Άρθρο της Κωνσταντίνας Λεκκάκου
«Lekkakou & Associates – Law Firm»

ΑΦ.19868

Η οικονομική κρίση, στην οποία περιήλθε η χώρα μας, από το 2010 και μετά, έπληξε τους περισσότερους ελεύθερους επαγγελματίες, με πολλούς να καταφεύγουν στη λύση του «λουκέτου».
Lekakou_konstantina_04a_32_1.jpg
Άλλοι κατάφεραν μετ’ εμποδίων να συνεχίσουν τη λειτουργία της επιχείρησής τους, έχοντας όμως να αντιμετωπίσουν τη συσσώρευση ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τα πιστωτικά ιδρύματα και το Δημόσιο, με αποκορύφωμα, τις περισσότερες φορές, να βρίσκονται ενώπιον του κινδύνου πλειστηριασμού της περιουσίας τους, είτε αυτή συνίσταται σε εταιρικά ακίνητα της επιχείρησης, είτε σε προσωπικά περιουσιακά στοιχεία των εταίρων, οι οποίοι συνήθως έχουν παράσχει εγγύηση για το δάνειο – πίστωση.
Αντίστοιχη περίπτωση αποτελούν εντολείς των δικηγορικών γραφείων «Lekkakou & Associates – Law Firm», οι οποίοι, συνιστούν ιδιοκτήτες μεγάλης αντιπροσωπείας αυτοκινήτων, με έδρα το Μαρούσι Αττικής και συνάμα εγγυήθηκαν για επιχειρηματικό δάνειο (Σύμβαση πίστωσης ανοιχτού αλληλόχρεου λογαριασμού) που έλαβε η εταιρεία για τις λειτουργικές της ανάγκες.
Οι εντολείς μας βρέθηκαν σε δυσχερή θέση, καθότι, λόγω του περιορισμού των συναλλακτικών σχέσεων τους – πωλήσεων αυτοκινήτων, σε συνδυασμό με την υψηλή φορολόγηση και την αύξηση των καταβαλλόμενων μισθωμάτων της εταιρείας, υπήρξε υπερημερία οφειλής, με αποτέλεσμα η ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ να εκδώσει εναντίον, τόσο της εταιρείας, όσο και των εγγυητών, διαταγή πληρωμής. Ακολούθως, η INTRUM HELLAS, υπό την επικαλούμενη ιδιότητά της ως διαχειρίστρια της απαίτησης, που μεταβιβάσθηκε από την τράπεζα προς την «PIRAEUS SNF DAC» προχώρησε σε επιβολή κατάσχεσης επί σειράς ακινήτων των εγγυητών, τα οποία βρίσκονται σε επαρχιακή πόλη της Πελοποννήσου.
Οι εγγυητές άσκησαν ανακοπή κατά της κατάσχεσης, η οποία όμως απορρίφθηκε από το οικείο Πρωτοδικείο και η διεξαγωγή των πλειστηριασμών φάνταζε, κάτι περισσότερο από σίγουρη. Η δικηγορική μας εταιρεία έσπευσε να «προστατεύσει» τους οφειλέτες, προβαίνοντας σε άμεση κατάθεση έφεσης προς εξαφάνιση και ακύρωση της απόφασης του Πρωτοδικείου η οποία είχε προβεί σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του Νόμου, ενώ συγχρόνως κατέθεσε ασφαλιστικά μέτρα ενώπιον του Εφετείου, ζητώντας την προσωρινή προστασία τους. Η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, που εκδικάσθηκε το 2022, έγινε δεκτή από το Εφετείο, το οποίο πιθανολόγησε το εσφαλμένο της εκδοθείσας πρωτόδικης απόφασης και διέταξε την αναστολή του προγραμματισμένου, για λίγες μέρες αργότερα, πλειστηριασμού.
Έχοντας την προσωρινή προστασία και την μη ύπαρξη κινδύνου της περιουσίας των εντολέων, το 2023 εκδικάσθηκε η έφεση μας, η οποία με τη σειρά της έγινε δεκτή από το Εφετείο, αφού κρίθηκε, ότι η εταιρεία διαχείρισης, η οποία κίνησε όλες τις νομικές ενέργειες κατά των εγγυητών, δεν κατάφερε να αποδείξει τη νόμιμη διαχείριση της απαίτησης, που απορρέει από την επίδικη σύμβαση.
Εν κατακλείδι, το εφετείο δικαίωσε τους εγγυητές, ακυρώνοντας σε δεύτερο βαθμό με τελεσίδικη απόφαση τις κατασχετήριες εκθέσεις επί των ακινήτων τους, προστατεύοντας την ακίνητη περιουσία τους από σίγουρη εκποίηση και προσφέροντάς τους έτσι την κατάλληλη αρωγή, ώστε να μην καταστραφούν οικονομικά και να συνεχιστεί παράλληλα η λειτουργία της επιχείρησης, κάτι που αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στην προσπάθειά τους να πετύχουν μία βιώσιμη ρύθμιση για την αποπληρωμή της οφειλής τους.

Απόσπασμα του υπό έκδοση βιβλίου με τίτλο «ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ στην αναγκαστική εκτέλεση» με υπότιτλο «Περί Πλειστηριασμών – Από τη θεωρία στην πράξη» ISBN 978-618-00-3736-4