Η αοριστία του ποσού στο οποίο εκδόθηκε η διαταγή πληρωμής, σε συνδυασμό με την αναγκαστική κατάσχεση ακινήτων του δανειολήπτη, οδήγησε το Μονομελές Εφετείο Αθηνών στην ακύρωση τόσο της διαδικασίας όσο και της πρωτόδικης απόφασης.
Σύμφωνα με το Εφετείο, «το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλουμένη έκρινε ότι ο τρίτος λόγος ανακοπής της κατάσχεσης είναι απορριπτέος ως μη νόμιμος, έσφαλε στην εφαρμογή του νόμου».
Αναφερόμενο στις διατάξεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, το Εφετείο υπογραμμίζει ότι «δεν μπορεί να γίνει αναγκαστική εκτέλεση με βάση εκτελεστό τίτλο, όπως η διαταγή πληρωμής, εάν από τον τίτλο δεν προκύπτει βέβαιο και εκκαθαρισμένο το ποσό της απαίτησης». Εκκαθαρισμένη θεωρείται μια απαίτηση όταν από τον τίτλο προκύπτει το ποσό και ο δικαιούχος της απαίτησης ή, αν το ποσό δεν είναι ακριβώς καθορισμένο, όταν μπορεί να υπολογιστεί με απλές μαθηματικές πράξεις.
Στην προκειμένη περίπτωση, το ποσό για την κατάσχεση, στο οποίο προχώρησε το fund, ήταν μικρότερο από τη συνολική οφειλή.
Το Δικαστήριο επισημαίνει ότι «η κατάσχεση δεν πάσχει όταν περιορίζεται το ποσό για λόγους εξοικονόμησης εξόδων εκτέλεσης, εφόσον ο περιορισμός είναι σαφής και δεν μετατρέπει την απαίτηση σε ανεκκαθάριστη».
Ωστόσο, για να αποφευχθεί ο κίνδυνος ο οφειλέτης να επικαλεστεί μετέπειτα ότι ο δανειστής παραιτήθηκε από το υπόλοιπο της απαίτησης ή ότι η εκτέλεση είναι αόριστη, το Εφετείο σημειώνει ότι «απαιτείται ειδική αναφορά στα συγκεκριμένα κονδύλια για τα οποία γίνεται η εκτέλεση και ρητή επιφύλαξη για το υπόλοιπο ποσό».
Εάν δεν προσδιορίζονται τα συγκεκριμένα κονδύλια, η απαίτηση καθίσταται αόριστη και αβέβαιη, δυσχεραίνοντας την άσκηση των δικαιωμάτων του οφειλέτη.
Στην υπόθεση που εξετάζεται, η προσβαλλόμενη έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης αφορούσε δύο ακίνητα του εκκαλούντος, για ποσό 31.000 ευρώ, έναντι της συνολικής απαίτησης. Ο περιορισμός αυτός έγινε για τον περιορισμό των εξόδων εκτέλεσης, με ρητή επιφύλαξη για το υπόλοιπο ποσό.
Ωστόσο, δεν υπήρχε σαφής αναφορά στα συγκεκριμένα κονδύλια στα οποία θα εφαρμοζόταν η εκτέλεση, με αποτέλεσμα η απαίτηση να θεωρηθεί ανεκκαθάριστη.
Το Εφετείο διευκρινίζει ότι «το άρθρο 423 ΑΚ δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση περιορισμού της απαίτησης από τον δανειστή, καθώς αφορά μόνο περιπτώσεις ανεπαρκούς ποσού για την πλήρη απόσβεση κεφαλαίου, τόκων και εξόδων». Επομένως, απαιτείται ειδική αναφορά στα συγκεκριμένα κονδύλια για την περαιτέρω αναγκαστική εκτέλεση μετά τον περιορισμό του ποσού καταβολής.
