Στο ζήτημα της αυστηροποίησης του δικονομικού συστήματος και τους διαφαινόμενους κίνδυνοι για τη φυσιογνωμία της ποινικής δίκης αναφέρθηκε ο καθηγητής της Νομικής ΔΠΘ, Θεοχάρης Ι. Δαλακούρας.

Μεταξύ άλλων σχολίασε πως οι τροποποιήσεις στις διατάξεις των εναλλακτικών διαδικασιών και ιδίως της ποινικής διαπραγμάτευσης περιλαμβάνουν μη ενοποίηση των διαφορετικών μορφών αποχής από τη δίωξη, περιθωροποίηση της δικονομικής ποινικής συνδιαλλαγής, μη πρόταξη της ποινικής διαμεσολάβησης στην αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας καθώς και την επαμφοτερίζουσα νομοθετική επιλογή σε σχέση με την ποινική διαπραγμάτευση.

Ανέφερε δε κάποιους ως προσφερόμενους δικονομικούς τομείς για την αναμόρφωση του δικονομικού συστήματος, όπως η ανακριτική διαδικασία και οι τροποποιήσεις της στα άρθρα 218, 227 παρ. 1, 238 Α , 254, 265, 269 παρ. 3 εδ. β, 283 παρ. 1, 284 παρ. 3, 288, 291 παρ. 3 ΚΠΔ, η συμπλήρωση με παρ. 7 της ρύθμισης του άρθρου 218 ΚΠΔ για την ανάκληση προστασίας μαρτύρων ή τροποποίησή της, η συμπλήρωση της ρύθμισης του άρθρου 227 παρ. 1 ΚΠΔ για την εξέταση ανήλικων μαρτύρων – θυμάτων προσβολής προσωπικής και γενετήσιας ελευθερίας.

Επίσης μίλησε και για το θέμα της εξέτασης με τεχνολογικά μέσα και την άυλη κατάσχεση ψηφιακών δεδομένων, αλλά και την καθ’ ύλην αρμοδιότητα:

  1. Η αρμοδιότητα του ΜΟΔ-ΜΟΕ (άρθρα 404-405 ΚΠΔ).
  2. Η αρμοδιότητα του Μονομελούς Εφετείου (άρθρο 110 ΚΠΔ).
  3. Η αρμοδιότητα του Τριμελούς Εφετείου (άρθρο 111 ΚΠΔ).
  4. Η κατάργηση του Πενταμελούς Εφετείου και η σύσταση Τριμελούς Εφετείου Β΄Βαθμού (άρθρα (άρθρα 7, 8, 111 ΚΠΔ).
  5. Η αρμοδιότητα του μονομελούς πλημμελειοδικείου (άρθρο 115 ΚΠΔ).