Επιβάτες και εργαζόμενοι στα μέσα σταθερής τροχιάς της Αθήνας βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με πρωτοφανείς δυσκολίες, καθώς σοβαρές ελλείψεις σε τροχαίο υλικό και ανύπαρκτη συντήρηση έχουν καταστήσει τη μετακίνηση και την εργασία υπό συνθήκες αφόρητης θερμικής καταπόνησης. Παρά τις υποσχέσεις για βελτίωση, δεκάδες οχήματα στη Γραμμή 1 του Μετρό συνεχίζουν να λειτουργούν χωρίς κανένα στοιχειώδες σύστημα κλιματισμού.
Το πρόσφατο λιποθυμικό επεισόδιο ηλεκτροδηγού στη Γραμμή 1, μεταξύ Θησείου και Πειραιά, λόγω βλάβης στον κλιματισμό του θαλάμου οδήγησης, αποδεικνύει το οριακό επίπεδο ασφάλειας. Αν και το σύστημα ακινητοποίησης απέτρεψε ατύχημα, η κατάσταση παραμένει επικίνδυνη.
Η έλλειψη συρμών αναγκάζει σε χρήση παλαιών «γαλλικών» συρμών χωρίς κλιματισμό, σχεδιασμένων για υπόγειες διαδρομές με περιορισμένο αερισμό, γεγονός που τους καθιστά ακατάλληλους για τις υψηλές θερμοκρασίες και την υπέργεια κυκλοφορία. Όταν υπερθερμαίνονται, σταματούν για να «δροσιστούν» σε υπόστεγα με ανοιχτές πόρτες και παράθυρα.
Η συντήρηση είναι σε τραγική κατάσταση: μόλις δύο ψυκτικοί τεχνικοί καλύπτουν καθημερινά τη Γραμμή 1, ενώ εργολάβοι κλιματισμού απουσιάζουν, αφήνοντας το δίκτυο απροστάτευτο στην κορύφωση του καλοκαιριού. Η προσπάθεια αναβάθμισης των συρμών του 2002 από τη Siemens απέτυχε, με δέκα συρμούς να παραμένουν εκτός λειτουργίας λόγω βλαβών.
Ο ΟΑΣΑ επισημαίνει πως υπάρχουν 529 νέα λεωφορεία με κλιματισμό και 52 συρμοί στις γραμμές 2 και 3, ενώ η ανακαίνιση των 14 συρμών της Γραμμής 1 αναμένεται το 2026. Παρ’ όλα αυτά, 4 συρμοί χωρίς κλιματισμό κυκλοφορούν ακόμη, έστω και σε ώρες μειωμένης ζέστης.
Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν πως η κατάσταση παραμένει ανεπαρκής, με επιβάτες να εκδηλώνουν έντονη αγανάκτηση προς τους οδηγούς, σε οριακά σημεία σύγκρουσης. Η διοίκηση οφείλει να απαντήσει πώς είναι δυνατόν να μην υπάρχουν αρκετοί συρμοί για να καλύψουν ένα καλοκαιρινό πρόγραμμα μειωμένων δρομολογίων, διασφαλίζοντας παράλληλα την αξιοπρεπή και ασφαλή μετακίνηση.
Η εικόνα παραπέμπει σε χρόνια εγκατάλειψη του δικτύου σταθερής τροχιάς, με φθίνουσες υποδομές, υποστελεχωμένη συντήρηση και καθυστερήσεις στις απαραίτητες επενδύσεις, που σήμερα δοκιμάζουν σκληρά επιβάτες και προσωπικό.
