Εφ.Πειραιά αρ.απόφασης 82/2023: Επί μίσθωσης ακινήτου, ο μισθωτής υποχρεούται να μην προκαλεί φθορές στο μίσθιο, με εξαίρεση εκείνες που προκλήθηκαν από τη συνήθη χρήση, σύμφωνα με την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη.
Διαφορετικά, οφείλει να αποκαταστήσει κάθε θετική και αποθετική ζημία του εκμισθωτή. Η σχετική του ευθύνη μπορεί να απορρέει, τόσο από τη σύμβαση, όσο και από αδικοπραξία. Δεν απαιτείται να αναφέρεται στη σχετική αγωγή του εκμισθωτή η κατάσταση του μισθίου κατά την έναρξη της μίσθωσης. Σε περίπτωση δε πρόκλησης φθορών στο μίσθιο από το βοηθό εκπληρώσεως, στον οποίο παραχωρήθηκε από το μισθωτή η χρήση του μισθίου, ο εκμισθωτής, ενόψει του ότι δεν τελεί σε συμβατικό σύνδεσμο προς αυτόν, δικαιούται να ασκήσει κατά του βοηθού αγωγή με βάση τις διατάξεις για τις αδικοπραξίες, εφόσον συντρέχουν σ` αυτά οι σχετικές προϋποθέσεις του άρθρου 914 ΑΚ. Τέλος, επί συρροής αξιώσεων τόσο από τη σύμβαση όσο και από την αδικοπραξία, που αποβλέπουν στον ίδιο σκοπό, δηλαδή, στην ίδια παροχή, είναι δυνατή η παράλληλη άσκηση όλων των αξιώσεων, όχι όμως και η ικανοποίηση αυτών, αφού η ικανοποίηση της μιας έχει ως αποτέλεσμα την απόσβεση της άλλης, εκτός αν με αυτή (αξίωση από αδικοπραξία) ζητείται κάτι περισσότερο, όπως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, οπότε σώζεται, ως προς αυτό. (πηγη efeteio-peir.gr)
