκείνο φοιτά και τη μαχητικότητα της επιχειρηματολογίας με την οποία ο καθένας τους υπερασπίζεται τις θέσεις του, εντούτοις στα συγκεκριμένα μηνύματα κανείς από τους δύο δεν ξεφεύγει από τα όρια της ευπρέπειας. Το ίδιο διαφαίνεται και από τα από 18/12/2022 και 22/12/2022 ηλεκτρονικά μηνύματα, που αντάλλαξαν οι διάδικοι για να ρυθμίσουν το ζήτημα της επικοινωνίας με τον ανήλικο γιο τους κατά τη διάρκεια των εορτών των Χριστουγέννων του 2022, τα οποία προσκομίζονται από τον αιτούντα- καθ’ ου η αίτηση. Πάντως, στις 19.01.2023, μετά από προγραμματισμένο ραντεβού για την εξέταση του παιδιού τους στον παιδοκαρδιολόγο … στον Πειραιά, στο οποίο παρευρέθηκαν αμφότεροι οι διάδικοι, φεύγοντας από το ιατρείο και ενόσω βάδιζαν στο πεζοδρόμιο της οδού ., ο αιτών-καθ’ ου η αίτηση χάρη στην υπέρτερη σωματική του δύναμη εμπόδιζε, με σπρωξιές και απωθήσεις, την αιτούσα καθ’ ης η αίτηση να βαδίζει δίπλα στο παιδί της, με αποτέλεσμα η τελευταία από κάποια απότομη κίνησή του να χτυπήσει στο πρόσωπο με το κινητό της τηλέφωνο, το οποίο κρατούσε στο χέρι της. Επιπλέον, την αποκάλεσε “τρελή” και “μαλακισμένη”, όπως κατέθεσαν οι μάρτυρες-περαστικοί ., . – η οποία φέρεται να ειδοποίησε την αστυνομία και . στις προσκομισθείσες από την αιτούσα-καθ’ ης η αίτηση ένορκες βεβαιώσεις. Κάποια στιγμή η τελευταία φέρεται να τράβηξε τον αντίδικό της από την κουκούλα της μπλούζας που φορούσε, για να μην απομακρυνθεί με το παιδί από το σημείο, εφόσον είχε ήδη ειδοποιηθεί η αστυνομία. Ο αιτών-καθ’ ου η αίτηση προσκόμισε φωτογραφίες που απεικονίζουν κόκκινα σημάδια στον λαιμό του, ισχυριζόμενος ότι αυτά είναι τραύματα που του προκάλεσε η αιτούσα-καθ’ ης η αίτηση στον παραπάνω τόπο και χρόνο, ωστόσο από μόνες τις φωτογραφίες, που είναι άγνωστο πότε και κάτω από ποιες συνθήκες τραβήχτηκαν, δεν πιθανολογείται βάσιμος ο ισχυρισμός του αυτός. Εντέλει, οι διάδικοι προσήχθησαν στο Α.Τ. Δημοτικού Θεάτρου, όπου, αφού τους υποδείχθηκαν τα νόμιμα και οι ίδιοι επιφυλάχθηκαν παντός νομίμου δικαιώματος τους χωρίς να πράξουν κάτι τότε, αποχώρησαν μαζί με το παιδί, έχοντας προηγουμένως γίνει σε αυτούς οι νόμιμες συστάσεις. Τελικώς στις 05.04.2023 η αιτούσα-καθ’ ης η αίτηση κατέθεσε ενώπιον του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών την από 30.03.2023 έγκλησή της σε βάρος του αντιδίκου της, καταγγέλλοντας το παραπάνω περιστατικό και ζητώντας την ποινική του δίωξη για τις πράξεις της ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης σε απόπειρα, της παράνομης οικογενειακής βίας κατά συρροή, της παράνομης οικογενειακής απειλής κατά συρροή, της συκοφαντικής δυσφήμισης κατά συρροή και της εξύβρισης κατά συρροή και η υπόθεση έκτοτε διερευνάται από τα αρμόδια όργανα απονομής της ποινικής δικαιοσύνης. Το περιστατικό αυτό αναντίρρητα είναι σοβαρό, τόσο για τους χαρακτηρισμούς και τις ύβρεις που εκτοξεύθηκαν σε βάρος της αιτούσας-καθ’ ης η αίτηση (η σωματική βλάβη έμεινε στο στάδιο της απόπειρας κατά την εγκαλούσα στην έγκλησή της), όσο και επειδή συνέβη ενώπιον του τέκνου των διαδίκων. Ωστόσο, ακόμη και αν το ανωτέρω περιστατικό έλαβε χώρα έτσι ακριβώς όπως το περιγράφει η αιτούσα, αυτό κρίνεται ως ένα μεμονωμένο περιστατικό, καθώς από τα προσκομισθέντα αποδεικτικά στοιχεία δεν προέκυψε ούτε πριν ούτε μετά από αυτό ανάλογη συμπεριφορά του αιτούντος-καθ’ ου η αίτηση σε βάρος της αντιδίκου του. Πόσω μάλλον, από αυτό το περιστατικό δεν πιθανολογείται ότι ο αιτών-καθ’ ου η αίτηση είναι ένας βίαιος και κακοποιητικός πατέρας, δοθέντος ότι δεν εισφέρθηκε κανένα αποδεικτικό στοιχείο, από το οποίο να προκύπτει ότι αυτός έχει ποτέ επιδείξει βίαιη ή εξυβριστική συμπεριφορά σε βάρος του ανήλικου τέκνου του. Αντιθέτως, πιθανολογείται από τα όσα αναλυτικά έχουν αναφερθεί προηγουμένως ότι ο αιτών-καθ’ ου φροντίζει, προστατεύει και αγαπά τον ανήλικο γιο του. Άλλωστε προέκυψε επίσης ότι ο αιτών-καθ’ ου η αίτηση από προηγούμενο γάμο του με την ., ο οποίος είχε λυθεί αμετάκλητα πριν από τη σύναψη σχέσης με την αιτούσα-καθ’ ης η αίτηση, είναι πατέρας άλλων δύο παιδιών, της . 27 χρόνων και της . 23 χρόνων, η οποία έχει διαγνωστεί με σύνδρομο Williams. Προέκυψε, λοιπόν, ότι ευρισκόμενη σε ηλικία μόλις 13 χρόνων όταν χώρισαν οι γονείς της η τότε ανήλικη κόρη του . επέλεξε να μείνει μαζί με τον πατέρα της, γεγονός στο οποίο συναίνεσε και η μητέρα της. Μεγάλωσε λοιπόν μαζί του και ενηλικιώθηκε φυσιολογικά, δίχως ούτε αυτή, ούτε η μητέρα της ., ούτε η γιαγιά της . να αναφέρουν ότι είχε αυτός εκδηλώσει κάποια βίαιη ή εξυβριστική συμπεριφορά έναντι των δύο τότε ανήλικων θυγατέρων του. Επομένως, δεν πιθανολογείται ότι συντρέχει γενικά σπουδαίος λόγος, που εγκυμονεί κινδύνους για το παιδί, ώστε να αποκλειστεί αυτός από την επιμέλεια του προσώπου του. Την κρίση αυτή του Δικαστηρίου ενισχύει και το ότι η αιτούσα κατέθεσε την υπό κρίση αίτησή της, με την οποία ζητά να της ανατεθεί προσωρινά η αποκλειστική επιμέλεια του ανηλίκου, όχι αμέσως μετά από το περιστατικό της 19.01.2023, αλλά πέντε περίπου μήνες μετά και αφού πρώτα ο αϊτών κατέθεσε τη δική του αίτηση. Λαμβανομένων υπόψη όλων των ανωτέρω, της θέλησης αμφοτέρων των γονέων να ασκήσουν την επιμέλεια του τέκνου τους, σύμφωνα με τα κριτήρια των άρθρων 1510, 1511 και 1514§3 τελευτ. εδαφ. ΑΚ, του βέλτιστου συμφέροντος του ανηλίκου, όπως το καθορίζουν οι βιοτικές και ψυχικές ανάγκες του, στο οποίο το Δικαστήριο αποβλέπει (άρθρο 1511 ΑΚ) και το οποίο εξυπηρετείται από την ουσιαστική και ισότιμη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και στη φροντίδα του, κρίνεται ότι δεν υπάρχει λόγος το Δικαστήριο να παρεκκλίνει από τη ρύθμιση του άρθρου 1513 ΑΚ, το οποίο καθιερώνει – σύμφωνα με τα όσα εκτέθηκαν ανωτέρω στην προηγηθείσα υπό στοιχεία ΙΥ&Υ μείζονα πρόταση – ως νόμιμο σύστημα την από κοινού άσκηση του συνόλου της γονικής μέριμνας μετά τη διάσπαση της συμβίωσης των γονέων. Περαιτέρω, οι διάδικοι διατηρούν πλέον λόγω των τεταμένων διαπροσωπικών τους σχέσεων, ιδίως κατά τους μήνες που ακολούθησαν το περιστατικό της 19.01.2023, συγκρουσιακή σχέση. Έτσι, ενώ κατά τα πρώτα χρόνια μετά τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης είχαν κατορθώσει να διαμορφώσουν ένα σχετικά καλό πλαίσιο συνεργασίας ως προς την ανατροφή και τη διαπαιδαγώγηση του τέκνου τους, πλέον αδυνατούν να συνεννοηθούν επαρκώς, εξωθούμενοι ακόμα και σε ανταλλαγή εξωδίκων για ζητήματα που ευχερώς θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με διάλογο. Αναντίρρητα όμως αμφότεροι λειτουργούν με αποκλειστικό γνώμονα το συμφέρον του ανήλικου τέκνου τους. Στο πλαίσιο αυτό, πιθανολογείται ότι δεν παρίσταται ανέφικτη η μεταξύ τους συνεργασία για τη ρύθμιση των ζητημάτων που αφορούν στο ανήλικο τέκνο τους, ως άλλωστε έπρατταν ικανοποιητικά από τη διάσπαση της συμβίωσής τους μέχρι περίπου τον Ιανουάριο του 2023, αλλά αντιθέτως επιβεβλημένη, προκειμένου, διά του συγκερασμού της διαφορετικότητάς τους και της αλληλεπίδρασής τους να λαμβάνονται οι πλέον επωφελείς για το ανήλικο τέκνο τους αποφάσεις. Ωστόσο, λαμβανομένων υπόψη α) πρωτίστως της αναπτυξιακής διαταραχής (άτυπος αυτισμός) με την οποία έχει διαγνωστεί ο ανήλικος, που πιθανόν να επηρεάζει την προσαρμοστικότητά του στις συχνές αλλαγές του περιβάλλοντος στο οποίο ζει, ιδίως κατά την περίοδο που έχει σχολικές υποχρεώσεις, β) του ότι το ανήλικο τέκνο διαμένει σταθερά μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων γονέων του με την αιτούσα- καθ’ ης μητέρα του, η οποία ανταποκρίνεται με επάρκεια στη φροντίδα του και στην κάλυψη των αναγκών του και γ) δευτερευόντως της εκπεφρασθείσας γνώμης του, που δεν πιθανολογήθηκε ότι ήταν προϊόν επηρεασμού, πιθανολογείται ότι συνάδει με το συμφέρον του ανηλίκου τέκνου να ορισθεί κατά τον παρόντα χρόνο ως τόπος μόνιμης διαμονής του η κατοικία της αιτούσας-καθ’ ης η αίτηση μητέρας του, ώστε να μην διαταραχθεί βίαια η καθημερινότητά του με συχνές και συνεχείς αλλαγές του τόπου κατοικίας του, έστω και αν οι κατοικίες των διαδίκων βρίσκονται αρκετά κοντά. Περαιτέρω και δεδομένου ότι ο ασκών προσωρινά τη συνεπιμέλεια του ανηλίκου τέκνου γονέας, που δεν διαμένει με αυτό, έχει σε κάθε περίπτωση δικαίωμα επικοινωνίας και δη διευρυμένης, πρέπει να καθορισθεί αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο το πλαίσιο επικοινωνίας του καθ’ ου-αιτούντος με το ανήλικο τέκνο του (άρθρο 692§1 ΚΠολΔ). Ειδικότερα, λαμβανομένων υπόψη α) ότι κατά τα σχολικά έτη οπότε ο αιτών-καθ’ ου η αίτηση παραλάμβανε το τέκνο από το σχολείο και ασχολούταν με αυτό τα μεσημέρια, μεριμνώντας για το μεσημεριανό του γεύμα, προετοιμάζοντάς το για την επόμενη σχολική ημέρα και περνώντας γενικά το μεσημέρι και με άλλες δημιουργικές δραστηριότητες, τούτο λειτούργησε προς όφελος του. β) ότι ο αιτών-καθ’ ου η αίτηση κατοικεί σε μια ήσυχη γειτονιά της Καισαριανής, έχει υποστηρικτικό περιβάλλον που αποτελείται πρωτίστως από τις θυγατέρες του που κατοικούν σε όμορες κατοικίες, οι οποίες αγαπούν και φροντίζουν — η καθεμία τους ανάλογα με τις δυνατότητες και τον τρόπο που μπορεί – τον μικρότερο αδερφό τους, όπως και από την τέως σύζυγό του, με την οποία διατηρεί άριστες σχέσεις, λαμβανομένου υπόψη και του ότι στην ίδια γειτονιά κατοικεί και η αδερφή της αιτούσας-καθ’ ης η αίτηση, που μπορεί να μην διατηρεί κοινωνικές σχέσεις και επαφές με αυτόν, ωστόσο αποτελεί ένα ακόμα οικείο για τον ανήλικο πρόσωπο στη γειτονιά του και γ) την ευελιξία του στο ωράριο απασχόλησής του στα πρατήρια υγρών καυσίμων που λειτουργεί, το πλαίσιο επικοινωνίας του καθ’ου-αιτούντος με το ανήλικο τέκνο πρέπει να διαμορφωθεί ως εξής: 1) από Δευτέρα έως Παρασκευή, εφόσον αυτές δεν είναι επίσημες σχολικές αργίες, οπότε εκείνος θα παραλαμβάνει τον ανήλικο κατά το σχόλασμα από το σχολείο του, θα μένει μαζί του και θα τον επιστρέφει στην κατοικία της μητέρας του ώρα 18:30, 2) εναλλάξ τα Παρασκευοσαββατοκύριακα του μήνα, από ώρα 18.30 της Παρασκευής έως ώρα 20,30 της Κυριακής, αρχής γενομένης από την κοινοποίηση της παρούσας με πρώτο δικαιούχο τον καθ’ ου η επίδοση (η ρύθμιση αυτή ενδείκνυται, διότι ορισμένοι μήνες έχουν πέντε τέτοια τριήμερα, ώστε να αποφεύγονται διενέξεις μεταξύ των διαδίκων. Εξυπακούεται, επίσης, ότι το Παρασκευοσαββατοκύριακα επικοινωνίας με τον αιτούντα-πατέρα ο τελευταίος, εφόσον δεν πρόκειται περί σχολικής αργίας, θα έχει ήδη παραλάβει τον ανήλικο από το σχολείο κατά το σχόλασμα στο πλαίσιο της υπ’ αριθμ. 1 ρύθμισης και επομένως θα τον επιστρέφει στην κατοικία της μητέρας του την Κυριακή στις 20:00, χωρίς δηλαδή να μεσολαβεί κάποιο άλλο ενδιάμεσο στάδιο, ενώ το αντίστοιχο Παρασκευοσαββατοκύριακο επικοινωνίας με τη μητέρα θα παραδίδει σε αυτήν τον ανήλικο, τον οποίο προηγουμένως θα έχει παραλάβει από το σχολείο, στις 18:30 στην κατοικία της, όπως ακριβώς και τις υπόλοιπες εργάσιμες καθημερινές), 3) Τις εορτές των Χριστουγέννων και Νέου Έτους, δηλαδή από τις 24 Δεκεμβρίου έως τις 6 Ιανουάριου, εναλλάξ, κατά τις οποίες επισημαίνεται ότι θα αργεί η συνήθης επικοινωνία κατά τα ανωτέρω υπ’ αριθμ. 1&2, κατά μεν τα έτη που λήγουν σε μονό αριθμό από ώρα 10:00 της 24ης Δεκεμβρίου έως ώρα 20:00 της 30ης Δεκεμβρίου και κατά τα έτη που λήγουν σε ζυγό αριθμό από ώρα 10:00 της 31ης Δεκεμβρίου έως ώρα 20:00 της 6’κ Ιανουάριου, 4) Τις εορτές του Πάσχα, κατά τις οποίες σημειώνεται ότι ομοίως θα αργεί η συνήθης επικοινωνία όπως ορίστηκε ανωτέρω υπ’ αριθμ.1&2, εναλλάξ, κατά μεν τα μονά έτη από ώρα 10:00 της Μεγάλης Δευτέρας έως ώρα 20.00 της Κυριακής του Πάσχα και από ώρα 10.00 της Δευτέρας της Διακαινησίμου έως ώρα 20.00 της Κυριακής του Θωμά κατά τα ζυγά έτη και 5) Στην περίοδο των θερινών διακοπών, που προσδιορίζεται ως το διάστημα από την επίσημη λήξη του σχολικού έτους μέχρι την έναρξη του επόμενου σχολικού έτους, σύμφωνα με τα όσα ανακοινώνει κάθε χρονιά το Υπουργείο Παιδείας (συνήθως 15 Ιουνίου έως 11 Σεπτεμβρίου), κατά τις οποίες ομοίως θα αργεί η συνήθης επικοινωνία κατά τα ανωτέρω υπ’ αριθμ. 1&2, εναλλάξ, κατά μεν τα μονά έτη από τη λήξη των μαθημάτων τη 15η Ιουνίου είτε οποιαδήποτε άλλη διαφορετική ημερομηνία τυχόν ορίσει κάποια χρονιά το Υπουργείο Παιδείας έως ώρα 20:00 της 30ης Ιουνίου και από ώρα 10:00 της 1ης Αυγούστου έως ώρα 20:00 της 31ης Αυγούστου και κατά τα ζυγά έτη από ώρα 10:00 της 1ης Ιουλίου έως ώρα 20:00 της 31ης Ιουλίου και από ώρα 10:00 της 1ης Σεπτεμβρίου έως το πρωινό της 11ης Σεπτεμβρίου, ή οποιαδήποτε άλλη ημέρα τυχόν ανακοινώσει κάποια χρονιά το Υπουργείο Παιδείας ως ημέρα αγιασμού, οπότε ο ίδιος θα συνοδεύει το παιδί στο σχολείο για την τελετή του Αγιασμού. Διευκρινίζεται ξανά ότι η αιτούσα-καθ’ ης η αίτηση θα έχει ισόχρονα με τον αιτούντα- καθ’ ου η αίτηση χρονικά διαστήματα διακοπών εντός των εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και εντός των θερινών διακοπών, οπότε, εντός των ανωτέρω χρονικών διαστημάτων των διακοπών της με το ανήλικο τέκνο, το δικαίωμα επικοινωνίας του καθ’ ου η αίτηση-αιτούντος τα Παρασκευοσαββατοκύριακα θα ατονεί. Ρητά επισημαίνεται ότι ο αιτών-καθ’ ου η αίτηση οφείλει να παραλαμβάνει το ανήλικο τέκνο από την οικία της αιτούσας-καθ’ ης η αίτηση μητέρας του και να το επιστρέφει σε αυτήν, πλην των περιπτώσεων που θα το παραλαμβάνει ή θα το αφήνει στο σχολείο. Τέλος, κατά την επικοινωνία στις περιπτώσεις 2, 3, 4 και 5, δηλαδή κατά τα Παρασκευοσαββατοκύριακα, τις εορτές Χριστουγέννων-Νέου Έτους, Πάσχα και κατά τις θερινές διακοπές, ο καθένας από τους διαδίκους που θα έχει το τέκνο υποχρεούται να μεριμνά ώστε αυτό να συνομιλεί τουλάχιστον μία φορά την ημέρα και για μισή περίπου ώρα με τον έτερο γονέα του, με τον οποίο δεν θα έχει φυσική επικοινωνία τις ημέρες εκείνες, είτε μέσω τηλεφώνου είτε διαδικτυακά (κλήση viber, skype κτλ.). Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η κρινόμενη αίτηση του αιτούντος ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν και να διατηρηθεί προσωρινά η εκ του νόμου άσκηση της γονικής μέριμνας (στο σύνολό της) του ανήλικου . από αμφότερους του διαδίκους γονείς του. Επίσης, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η αίτηση της αιτούσας και συγκεκριμένα ως προς το αίτημά της να προσδιοριστεί προσωρινά ως τόπος σταθερής κατοικίας του ανήλικου τέκνου των διαδίκων η δική της κατοικία, που βρίσκεται στον Καρέα του Δήμου Βύρωνα Αττικής και συγκεκριμένα επί της οδού .. Προσέτι, πρέπει να ρυθμισθεί αυτεπαγγέλτως (άρθρο 692§1 ΚΠολΔ) προσωρινά το δικαίωμα επικοινωνίας του αιτούντος με το ανήλικο τέκνο των διαδίκων και να καθοριστούν τα χρονικά διαστήματα αυτής, όπως αναλυτικά αναφέρθηκαν προηγουμένως και ομοίως διαλαμβάνονται λεπτομερώς στο διατακτικό που ακολουθεί, συνάμα δε να απειληθεί σε βάρος της καθ’ ης η αίτηση χρηματική ποινή τριακοσίων (300€) ευρώ υπέρ του αιτούντος και προσωπική κράτηση ενός (1) μηνός για κάθε παράβαση των διατάξεων της παρούσας απόφασης με τις οποίες ρυθμίζεται η επικοινωνίας του αιτούντος με το ανήλικο τέκνο του και τη συνεπεία αυτής παρεμπόδιση του σχετικού δικαιώματος του (άρθρα 700§1, 735 και 950§2 ΚΠολΔ).

Τέλος, όλα τα δικαστικά έξοδα πρέπει να συμψηφιστούν μεταξύ των διαδίκων μερών, που νίκησαν και ηττήθηκαν μερικώς, επειδή η ερμηνεία των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκε υπήρξε δυσχερής (άρθρο 179 ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων την από 23.05.2023 αίτηση του αιτούντος και την από 06.06.2023 αίτηση της αιτούσας.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει αυτές.

ΔΙΑΤΗΡΕΙ προσωρινά την εκ του νόμου άσκηση της γονικής μέριμνας (στο σύνολό της) του ανήλικου . από αμφότερους του διαδίκους.

ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ως τόπο σταθερής διαμονής του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων την κατοικία της αιτούσας-καθ’ ης η αίτηση μητέρας του, που βρίσκεται στην περιοχή του Καρέα του Δήμου Βύρωνα Αττικής και συγκεκριμένα επί της οδού .

ΡΥΘΜΙΖΕΙ προσωρινά το δικαίωμα προσωπικής επικοινωνίας του αιτούντος με το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, καθορίζοντας τα ακόλουθα χρονικά διαστήματα αυτής: I) από Δευτέρα έως Παρασκευή, εφόσον αυτές δεν είναι επίσημες σχολικές αργίες, οπότε εκείνος θα παραλαμβάνει τον ανήλικο κατά το σχόλασμα από το σχολείο του, θα μένει μαζί του και θα τον επιστρέφει στην κατοικία της μητέρας του ώρα 18:30, 2) εναλλάξ τα Παρασκευοσαββατοκύριακα του μήνα, από ώρα 18.30 της Παρασκευής έως ώρα 20.30 της Κυριακής, αρχής γενομένης από την κοινοποίηση της παρούσας με πρώτο δικαιούχο τον καθ’ ου η επίδοση (η ρύθμιση αυτή ενδείκνυται, διότι ορισμένοι μήνες έχουν πέντε τέτοια τριήμερα, ώστε να αποφεύγονται διενέξεις μεταξύ των διαδίκων. Εξυπακούεται, επίσης, ότι το Παρασκευοσαββατοκύριακα επικοινωνίας με τον αιτούντα-πατέρα ο τελευταίος, εφόσον δεν πρόκειται περί σχολικής αργίας, θα έχει ήδη παραλάβει τον ανήλικο από το σχολείο κατά το σχόλασμα στο πλαίσιο της υπ’ αριθμ. 1 ρύθμισης και επομένως θα τον επιστρέφει στην κατοικία της μητέρας του την Κυριακή στις 20:00, χωρίς δηλαδή να μεσολαβεί κάποιο άλλο ενδιάμεσο στάδιο, ενώ το αντίστοιχο Παρασκευοσαββατοκύριακο επικοινωνίας με τη μητέρα θα παραδίδει σε αυτήν τον ανήλικο, τον οποίο προηγουμένως θα έχει παραλάβει από το σχολείο, στις 18:30 στην κατοικία της, όπως ακριβώς και τις υπόλοιπες εργάσιμες καθημερινές), 3) Τις εορτές των Χριστουγέννων και Νέου Έτους, δηλαδή από τις 24 Δεκεμβρίου έως τις 6 Ιανουάριου, εναλλάξ, κατά τις οποίες επισημαίνεται ότι θα αργεί η συνήθης επικοινωνία κατά τα ανωτέρω υπ’ αριθμ. 1&2, κατά μεν τα έτη που λήγουν σε μονό αριθμό από ώρα 10:00 της 24ης Δεκεμβρίου έως ώρα 20:00 της 30ης Δεκεμβρίου και κατά τα έτη που λήγουν σε ζυγό αριθμό από ώρα 10:00 της 31ης Δεκεμβρίου έως ώρα 20:00 της 6ης Ιανουάριου, 4) Τις εορτές του Πάσχα, κατά τις οποίες σημειώνεται ότι ομοίως θα αργεί η συνήθης επικοινωνία όπως ορίστηκε ανωτέρω υπ’ αριθμ. 1&2, εναλλάξ, κατά μεν τα μονά έτη από ώρα 10:00 της Μεγάλης Δευτέρας έως ώρα 20.00 της Κυριακής του Πάσχα και από ώρα 10.00 της Δευτέρας της Διακαινησίμου έως ώρα 20.00 της Κυριακής του Θωμά κατά τα ζυγά έτη και 5) Στην περίοδο των θερινών διακοπών, που προσδιορίζεται ως το διάστημα από την επίσημη λήξη του σχολικού έτους μέχρι την έναρξη του επόμενου σχολικού έτους, σύμφωνα με τα όσα ανακοινώνει κάθε χρονιά το Υπουργείο Παιδείας (συνήθως 15 Ιουνίου έως 11 Σεπτεμβρίου), κατά τις οποίες ομοίως θα αργεί η συνήθης επικοινωνία κατά τα ανωτέρω υπ’ αριθμ. 1&2, εναλλάξ, κατά μεν τα μονά έτη από τη λήξη των μαθημάτων τη 15η Ιουνίου είτε οποιαδήποτε άλλη διαφορετική ημερομηνία τυχόν ορίσει κάποια χρονιά το Υπουργείο Παιδείας έως ώρα 20:00 της 30ης Ιουνίου και από ώρα 10:00 της 1ης Αυγούστου έως ώρα 20:00 της 31ης Αυγούστου και κατά τα ζυγά έτη από ώρα 10:00 της 1ης Ιουλίου έως ώρα 20:00 της 31ης Ιουλίου και από ώρα 10:00 της 1ης Σεπτεμβρίου έως το πρωινό της 11ης Σεπτεμβρίου, ή οποιαδήποτε άλλη ημέρα τυχόν ανακοινώσει κάποια χρονιά το Υπουργείο Παιδείας ως ημέρα αγιασμού, οπότε ο ίδιος 0α συνοδεύει το παιδί στο σχολείο για την τελετή του Αγιασμού. Διευκρινίζεται ξανά ότι η αιτούσα-καθ’ ης η αίτηση θα έχει ισόχρονα με τον αιτούντα-καθ’ ου η αίτηση χρονικά διαστήματα διακοπών εντός των εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και εντός των θερινών διακοπών, οπότε, εντός των ανωτέρω χρονικών διαστημάτων των διακοπών της με το ανήλικο τέκνο, το δικαίωμα επικοινωνίας του καθ’ ου η αίτηση-αιτούντος τα Παρασκευοσαββατοκύριακα θα ατονεί. Ρητά επισημαίνεται ότι ο αιτών-καθ’ ου η αίτηση οφείλει να παραλαμβάνει το ανήλικο τέκνο από την οικία της αιτούσας-καθ’ ης η αίτηση μητέρας του και να το επιστρέφει σε αυτήν, πλην των περιπτώσεων που θα το παραλαμβάνει ή θα το αφήνει στο σχολείο. Τέλος, κατά την επικοινωνία στις περιπτώσεις 2, 3, 4, 5, δηλαδή κατά τα Παρασκευοσαββατοκύριακα, τις εορτές Χριστουγέννων-Νέου Έτους, Πάσχα και κατά τις θερινές διακοπές, ο καθένας από τους διαδίκους που θα έχει το τέκνο υποχρεούται να μεριμνά ώστε αυτό να συνομιλεί τουλάχιστον μία φορά την ημέρα και για μισή περίπου ώρα με τον έτερο γονέα του, με τον οποίο δεν θα έχει φυσική επικοινωνία τις ημέρες εκείνες, είτε μέσω τηλεφώνου είτε διαδικτυακά (κλήση viber, skype κτλ.).

ΑΠΕΙΛΕΙ σε βάρος της καθ’ ης η αίτηση χρηματική ποινή ποσού τριακοσίων (300€) ευρώ και προσωπική κράτηση ενός (1) μήνα για κάθε παράβαση των διατάξεων του διατακτικού της παρούσας απόφασης, που καθορίζουν τα χρονικά διαστήματα της προσωπικής επικοινωνίας του αιτούντος με το ανήλικο τέκνο τους.

ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ όλα τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό στην Αθήνα, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 20.11.2023.