Με πρόσφατη απόφασή του το δικαστήριο των ασφαλιστικών μέτρων έκρινε πως είναι προς το συμφέρον του ανήλικου τέκνου η ανάθεση της αποκλειστικής επιμέλειάς του στον πατέρα, λόγω της συγκρουσιακής σχέσης του τέκνου με τη μητέρα του (ΜΠΑ 69/2025).
Σύμφωνα με το ιστορικό της υπόθεσης, κατόπιν διάσπασης της έγγαμης συμβίωσης των γονέων, οι τελευταίοι προχώρησαν σε συμφωνία περί ρύθμισης της επιμέλειας της ανήλικης κόρης τους, της επικοινωνίας με αυτή και της διατροφής της, με την οποία ανατέθηκε η επιμέλεια του προσώπου αυτής στην μητέρα της. Η συμφωνία αυτή τηρήθηκε για κάποια χρόνια, οπότε η ανήλικη, κατόπιν έντονου καβγά με τη μητέρα της, εξέφρασε την επιθυμία να διαμένει πλέον με τον πατέρα της, έκτοτε δε, κατοικεί μαζί του.
Το δικαστήριο επεσήμανε πως δεν πιθανολογείται ότι η μητέρα αδιαφορούσε για τη θυγατέρα της, αλλά, αντίθετα, ότι επεδίωκε ανέκαθεν μία στενή σχέση με τη θυγατέρα της και μία δεμένη οικογένεια αποτελούμενη από τις ίδιες και τη θυγατέρα που απέκτησε στο μεταξύ από εκτός γάμου σχέση της. Κατά τα τελευταία, ωστόσο, έτη, υπήρχε ιδιαίτερη ένταση στη σχέση μητέρας – κόρης, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός κλίματος συγκρουσιακού μεταξύ τους, που η μητέρα αδυνατούσε να αλλάξει.
Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη τη κατάσταση όπως έχει αυτή διαμορφωθεί, με τη μετοίκηση της ανήλικης θυγατέρας των διαδίκων με τον πατέρα της δυνάμει προσωρινής διαταγής, αλλά και την αδιαμφισβήτητη αγάπη και την ιδιαίτερη στοργή και φροντίδα με την οποία περιβάλλει το τέκνο ο αιτών – καθ’ ου η αίτηση πατέρας του, με συνέπεια την ανάπτυξη πολύ ισχυρού συναισθηματικού δεσμού, εγγύτητας και επικοινωνίας μεταξύ τους, το Δικαστήριο έκρινε ότι είναι προς το συμφέρον της ανήλικης η ανάθεση της αποκλειστικής επιμέλειας του προσώπου της σε αυτόν, συμπεριλαμβανομένης της διαμονής της μαζί του πλην των κεφαλαίων υγείας και εκπαίδευσης, τα οποία πρέπει να ανατεθούν από κοινού στους διαδίκους.
Περαιτέρω, το δικαστήριο τόνισε πως είναι απαραίτητη για την ομαλή ψυχοσωματική ανάπτυξη της ανήλικης θυγατέρας των διαδίκων η ακώλυτη επικοινωνία της με τη μητέρα της, τους γονείς της τελευταίας, αλλά και την ετεροθαλή αδερφή της, με την οποία έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερα ισχυρός ψυχικός δεσμός.
Ενόψει των ανωτέρω, το δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία της ανήλικης, που σηματοδοτεί την είσοδό της στην εφηβεία με όλες τις συναισθηματικές διακυμάνσεις και εξάρσεις που αυτό συνεπάγεται, αλλά και τη μέχρι σήμερα διαμορφωμένη σχέση της με τη μητέρα της, και έχοντας ως οδηγό και γνώμονα για την απόφασή του το καλώς εννοούμενο συμφέρον της ως άνω ανήλικης, το οποίο επιτάσσει, ιδιαίτερα σ’ αυτήν την ευαίσθητη περίοδο της ζωής της, τη διατήρηση μιας σταθερής και συχνής επικοινωνίας με αυτήν, κρίνει ότι η επικοινωνία της καθ’ ης η αίτηση – αιτούσας μητέρας με το ως άνω τέκνο της πρέπει να διεξάγεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα και να έχει ικανή χρονική διάρκεια ώστε να είναι ουσιαστική, να είναι, όμως, ταυτόχρονα, οριοθετημένη, ώστε να μη διαταράσσεται ο ρυθμός της ζωής του τέκνου και η καθημερινότητά του. Και τούτο διότι κατ’ αυτόν τον τρόπο θα αποτραπεί ο κίνδυνος ψυχικής αποξένωσης μητέρας και τέκνου και θα αμβλυνθούν οι εντάσεις μεταξύ τους, προκειμένου να επιτευχθεί ομαλή ανάπτυξη του ψυχικού κόσμου και της προσωπικότητας του τέκνου, δεδομένου ότι είναι απολύτως αναγκαίες για τον ψυχισμό του τελευταίου οι εκδηλώσεις γνήσιου ενδιαφέροντος και στοργής από τον γονέα εκείνο, με τον οποίο δεν διαμένει αυτό, ώστε να περιοριστούν οι δυσμενείς συνέπειες της χωριστής διαβίωσης των γονέων του.
Απόσπασμα απόφασης
Ενόψει των ανωτέρω, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία της ανήλικης, που σηματοδοτεί την είσοδό της στην εφηβεία με όλες τις συναισθηματικές διακυμάνσεις και εξάρσεις που αυτό συνεπάγεται, αλλά και τη μέχρι σήμερα διαμορφωμένη σχέση της με τη μητέρα της, και έχοντας ως οδηγό και γνώμονα για την απόφασή του το καλώς εννοούμενο συμφέρον της ως άνω ανήλικης, το οποίο επιτάσσει, ιδιαίτερα σ’ αυτήν την ευαίσθητη περίοδο της ζωής της, τη διατήρηση μιας σταθερής και συχνής επικοινωνίας με αυτήν, κρίνει ότι η επικοινωνία της καθ’ ης η αίτηση – αιτούσας μητέρας με το ως άνω τέκνο της πρέπει να διεξάγεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα και να έχει ικανή χρονική διάρκεια ώστε να είναι ουσιαστική, να είναι, όμως, ταυτόχρονα, οριοθετημένη, ώστε να μη διαταράσσεται ο ρυθμός της ζωής του τέκνου και η καθημερινότητά του. Και τούτο διότι κατ’ αυτόν τον τρόπο θα αποτραπεί ο κίνδυνος ψυχικής αποξένωσης μητέρας και τέκνου και θα αμβλυνθούν οι εντάσεις μεταξύ τους, προκειμένου να επιτευχθεί ομαλή ανάπτυξη του ψυχικού κόσμου και της προσωπικότητας του τέκνου, δεδομένου ότι είναι απολύτως αναγκαίες για τον ψυχισμό του τελευταίου οι εκδηλώσεις γνήσιου ενδιαφέροντος και στοργής από τον γονέα εκείνο, με τον οποίο δεν διαμένει αυτό, ώστε να περιοριστούν οι δυσμενείς συνέπειες της χωριστής διαβίωσης των γονέων του.
Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, επειδή συντρέχει κατεπείγουσα περίπτωση για τον ορισμό του γονέα στον οποίο θα ανήκει προσωρινά η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου της ανήλικης, πρέπει να γίνουν εν μέρει δεκτές ως βάσιμες και κατ’ ουσίαν αμφότερες οι αιτήσεις και, μεταρρυθμιζομένης της σχετικής διατάξεως της ως άνω υπ’ αριθ. 2505/2018 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (εκούσια δικαιοδοσία), με την οποία επικυρώθηκε η από 2.5.2017 έγγραφη συμφωνία των διαδίκων, να ανατεθεί προσωρινά αποκλειστικά στον αιτούντα η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ανήλικου τέκνου των διαδίκων ως προς όλες τις εκφάνσεις της, συμπεριλαμβανομένης αυτής του προσδιορισμού του τόπου διαμονής του ως άνω τέκνου, πλην αυτών που αφορούν στην υγεία και την εκπαίδευση αυτού, η οποία πρέπει να ανατεθεί από κοινού και στους δύο γονείς.
Συναφώς, πρέπει να επιτραπεί προσωρινά η μετοίκηση του αιτούντος μετά της ανήλικης θυγατέρας των διαδίκων στη Χαλκίδα νομού Ευβοίας και συγκεκριμένα στην ιδιόκτητη οικία του επί της οδού . αριθ. . (θέση .). Εξάλλου, το προβαλλόμενο αίτημα της καθ’ ης η αίτηση – αιτούσας περί διενέργειας παιδοψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης στο ανήλικο τέκνο των διαδίκων πρέπει να απορριφθεί ως απαραδέκτως προβαλλόμενο, καθώς στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων, και λόγω της επείγουσας φύσης της, δεν προβλέπεται η έκδοση μη οριστικής (ήτοι περί διενέργειας πραγματογνωμοσύνης και διορισμού πραγματογνώμονα) απόφασης υπό του Δικαστηρίου (ad hoc ΜΠρΑΘ 4696/2022 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Περαιτέρω, επειδή συντρέχει κατεπείγουσα περίπτωση για την προσωρινή ρύθμιση του δικαιώματος επικοινωνίας της αιτούσας με το προαναφερόμενο ανήλικο τέκνο της, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της αγωγής για την κύρια υπόθεση, πρέπει να ρυθμισθεί η επικοινωνία της αιτούσας – μητέρας με το ως άνω ανήλικο τέκνο της κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
Δείτε ολόκληρη την απόφαση στο dsanet.gr.
