Η Σουηδία παίρνει σκληρή γραμμή απέναντι στις δημόσιες καλύψεις προσώπου.
Ειδικότερα, η αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Emma Bush, ζητά απαγόρευση της μπούρκας και του νικάμπ σε όλους τους δημόσιους χώρους.
«Το Ισλάμ πρέπει να προσαρμοστεί στη Σουηδία», δηλώνει, καλώντας όσους ακολουθούν αυστηρές ερμηνείες της θρησκείας να προσαρμοστούν ή να μείνουν σπίτι.
«Δεν θέλουμε να βλέπουμε μπούρκες και νικάμπ στους δρόμους, στα καταστήματα ή στα νοσοκομεία. Οι σουηδικές αξίες ισχύουν για όλους», τονίζει η αντιπρόεδρος.
Η πρόταση της Bush ξεπερνά προηγούμενες τοπικές απαγορεύσεις, που είχαν καταργηθεί από τη νομοθεσία, και αφορά όλους τους δημόσιους χώρους της χώρας.
Σκοπός, σύμφωνα με την ίδια, είναι να προστατευτεί η κοινωνική συνοχή και να τεθεί φραγμός στην καταπίεση γυναικών που συνδέεται με τον υποχρεωτικό θρησκευτικό έλεγχο.
Κοινωνικές και ανθρωπιστικές διαστάσεις
Η Bush αναφέρει ότι περίπου ένα τέταρτο εκατομμυρίου νέων στη Σουηδία ζουν υπό συνθήκες τιμής, ενώ σχεδόν 70.000 γυναίκες έχουν υποβληθεί σε ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων.
«Έχει ήδη ξεπεράσει τα όρια. Πρέπει να κρατήσουμε το ζήτημα στην ημερήσια διάταξη και να απαγορεύσουμε τις δημόσιες μπούρκες όσο μπορούμε», τονίζει, διευκρινίζοντας ότι οι μουσουλμάνοι είναι ευπρόσδεκτοι στη χώρα, αλλά όχι με τρόπο που ακολουθεί τις πρακτικές του Ιράν ή του Αφγανιστάν.
Η υπουργός Παιδείας και Ένταξης, υποστηρίζει την καταπολέμηση της θρησκευτικής καταπίεσης, περιλαμβανομένης της αναγκαστικής χρήσης μαντίλας, ενώ οι Χριστιανοδημοκράτες θα ψηφίσουν την πρόταση στα μέσα Νοεμβρίου.
Οι Σουηδοί Δημοκρατές, που στηρίζουν την κυβέρνηση, έχουν ήδη υποστηρίξει σκληρές θέσεις κατά της εξισλαμοποίησης της χώρας.
Η Σουηδία στο ευρωπαϊκό πλαίσιο
Η Σουηδία ακολουθεί πλέον μια ευρωπαϊκή τάση που αφορά τις δημόσιες καλύψεις προσώπου.
Η Γαλλία ψήφισε εθνική απαγόρευση της μπούρκας το 2010, επικαλούμενη την έννοια της laïcité και την ανάγκη προστασίας της δημόσιας τάξης και κοινωνικής συνοχής.
Το Βέλγιο ακολούθησε το 2011 με μέτρα σε δημόσιους χώρους και μέσα μεταφοράς, εστιάζοντας στην ασφάλεια και την ένταξη, παρά τις αντιδράσεις οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Στην Αυστρία, ο νόμος του 2017 απαγορεύει τις καλύψεις προσώπου σε δημόσιες υπηρεσίες, σχολεία και κατά την άσκηση δημοσίων καθηκόντων, ενώ στη Δανία από το 2018 οι δημόσιοι χώροι περιλαμβάνουν σχολεία, μέσα μεταφοράς και υπηρεσίες, με στόχο τη διευκόλυνση της κοινωνικής αλληλεπίδρασης και ένταξης.
Πιο πρόσφατα, το 2025, η Ελβετία υιοθέτησε εθνική απαγόρευση για λόγους ασφάλειας και κοινωνικής συνοχής, μετά από δημοψηφίσματα και πίεση τοπικών κοινοτήτων. Χώρες όπως οι Κάτω Χώρες και η Βουλγαρία έχουν θεσπίσει μόνο μερικές ή τοπικές απαγορεύσεις, κυρίως για λόγους αναγνώρισης προσώπου, ενώ η Ιταλία προχωρά σε σχέδια περιορισμού των καλύψεων προσώπου, τονίζοντας ότι η θρησκευτική ελευθερία πρέπει να ασκείται με πλήρη σεβασμό στο σύνταγμα και τις αρχές του κράτους.
Σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες που έχουν θεσπίσει τέτοια μέτρα, οι λόγοι επικεντρώνονται στην προστασία της δημόσιας τάξης, στην κοινωνική ένταξη και στην προάσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών. Η Σουηδία με την πρόταση της Bush φαίνεται να εναρμονίζεται με αυτή την ευρωπαϊκή τάση, φέρνοντας στο επίκεντρο της εθνικής πολιτικής συζήτησης την ανάγκη προσαρμογής της θρησκευτικής πρακτικής στη δημόσια ζωή.
