Από τον Σταμάτιο Ανδρέα Μάλιακα, προπτυχιακό φοιτητή Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης ΕΚΠΑ
Τα αδέσποτα ζώα, είτε πρόκειται συνηθέστερα για γάτες είτε για σκύλους, είναι ένα συνηθισμένο “θέαμα” σε πολλά μέρη του κόσμου. Συχνά τα βλέπουμε να περιφέρονται σε δρόμους, σοκάκια και δημόσιους χώρους αναζητώντας τροφή και καταφύγιο. Ωστόσο, αντιμετωπίζουν πολλές προκλήσεις που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους, όπως η πείνα, η δίψα, οι ασθένειες, τα ατυχήματα και η κακοποίηση. Η προστασία των αδέσποτων ζώων είναι, επομένως, ένα επείγον και κρίσιμο ζήτημα που χρειάζεται την προσοχή και τη δράση μας.
Τα αδέσποτα ζώα δεν αποτελούν πρόβλημα μόνο για τους φιλόζωους, αλλά και για την κοινωνία στο σύνολό της. Αρχικά, μπορούν να προκαλέσουν τροχαία ατυχήματα, να μεταδώσουν ασθένειες και να διαταράξουν την οικολογική ισορροπία. Μπορούν επίσης να επηρεάσουν την ποιότητα ζωής των ανθρώπων που ζουν στην περιοχή. Για παράδειγμα, τα αδέσποτα σκυλιά μπορεί να γαβγίζουν όλη τη νύχτα, διαταράσσοντας την ηρεμία και την ησυχία της γειτονιάς. Επιπρόσθετα προκαλούν υλικές ζημιές ενώ ελλοχεύει και ο κίνδυνος να επιτεθούν σε ανθρώπους. Επομένως, είναι προς το συμφέρον όλων να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για την προστασία των αδέσποτων ζώων, όπως η σίτισή τους, η παροχή στέγης σε αυτά και η υιοθέτησή τους. Ωστόσο, υπάρχουν νομικά και ηθικά ζητήματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Για παράδειγμα, το τάισμα των αδέσποτων ζώων δεν είναι πάντα νόμιμο και μπορεί να τα ενθαρρύνει να παραμείνουν στην περιοχή, επιδεινώνοντας έτσι το πρόβλημα. Επιπλέον, δεν είναι όλα τα αδέσποτα ζώα κατάλληλα για υιοθεσία και δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ικανοί να τα φροντίσουν σωστά. ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την προστασία των αδέσποτων ζώων είναι μέσω ενός συνδυασμού στρατηγικών που αντιμετωπίζουν τις άμεσες ανάγκες τους, αποτρέπουν την αναπαραγωγή τους και προωθούν την υιοθεσία τους.
Η προσέγγιση αυτή είναι γνωστή ως η μέθοδος “παγίδευση-στείρωση-επιστροφή-υιοθεσία” (TNRA). Η μέθοδος αυτή περιλαμβάνει την παγίδευση των αδέσποτων ζώων, τη στείρωση τους για την αποτροπή της αναπαραγωγής τους, την επιστροφή τους στην αρχική τους θέση και την υιοθέτησή τους όταν είναι δυνατόν. Το πρώτο βήμα της μεθόδου TNRA είναι η παγίδευση. Αυτό περιλαμβάνει τη χρήση ανθρώπινων παγίδων για τη σύλληψη αδέσποτων ζώων. Οι ανθρωπιστικές παγίδες έχουν σχεδιαστεί για να συλλαμβάνουν τα ζώα χωρίς να τα βλάπτουν. Συνήθως είναι δολωμένες με τροφή ή μια μυρωδιά που τα ζώα βρίσκουν ελκυστική. Μόλις τα ζώα παγιδευτούν, μεταφέρονται σε κτηνίατρο για εξέταση και θεραπεία. Το δεύτερο βήμα της μεθόδου TNRA είναι η στείρωση ή η στειροποίηση. Αυτό περιλαμβάνει τη χειρουργική αφαίρεση των αναπαραγωγικών οργάνων των ζώων. Η στείρωση αποτρέπει τα ζώα από την αναπαραγωγή, μειώνοντας έτσι τον πληθυσμό των αδέσποτων ζώων. Έχει επίσης και άλλα οφέλη για την υγεία, όπως η μείωση του κινδύνου εμφάνισης ορισμένων ασθενειών και προβλημάτων συμπεριφοράς. το τρίτο βήμα της μεθόδου TNRA είναι η επιστροφή των ζώων στην αρχική τους θέση. Το βήμα αυτό είναι σημαντικό, διότι αποτρέπει άλλα ζώα από το να πάρουν τη θέση τους και συμβάλλει στη διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας. Εξασφαλίζει επίσης ότι τα ζώα επιστρέφουν σε ένα οικείο περιβάλλον όπου μπορούν να συνεχίσουν να βρίσκουν τροφή και καταφύγιο.
Στην σημερινή κοινωνία, η προστασία των αδέσποτων ζώων αποτελεί ένα ζήτημα ζωτικής σημασίας. Πολλοί άνθρωποι έχουν αντιληφθεί ότι η σωστή φροντίδα και προστασία των αδέσποτων ζώων είναι ανθρωπιστική υποχρέωση και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της προσπάθειας μας για μια καλύτερη κοινωνία. Αυτά τα ζώα χρειάζονται τη βοήθειά μας για να επιβιώσουν και να ανακτήσουν την υγεία τους. Είναι αναγκαίο να ενισχύσουμε τις προσπάθειές μας για την προστασία τους, διότι η ανεύθυνη συμπεριφορά των ανθρώπων είναι συχνά η αιτία της αδικίας που υφίστανται.
