Της δικηγόρου, Κ. Λεκκάκου
Άλλη μία δικαστική επιτυχία του γραφείου μας ήλθε να προστεθεί στις προϋπάρχουσες, εις ότι αφορά στην ρύθμιση οφειλών εντολέων μας, μέσω της διαδικασίας του Ν. 3869/2010 (γνωστού τοις πάσι ως νόμου «Κατσέλη»).
Το Ειρηνοδικείο Πειραιά αυτή τη φορά, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και προχώρησε σε γενναία ρύθμιση οφειλών συμπολιτών μας που τόσο πολύ είχαν ταλαιπωρηθεί από την οικονομική κρίση και τις συνέπειές της. Πιο συγκεκριμένα, δύο εν διαστάσει πλέον σύζυγοι, ηλικίας 68 και 59 ετών, που διατηρούσαν κατάστημα εστίασης στον Πειραιά, το οποίο αναγκάστηκαν να κλείσουν το έτος 2013, απευθύνθηκαν στο γραφείο μας κατόπιν ασφυκτικών πιέσεων από τις εταιρείες διαχείρισης και ευθέων απειλών για αναγκαστική είσπραξη των οφειλόμενων, μέσω πλειστηριασμών του συνόλου των περιουσιακών τους στοιχείων, αντιμετωπίζοντας οφειλές ύψους άνω των 200.000€ ο σύζυγος και άνω των 100.000€ η σύζυγος.
Το Δικαστήριο, αφού έλαβε υπ’ όψιν την σημερινή οικονομική τους κατάσταση (με τον σύζυγο να είναι χαμηλοσυνταξιούχος και τη σύζυγο να υποαπασχολείται ως υπάλληλος στον τομέα της εστίασης) και τις πραγματικές τους ανάγκες, προχώρησε σε γενναίο κούρεμα των οφειλόμενων, το οποίο ανήλθε περίπου στο ποσό των 140.000 ευρώ. Το Δικαστήριο επίσης, αφού απέρριψε τους ισχυρισμούς των αντιδίκων περί εμπορικής ιδιότητας των εντολέων μας, χαρακτηρίζοντάς τους ως μικροεμπόρους και άρα δυνάμενους να υπαχθούν στη ρύθμιση μέσω της συγκεκριμένης διαδικασίας, εξαίρεσε από την εκποίηση, όχι απλώς τις οικίες τους, αλλά το σύνολο των περιουσιακών τους στοιχείων. Περαιτέρω, το υπόλοιπο της οφειλής ρυθμίστηκε εξαιρετικά ευνοϊκά σε βάθος εικοσιπενταετίας.
Το σημαντικότερο όμως όλων, είναι το γεγονός ότι το Δικαστήριο, κατά το σκεπτικό του, αναγνώρισε ότι τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο επί της ουσίας αποτελούν επενδυτικά προϊόντα υψηλού ρίσκου, στη λήψη των οποίων οδηγήθηκαν πολλοί συμπολίτες μας κατευθυνόμενοι από τις τράπεζες, με αποτέλεσμα την εκτίναξη των οφειλών τους μετά την μεταβολή της συναλλαγματικής ισοτιμίας εξαιτίας της τελευταίας, αλλά και των τόκων υπερημερίας που κατέπεσαν, συνεπεία της αδυναμίας εξυπηρέτησης. Το ρητά καταγεγραμμένο αυτό σκεπτικό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την πάγια νομολογία, η οποία, μετά την έκδοση της σχετικής απόφασης της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, εμμένει να εξομοιώνει τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο με τα λοιπά δάνεια που χορηγήθηκαν σε εγχώριο νόμισμα. Εξυπακούεται ότι μετά την απόφαση αυτή, η οποία δικαιώνει και το κοινό αίσθημα, δημιουργούνται νέες προοπτικές για τη δικαστική αντιμετώπιση του ακανθώδους αυτού ζητήματος.
Η προπαρατεθείσα απόφαση, όπως είναι λογικό, αποτελεί δικαίωση του πολυετούς αγώνα που διεξάγει το γραφείο μας σε δικαστικό και εξωδικαστικό επίπεδο για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των δανειοληπτών απέναντι σε κάθε αυθαιρεσία και αδικία.
Πηγή: lekkakou.gr
