Του δημοσιογράφου Γιώργου Ευγενίδη
Οι νομικές υπηρεσίες της Κομισιόν χαρακτηρίζουν το τουρκολιβυκό Μνημόνιο ως νομικά άκυρο και ανοίγουν την πόρτα για σκληρή ευρωπαϊκή στάση στη Σύνοδο Κορυφής.
Πολλές φορές, η Κομισιόν μπορεί να προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ του τι είναι νομικά ορθό και πολιτικά επιβεβλημένο. Εν προκειμένω, πάντως, οι νομικές υπηρεσίες της Κομισιόν φέρονται να έχουν αποφανθεί ότι το Μνημόνιο Τουρκίας-Λιβύης είναι παράνομο, με βάση τα όσα ορίζει το διεθνές δίκαιο.
«Το μνημόνιο συναντίληψης (…) παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων χωρών, δεν συνάδει με το Δίκαιο της Θάλασσας, και δεν μπορεί επομένως να να έχει νομικές συνέπειες ως προς τρίτες χώρες», είναι η διατύπωση που περιλαμβάνεται σε παράρτημα του προσχεδίου συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής που προέκυψε μετά το χθεσινό Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων στις Βρυξέλλες. Πρακτικά, οι υπηρεσίες της Κομισιόν δίνουν το νομικό έρεισμα στους αρχηγούς των κρατών-μελών να υιοθετήσουν μια σκληρή στάση απέναντι στην Τουρκία και να συνταχθούν πλήρως με την Ελλάδα στο ζήτημα.
Η Ελλάδα, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, δεν πηγαίνει στη Σύνοδο Κορυφής με αίτημα για πρόσθετες κυρώσεις εις βάρος της Τουρκίας, αλλά επιδιώκει μια καθαρή καταγραφή στο κείμενο συμπερασμάτων της Συνόδου που να καταδικάζει τις τουρκικές ενέργειες. Η εν λόγω διατύπωση από τις νομικές υπηρεσίες των Βρυξελλών εμπεδώνει την αξιοπιστία της ελληνικής θέσης που έχει διατυπωθεί αρμοδίως σε όλα τα επίπεδα, τόσο από τον Κυριάκο Μητσοτάκη όσο και από τον Νίκο Δένδια.
Βεβαίως, οι τελικές διατυπώσεις του κειμένου που θα προκύψει από τη Σύνοδο Κορυφής θα είναι προϊόν διαβουλεύσεων και επ’ ουδενί το προσχέδιο των συμπερασμάτων δεν είναι δεσμευτικό. Η ελληνική κυβέρνηση, πάντως, έχει φροντίσει εδώ και μέρες να συνεννοηθεί με μια σειρά κρατών-μελών, με προσθήκη-έκπληξη την Ιταλία, η οποία έχει μια ειδική σχέση με τη Λιβύη λόγω των μεταναστευτικών ροών προς τις ιταλικές ακτές. Όμως, η πρόσφατη τοποθέτηση του Ιταλού υπουργού Εξωτερικών Λουίτζι Ντι Μάιο εντός του Συμβουλίου Εξωτερικών, σύμφωνα με αρμόδια πηγή, ήταν εξαιρετικά σαφής και σαφώς εναντίον του προαναφερθέντος Μνημονίου-και κατ’ επέκταση εναντίον των ενεργειών της κυβερνησης της Τρίπολης.
Κρίσιμος παράγοντας θα είναι και η στάση της Γερμανίας. Όπως εξηγούσε ανώτερη διπλωματική πηγή εις επήκοον του Reader.gr, η Γερμανία μπορεί να μην ήταν ο πιο ένθερμος υποστηρικτής της σκληρής ευρωπαϊκής στάσης απέναντι στην Τουρκία, λόγω και των ισορροπιών στο μεταναστευτικό, αλλά από την άλλη δεν επεχείρησε να μπλοκάρει και τις όποιες κινήσεις γίνονταν. Αυτό εκτιμάται ότι θα συμβεί και στη Σύνοδο Κορυφής, με μια επαφή Μητσοτάκη-Μέρκελ, έστω και «στα όρθια», εντός της Συνόδου Κορυφής, να μην θεωρείται απίθανη.
