Σύμφωνα με επίσημη ενημέρωση του Δικαστηρίου του Στρασβούργου (βλ. συνημμένο), η προσφυγή του ΔΣΑ στο ΕΔΔΑ, σχετικά με την απόρριψη από το ΣτΕ (ως απαράδεκτης λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος) της Αίτησης Ακύρωσης του διορισμού μελών των ανεξάρτητων αρχών ΕΣΡ και ΑΔΑΕ, κρίθηκε ως παραδεκτή περνώντας από το αρχικό «φίλτρο» αυτό του ΕΔΔΑ.
Περαιτέρω χαρακτηρίστηκε ως «βαρύνουσας σημασίας» («impact case») και εξετάζεται, ως εκ τούτου, κατά προτεραιότητα από το Δικαστήριο.
Το Δικαστήριο προχώρησε στην κοινοποίηση της προσφυγής στην ελληνική κυβέρνηση, και απηύθυνε προς τους διαδίκους ερωτήματα, τα οποία πρέπει να απαντηθούν έως το τέλος Οκτωβρίου του τρέχοντος έτους. Υπενθυμίζεται ότι με την υπ’ αρ. 6312/25 Προσφυγή ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών προσέφυγε στο ΕΔΔΑ κατά των αποφάσεων 1639/2024 και 1640/2024 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Οι ανωτέρω αποφάσεις είχαν απορρίψει ως απαράδεκτες, λόγω υποτιθέμενης έλλειψης εννόμου συμφέροντος, τις Αιτήσεις Ακυρώσεως που είχε ασκήσει ο Σύλλογος κατά του διορισμού μελών των Ανεξάρτητων Αρχών ΕΣΡ (Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης) και ΑΔΑΕ (Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών), χωρίς την απαιτούμενη από το Σύνταγμα ειδική πλειοψηφία των τριών πέμπτων των μελών της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής. Ενώπιον του ΕΔΔΑ, έχουν εγερθεί ζητήματα που αφορούν την παραβίαση του άρθρου 6 παρ. 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο), καθώς και την παραβίαση των άρθρων 8 και 10 της Σύμβασης (σεβασμός ιδιωτικής ζωής και ελευθερία έκφρασης).
Η υπόθεση αναδεικνύει ζητήματα θεμελιώδους σημασίας για τη δημοκρατική λειτουργία του κράτους και την προστασία του Κράτους Δικαίου, καθώς οι Ανεξάρτητες Αρχές αποτελούν βασικούς πυλώνες της Δημοκρατίας και της προστασίας των δικαιωμάτων των πολιτών.
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών θα συνεχίσει τον αγώνα του ενώπιον του ΕΔΔΑ, με στόχο την αναγνώριση του εννόμου συμφέροντος των Δικηγορικών Συλλόγων να προσφεύγουν κατά πράξεων που αφορούν τη Δημοκρατία, τη Δικαιοσύνη και το Κράτος Δικαίου·, την προστασία του συνταγματικού πλαισίου για τη συγκρότηση Ανεξάρτητων Αρχών, και τη διασφάλιση της ουσιαστικής ανεξαρτησίας των δικαιοκρατικών θεσμών που αποτελούν θεσμικά αντίβαρα έναντι της πολιτικής εξουσίας.
