Μον.Πρωτ.Ηλείας 166/2023 – Υπερχρεωμένα – Έφεση, ένσταση δόλου, στοιχεία ορισμένου αυτής, ανακριτικό σύστημα στην εκούσια δικαιοδοσία σε σχέση με την ένσταση του δόλου. Δέχεται έφεση, απορρίπτει ένσταση δόλου ως αόριστη. Ιδιοκτήτρια φροντιστηρίου, μη εμπορική ιδιότητα. (Δικαστής: Βασιλική Ρέππα, Πρωτοδίκης).
“…η ένσταση περί υπαίτιας, υπό τη μορφή του ενδεχόμενου δόλου, περιέλευσης των εκκαλούντων σε μόνιμη αδυναμίας πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών τους οφειλών, είναι αόριστη, διότι οι εκκαλούντες, που είχαν κατά το νόμο το βάρος της επίκλησης και απόδειξης του δόλου του οφειλέτη, παραλείπει να αναφέρει το αρχικό και τελικό ύψος των τραπεζικών προϊόντων που οι οφειλέτες συμφώνησαν να λάβουν, τον χρόνο που τα συμφώνησαν, τις οικονομικές δυνατότητές τους κατά τον χρόνο δημιουργίας των οφειλών, τις ευλόγως αναμενόμενες μελλοντικές οικονομικές τους δυνατότητες, ώστε με βάση τα δεδομένα αυτά να καταστεί δυνατόν να κριθεί αν προέβλεπαν ως ενδεχόμενο ότι ο υπερδανεισμός τους θα τους οδηγούσε σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών και παρά ταύτα αποδέχθηκαν το αποτέλεσμα αυτό.
Σημειωτέον ότι το ισχύον στη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας ανακριτικό σύστημα δεν εξικνείται μέχρι το σημείο το δικαστήριο να λαμβάνει αυτεπαγγέλτως υπόψη πραγματικά περιστατικά, όπως εισοδήματα και ποσά δανεισμού, υποκαθιστώντας τον ενιστάμενο πιστωτή, τα οποία πρέπει να πληρούν το πραγματικό της ενστάσεως. Επειδή δε η ένσταση, όπως προβλήθηκε πρωτοδίκως τυγχάνει αόριστη, έπρεπε να απορριφθεί ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας.
Η εκκαλουμένη, η οποία έκρινε ότι η ένσταση δόλου είναι ορισμένη και εξετάζοντας τη βασιμότητά της την έκανε κατ’ουσίαν βάσιμη, δεχόμενο ότι οι αιτούντες δημιούργησαν υπέρογκα χρέη, υπερβαίνοντας το μέτρο και τη σύνεση του μέσου καταναλωτή, με τον αλόγιστο δανεισμό τους, μολονότι γνώριζαν ότι στο μέλλον θα αδυνατούσαν να τα καλύψουν ή τουλάχιστον προχωρούσαν στη λήψη των δανείων αποδεχόμενοι πλήρως ως πιθανόν αποτέλεσμα την αδυναμία πληρωμής τους και αψηφώντας τις συνέπειες, και απέρριψε την αίτηση ως ουσιαστικά αβάσιμη, εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο σχετικά με τη πληρότητα της σχετικής ένστασης.
Συνεπώς η κρινόμενη έφεση, κατά παραδοχή του πρώτου λόγου αυτής πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη κατ’ουσίαν, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη στο σύνολό της, να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου της εφέσεως στους εκκαλούντες και να κρατηθεί η υπόθεση και να δικαστεί εκ νέου η αίτηση στην ουσία της από το παρόν Δικαστήριο [άρθρο 535 παρ.1 ΚΠολΔ].”
(η απόφαση δημοσιεύεται με επιμέλεια του Βασίλη Γαλανόπουλου, δικηγόρου Πατρών)
Πηγή: LegalNews24
