Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Ζημιωθέντων από την Ασπίς Πρόνοια, Νίκος Κεχαγιόγλου γράφει για την υπόθεση της ασφαλιστικής εταιρείας, η οποία εξακολουθεί να ταλαιπωρεί χιλιάδες οικογένειες, 16 χρόνια μετά την ανάκλησή της.
Ο κ. Κεχαγιόγλου συγκρίνει τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε μια παρόμοια υπόθεση με την εταιρεία AIG πριν από 17 χρόνια, τονίζοντας πως «αν βάλουμε τα πράγματα σε μια ζυγαριά θα δούμε ότι ένα τεράστιο σκάνδαλο υπερχιλιαπλασίων διαστάσεων έκλεισε απολύτως επιτυχημένα σε 4 χρόνια ενώ το δικό μας πρόβλημα έγινε η γάγγραινα και το κακοήθες κύτταρο της αγοράς το οποίο δεν αντιμετωπίστηκε/θεραπεύτηκε άμεσα, με αποτέλεσμα να εξαπλωθεί σε όλο τον ασφαλιστικό οργανισμό».
Επιπλέον, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Ζημιωθέντων παραθέτει τα σημερινά δεδομένα της υπόθεσης, τις αποζημιώσεις που έχουν δοθεί, αυτές που αναμένονται και ζητά μια οριστική λύση για τις «πάνω από 80.000 οικογένειες αντιμετωπίζουν μεγάλα οικονομικά προβλήματα και αναζητούν τα δικά τους χρήματα που κατέθεσαν στην δεύτερη μεγαλύτερη ασφαλιστική εταιρεία της χώρας».
Αναλυτικά το άρθρο του Νίκου Κεχαγιόγλου:
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ;
Πριν λίγες μέρες συμπληρώθηκαν 16 χρόνια από την 21η Σεπτεμβρίου 2009 ημέρα ανάκλησης της Ασπίς Πρόνοια της τότε δεύτερης μεγαλύτερης ασφαλιστικής εταιρείας της Ελλάδας με μερίδιο αγοράς 15% και ένα εκατομμύριο ασφαλισμένους! Έναν χρόνο ακριβώς πριν από την ανάκλησή της – 2008 – μια αμερικάνικη ασφαλιστική εταιρεία η AIG βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα με τα τοξικά στεγαστικά παράγωγα, το περίφημο σκάνδαλο Lehman Brothers. H χρεοκοπία ήταν βέβαια. Όμως η κυβέρνηση Ομπάμα, δείχνοντας απίστευτη διορατικότητα, χρηματοδότησε την εταιρεία με 182 δισ. δολάρια, πραγματοποιώντας την μεγαλύτερη διάσωση (bailout) όλων των εποχών.
To αποτέλεσμα μετά από 4 χρόνια ήταν το επιπλέον κέρδος για το Αμερικάνικο Δημόσιο των 22 δις δολαρίων. Ποια η διαφορά ενός σοβαρού και ενός ασόβαρου κράτους; Η Ασπίς Πρόνοια αποτελεί το απόλυτο σύμβολο.
Η Ασπίς έκλεισε γιατί υποτίθεται ότι είχε άνοιγμα 150εκ€. Αν βάλουμε τα πράγματα σε μια ζυγαριά θα δούμε ότι ένα τεράστιο σκάνδαλο υπερχιλιαπλασίων διαστάσεων έκλεισε απολύτως επιτυχημένα σε 4 χρόνια ενώ το δικό μας πρόβλημα έγινε η γάγγραινα και το κακοήθες κύτταρο της αγοράς το οποίο δεν αντιμετωπίστηκε /θεραπεύτηκε άμεσα, με αποτέλεσμα να εξαπλωθεί σε όλο τον ασφαλιστικό οργανισμό, ο οποίος έκτοτε δεν έχει σηκώσει κεφάλι αλλά σέρνεται σαν φίδι στις ίδιες διαστάσεις που είχε και τότε – δηλαδή στο 2,5% του ΑΕΠ – όσες ενέσεις κι αν προσπαθούν να του δώσουν οι κυβερνήσεις. Υπάρχει δυστυχώς ένα αγκάθι που αν δεν αφαιρεθεί δεν θα δοθεί το σήμα της απογείωσης. Όπως ακριβώς όταν ένας αετός πιαστεί στην παγίδα έστω από το νύχι του, αλλά δεν μπορεί να ξεφύγει και να πετάξει με τίποτα.
Η τότε κυβέρνηση Καραμανλή είχε ψηφίσει τον φωτογραφικό νόμο 3790 έναν μήνα πριν κλείσει η εταιρεία σε μια προσπάθεια να σώσει την κατάσταση και να καθησυχάσει τον κόσμο. Η κυβέρνηση Παπανδρέου η οποία εκλέχτηκε 13 μέρες μετά την ανάκληση θεώρησε τον νόμο προβληματικό και δεν τον εφάρμοσε ποτέ. Οι πιο μεγάλες ευθύνες όμως ανήκουν στην ίδια την ασφαλιστική αγορά η οποία αντί να αντιδράσει ακαριαία και αποφασιστικά προς την σωστή κατεύθυνση, επέλεξε την λάθος πλευρά της ιστορίας, το «διαμερίσατε τα ιμάτιά της» επιδιδόμενη σε ένα άνευ προηγουμένου πλιάτσικο στα ασημικά της εταιρείας, ήτοι τα κερδοφόρα συμβόλαια (περιουσίας, επιχειρήσεων, οχημάτων, σκαφών, υγείας – μόνο των υγιών πελατών- αστικών ευθυνών κλπ). Οι υπόλοιποι; Μετατράπηκαν σε “κουτσά άλογα” όπως αποκάλεσε δημοσίως στον ΣΚΑΙ ο τότε πρόεδρος της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδας κ. Δούκας Παλαιολόγος όσους είχαν προβλήματα υγείας, ή έπαιρναν συντάξεις αναπηρίας, ή είχαν συνταξιοδοτικά συμβόλαια ή ανέμεναν το εφάπαξ τους για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους. Αυτών των ανθρώπων τα συμβόλαια δεν τα υποδέχτηκε κανείς από όσους ευαγγελίζονται το ανθρώπινο και ενσυναισθητικό πρόσωπο της ασφαλιστικής αγοράς.
Όλα τα κουτσά άλογα λοιπόν περίμεναν εναγωνίως την τότε κυβέρνηση να βγάλει τον λαγό από το καπέλο της, η οποία ώδινεν όρος αλλά τελικά έτεκεν μυν, αφού 10 μήνες μετά την κυοφορία, έφερε και ψήφισε στην βουλή τον νόμο 3867/2010 ο οποίος εξαφάνισε τα “κουτσά άλογα” από τον χάρτη δείχνοντας τρομερή αναλγησία, πετώντας στην μούρη τους ένα βιβλιάριο υγείας δημοσίου, στερώντας τους οριστικά το δικαίωμα στην ιδιωτική ασφάλιση, γεγονός με το οποίο η ασφαλιστική αγορά ούτε καν ασχολήθηκε!
Για τους υπόλοιπους οι οποίοι είχαν τοποθετήσει τα χρήματά τους στην ασφαλιστική εταιρεία, εγκαινίασε το Εγγυητικό Κεφάλαιο Ιδιωτικής Ασφάλισης Ζωής (ΕΚΙΑΖ) το οποίο θα έδινε το 70% της διαφοράς από τα περιουσιακά στοιχεία της Ασπίς στους ζημιωθέντες. Δηλαδή αν η Ασπίς είχε περιουσιακά στοιχεία τα οποία αντιστοιχούσαν στο 20% των απαιτήσεων τότε το ΕΚΙΑΖ θα έδινε το 70% του υπολοίπου 80% δηλαδή 56%. Σύνολο επιστροφής 20%+56%=76%.
Όμως ο εκκαθαριστής είχε άλλα σχέδια. Βλέποντας ότι τα οφειλόμενα κεφάλαια ήταν περίπου 600εκ€ αποφάσισε να κάνει το κούρεμα του αιώνα με δύο τεχνικές:
1. Βάφτισε επενδυτικά κάποια ασφαλιστήρια συμβόλαια αποταμιευτικού τύπου τα οποία ήταν επίσημα εγκεκριμένα από το Υπουργείο Εμπορίου, και
2. Αποφάσισε εν μέσω θέρους 2015, έξι χρόνια μετά την ανάκληση, μέσα στις συγκλονιστικές πολιτικές εξελίξεις λίγο πριν τα capital controls, να φωνάξει τους ασφαλισμένους της Ασπίδας να αναγγείλουν τις απαιτήσεις τους. Τους κάλεσε με ένα δημοσίευμα σε 2 εφημερίδες!
Έτσι λοιπόν όταν ανάρτησε τον πίνακα δικαιούχων τον Νοέμβριο του 2015 έλειπαν μέσα από αυτόν το 80% των δικαιούχων! Αν αυτό δεν αποτελεί ασφαλιστική γενοκτονία τότε οι λέξεις χάνουν το νόημά τους. Το χειρότερο όλων είναι ότι όλοι αυτοί είχαν δικαίωμα να κάνουν ανακοπή μέσα σε 45 ημέρες. Ήταν αδύνατον φυσικά κάτι τέτοιο να μπορέσει να υλοποιηθεί όσο κι αν επιστρατεύτηκαν όλα τα επικοινωνιακά κανάλια που διέθετε ο Σύλλογος Ζημιωθέντων από την Ασπίς Πρόνοια και όλοι οι νομικοί που μπορούσαν να συμμετάσχουν στο εγχείρημα. Φυσικά χιλιάδες πρώην ασφαλισμένοι δεν ενημερώθηκαν καν για τις εξελίξεις, μην ξεχνάμε ότι είχαν ήδη περάσει 6,5 χρόνια από την ημερομηνία της ανάκλησης.
Έτσι λοιπόν οι ζημιωθέντες μπήκαν σε ένα άλλο ψυχοφθόρο και οικονομικά αιματηρό κανάλι ξεκινώντας δικαστικούς αγώνες σε πρωτοδικεία, εφετεία, Άρειο Πάγο αλλά και Ευρωπαϊκά δικαστήρια. Οι αποφάσεις διχαστικές. Ασφαλισμένοι με το ίδιο ακριβώς συμβόλαιο να έχουν διαφορετική μοίρα, οι μεν εντός πίνακα δικαιούχων οι δε εκτός, Πραγματικά μια δικαιοσύνη τυφλή και ανάλγητη. Που σε καμία περίπτωση δεν έδωσε σημασία στην απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας της 3ης Νοεμβρίου 2014 η οποία όριζε το ΕΚΙΑΖ ως τον “κατάλληλο και πρόσφορα μηχανισμό” ο οποίος θα αποζημίωνε τους ασφαλισμένους αντί του κράτους, τα όργανα του οποίου έφεραν ακέραια την ευθύνη της πλημμελούς εποπτείας των ασφαλιστικών εταιρειών.
Ο Σύλλογος Ζημιωθέντων από την Ασπίς Πρόνοια με τεράστιους αγώνες, συγκεντρώσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας, ατελείωτες συναντήσεις με όλους τους κυβερνητικούς υπευθύνους όλων των κυβερνήσεων, είχε εξέχουσα συμμετοχή και στην δημιουργία των νομοθετημάτων, των τροπολογιών, των δικονομικών ενεργειών αλλά και σε κάθε μορφή δράσης που ενίσχυσε την φωνή των πρώην ασφαλισμένων, κάτι που φυσικά θα συνεχίσει να το κάνει έως ότου λυθεί οριστικά το πρόβλημα. Σε αυτά τα πλαίσια κατόρθωσε να πετύχει την σταδιακή εκταμίευση πόρων από το ΕΚΙΑΖ υπέρ των ασφαλισμένων, παρά το γεγονός ότι η ερμηνεία του νόμου 3867 είναι συσταλτική από κάποιους θεσμικούς παράγοντες, οι οποίοι θεωρούν ότι πρώτα πρέπει να τελεσφορήσει η διαδικασία της εκκαθάρισης και μετά να ξεκινήσουν οι διανομές. Δηλαδή γύρω στο 2050!
Είναι σημαντικό να ευχαριστήσουμε δημόσια τον πρώην διευθυντή επιθεώρησης ασφαλιστικών εταιρειών κύριο Γεώργιο Πάσχα, τον διοικητή της ΤτΕ κύριο Γιάννη Στουρνάρα αλλά και τον πρόεδρο της ΕΑΕΕ κύριο Αλέξανδρο Σαρρηγεωργίου για την σημαντική τους συνεισφορά σε αυτό το ζήτημα.
Σήμερα λοιπόν έχουμε τα εξής δεδομένα:
• Έχουν δοθεί δύο δόσεις από το ΕΚΙΑΖ προς τους ασφαλισμένους από 6,5% περίπου η κάθε μία επί των αναγνωρισμένων απαιτήσεων δηλαδή 13%
• Έχει δοθεί μια δόση από την εκκαθάριση των περιουσιακών στοιχείων της Ασπίς Πρόνοια σε ποσοστό 9% ή 5% αναλόγως του τύπου του συμβολαίου
• Έχει δοθεί το 100% σχεδόν επί των αναγνωρισμένων απαιτήσεων των ασφαλισμένων της άλλης εταιρείας του Ομίλου, την Commercial Value
Τον προσεχή Δεκέμβριο, Θεού και ανθρώπων θέλοντας, θα δοθούν άλλες δύο δόσεις, μια από την εκκαθάριση η οποία υπολογίζεται σε ποσοστό περίπου 11% και μια από το ΕΚΙΑΖ η οποία υπολογίζεται περίπου στο 6%. Άρα οι συνολικές απολαβές θα έχουν ικανοποιηθεί σε ποσοστό περίπου 35%-40%. Ο Σύλλογός μας θεωρεί και πιστεύει ακράδαντα, ότι μετά από 16 χρόνια αιματηρών στην κυριολεξία αγώνων, οικονομικών και ψυχοφθόρων, θα πρέπει να δοθεί πλέον μια οριστική λύση στο πρόβλημα. Η πρόσφατη νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης δίνει μια λύση – μαρτύριο της σταγόνας για τους ζημιωθέντες αφού ουσιαστικά θα αποδίδει ένα ποσοστό γύρω στο 4%-5% κάθε χρόνο, δηλαδή θα φτάσουμε στην εξόφληση των απαιτήσεων σε άλλα 10 χρόνια περίπου, τα οποία θα πρέπει να προστεθούν στα 16 που ήδη έχουν περάσει!
Η λύση που προτείνουμε δεν χρειάζεται καν να νομοθετηθεί. Ήδη ο νόμος 3867 (άρθρο 2 παρ.3θ) προβλέπει την δυνατότητα δανειοδότησης του ΕΚΙΑΖ μέχρι 200 εκ€. Φυσικά δεν χρειάζεται τόσο μεγάλο ποσό για την λύση του προβλήματος αλλά πολύ λιγότερο, ενώ το ΕΚΙΑΖ για να δανειοδοτηθεί δεν χρειάζεται κανενός τύπου κρατική εγγύηση αφού οι νομοθετημένες υποχρεωτικές εισφορές που συσσωρεύει κάθε χρόνο, φτάνουν και περισσεύουν ως εγγύηση προς το τραπεζικό ίδρυμα που θα αναλάβει την δανειοδότησή του. Ήδη με ενέργειες του Συλλόγου μας, έχει βρεθεί το κατάλληλο προϊόν από μεγάλη Ελληνική τράπεζα με εξαιρετικά χαμηλό επιτόκιο και πολύ προνομιακούς όρους αποπληρωμής του.
Ταυτόχρονα θα πρέπει να διευθετηθεί κι ένα άλλο πολύ σοβαρό ζήτημα, το οποίο έχει να κάνει με τους ασφαλισμένους οι οποίοι με δικαστικές αποφάσεις δεν εντάχθηκαν στους πίνακες δικαιούχων, ενώ άλλοι με τα ίδια ακριβώς συμβόλαια δικαιώθηκαν. Δεν μπορεί αυτό να συμβαίνει σε ένα πολιτισμένο κράτος που πρεσβεύει το παλίμψηστο της δικαιοσύνης της ισονομίας και της ισοπολιτείας!
Το ζήτημα της Ασπίς Πρόνοια αποτελεί το μεγαλύτερο χρηματοοικονομικό σκάνδαλο που έχει συμβεί στην χώρα μας. Αφορούσε 1.000.000 ασφαλισμένους, αναπήρους ανίκανους προς εργασία, καρκινοπαθείς, συνταξιούχους, μεροκαματιάρηδες κάθε κοινωνικής και οικονομικής κατηγορίας πολίτη. Δεκάδες χάσανε την ζωή τους γιατί δεν μπόρεσαν να ακολουθήσουν τα πρωτόκολλα θεραπείας στα οποία υποβάλλονταν σε ιδιωτικά νοσοκομεία, χιλιάδες έχασαν τις συντάξεις και τα εφάπαξ που είτε καταβάλλονταν είτε θα τα λάμβαναν άμεσα, εκατομμύρια ευρώ εκκρεμών αποζημιώσεων δεν καταβλήθηκαν ποτέ. Σήμερα, 16 χρόνια μετά, πάνω από 80.000 οικογένειες αντιμετωπίζουν μεγάλα οικονομικά προβλήματα και αναζητούν τα δικά τους χρήματα που κατέθεσαν στην δεύτερη μεγαλύτερη ασφαλιστική εταιρεία της χώρας η οποία υποτίθεται ότι εποπτευόταν από τις κρατικές υπηρεσίες. Αυτά τα χρήματα σημαίνουν έξοδο από την ανέχεια, σπουδές παιδιών, αξιοπρέπεια, λίγο καλύτερο επίπεδο διαβίωσης. Η λύση είναι πλέον ώριμη να εφαρμοστεί. Ποιον δεν συμφέρει αυτή η προοπτική;
