Ε.Τ.
Ελληνική δικαιοσύνη και εκσυγχρονισμός εν έτει πια 2025 γράψατε… 0-1.
Άλλο ένα χάος στον πολύπαθο κλάδο της δικηγορίας.
Αυτή τη φορά η καταγγελία αφορά τις παμπάλαιες κτιριακές υποδομές.
Η αμέλεια και η εγκατάλειψη των υποδομών στους χώρους απονομής δικαιοσύνης στην Ελλάδα θέτει σε κίνδυνο τόσο τους λειτουργούς όσο και τους πολίτες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το σοβαρό ατύχημα που συνέβη στις 16 Ιουνίου 2025, λίγο πριν τις 15:00 το μεσημέρι, στην αίθουσα του Α’ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, στο κτήριο της πρώην Σχολής Ευελπίδων.
Το περιστατικό αφορά μία δικηγόρο, η οποία, κατά τη διάρκεια ακροαματικής διαδικασίας και ακριβώς τη στιγμή που πλησίαζε το εδώλιο, βρέθηκε ξαφνικά να υποχωρεί το ξύλινο δάπεδο κάτω από το αριστερό της πόδι. Χωρίς καμία προειδοποίηση, το «σάπιο» σανίδι κατέρρευσε, οδηγώντας σε μία βίαιη πτώση.
Χάρη στην άμεση αντίδρασή της, κατάφερε να συγκρατήσει το κεφάλι της, αποφεύγοντας σοβαρό τραυματισμό, όμως το περιστατικό της προκάλεσε τραύματα, μώλωπες και σοκ.
Το γεγονός ότι μία γυναίκα βάρους μόλις 51 κιλών, μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη με τέτοιες συνθήκες σε μία δημόσια αίθουσα απονομής δικαιοσύνης, αποδεικνύει το μέγεθος εγκατάλειψης των κτιριακών υποδομών. Μπορεί κανείς να φανταστεί ποιες συνέπειες μπορεί να είχε μία τέτοια κατάρρευση σε έναν ηλικιωμένο, μία έγκυο γυναίκα ή ένα άτομο μεγαλύτερου βάρους.
Ο κίνδυνος σοβαρού τραυματισμού, ακόμα και κάποιου κατάγματος, είναι προφανής.
Το περιστατικό αυτό φέρνει στο φως μία θλιβερή αλήθεια: οι εγκαταστάσεις των ελληνικών δικαστηρίων είναι αφημένες στην τύχη τους, θέτοντας σε κίνδυνο τόσο τους λειτουργούς όσο και τους πολίτες.
Κατά παραβίαση κάθε έννοιας ασφαλούς παραμονής, το αρμόδιο προσωπικό του δικαστηρίου και το Υπουργείο Δικαιοσύνης αμελούν να προσαρμόσουν τους χώρους στις προδιαγραφές ασφαλείας, αδιαφορώντας για τους σοβαρούς κινδύνους.
Ήδη, η πληγείσα δικηγόρος ζητά επισήμως τόσο την άμεση αποκατάσταση του πατώματος όσο και μία ολοκληρωμένη επιθεώρηση του κτιρίου, προκειμένου να αποτραπούν παρόμοια περιστατικά στο μέλλον.
Κατόπιν τούτου, οι αρμόδιες αρχές οφείλουν να αναλάβουν δράση χωρίς άλλη καθυστέρηση, προτού οι εγκαταστάσεις του δικαστηρίου αποδειχθούν «παγίδα» και θέσουν σε κίνδυνο περισσότερους ανθρώπους.