Ενόψει της έναρξης εφαρμογής του νέου Δικαστικού Χάρτη, ο Σύμβουλος, τ. Αντιπρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, κ. Αλέξανδρος Μαντζούτσος *, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

Η Ελληνική Δικαιοσύνη χρειάζεται πρωτίστως δύο πράγματα: ανθρώπινο δυναμικό και υλικοτεχνικές υποδομές.

– Οι εκφραστές του συστήματος κάνουν λόγο για «υπερπληθωρισμό δικαστών» σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, υπονοώντας ότι για τις καθυστερήσεις φταίνε οι Έλληνες δικαστές που τάχα δεν εργάζονται αρκετά, αποσιωπώντας όμως πόσοι δικαστικοί υπάλληλοι ανά δικαστή αντιστοιχούν στην Ελλάδα σε σχέση με τις άλλες χώρες της ΕΕ όπου ο δικαστής έχει πλήρη νομική και γραμματειακή υποστήριξη, παραλαμβάνει έτοιμο φάκελο με όλο το υλικό των υποθέσεων προετοιμασμένο, ακόμα και σχέδια εισηγήσεων – αποφάσεων και ο ρόλος του είναι να κρίνει και να διατυπώνει την τελική αιτιολογία της απόφασης, όχι να κάνει μόνος του όλη τη δουλειά από την αρχή ως το τέλος.

– Σε ποιο άλλο ευρωπαϊκό κράτος, εν έτει 2024 μ.Χ., το μεγαλύτερο, το κεντρικό Πρωτοδικείο της πρωτεύουσας δεν διαθέτει καν δικό του κτήριο όπου να είναι συγκεντρωμένες όλες οι υπηρεσίες του, παρά στεγάζεται σε διατηρητέα κτίσματα μιας πρώην στρατιωτικής σχολής;

70 δις από το Ταμείο Ανάκαμψης εισρέουν αυτή την περίοδο στην Ελλάδα, ευρωπαϊκό χρήμα που είχαμε να δούμε από την εποχή των πακέτων Ντελόρ… Πόροι που θα επαρκούσαν για να φτιαχτεί όχι μόνο η Δικαιοσύνη, αλλά και όλοι οι άλλοι κομβικοί τομείς του κράτους για τον πολίτη, όπως η Δημόσια Υγεία. Αντ’ αυτών, με το πρόσχημα της δήθεν «ανάπτυξης» -ανάπτυξη άραγε για ποιους πέρα από το σύστημα και τους φίλους τους;- η χρηματοδότηση πηγαίνει σε mall, καζίνο και «πράσινους» ουρανοξύστες…

Δεν λέω ότι η Δικαιοσύνη, και εν γένει ο ελληνικός δημόσιας τομέας, δεν χρειάζεται μεταρρυθμίσεις. Το ακριβώς αντίθετο! Αλλά η ίδρυση, κατάργηση, συγχώνευση φορέων, διευθύνσεων, τμημάτων, κλπ, προϋποθέτει μεταρρύθμιση «μυρμηγκιού». Δηλαδή, αυτός που προωθεί τη μεταρρύθμιση πρέπει να γνωρίζει επ’ ακριβώς τι κάνει ο κάθε φορέας, το κάθε γραφείο και ο κάθε υπάλληλος. Γι’ αυτό σε όλες τις ανεπτυγμένες δημοκρατίες, τέτοιες μεταρρυθμίσεις σχεδιάζονται και υλοποιούνται σε βάθος χρόνου, μετά από ενδελεχή μελέτη, με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων. Δεν γίνονται αυθαίρετα και βεβιασμένα, από τον κάθε «περαστικό» υπουργό, για επικοινωνιακούς σκοπούς.

* Αλέξανδρος Μαντζούτσος, Δικηγόρος – Διδάκτωρ Νομικής ΕΚΠΑ, Σύμβουλος, τ. Αντιπρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών