Γράφει η Κωνσταντίνα Λεκκάκου, Δικηγορικά γραφεία «Λεκκάκου & Συνεργάτες»
Το πρόβλημα των πλειστηριασμών συνεχίζει να ταλανίζει τους Έλληνες οφειλέτες, καθώς οι servicers συνεχίζουν ακάθεκτοι τον προγραμματισμό πληθώρας πλειστηριασμών καθημερινά, αρνούμενοι τις προτάσεις ρύθμισης των δανειοληπτών, κατά συντριπτική πλειοψηφία. Ως φανερώνεται, μοναδικός στόχος είναι, μέσω του πλειστηριασμού, να επιτύχουν μέγιστο και άμεσο κέρδος, συγκριτικά με την μακροπρόθεσμη και αβέβαιη είσπραξη χρηματικών ποσών που φέρνει μία ρύθμιση.
Παρόλα αυτά, υπάρχουν περιπτώσεις, όπου οι servicers, κυνηγώντας τα «πολλά», καταλήγουν να χάνουν… και τα λίγα.
Σε περίπτωση δανειολήπτη – εντολέα του Δικηγορικού Οίκου «Lekkakou & Associates Law – Firm», όχι μόνο ακυρώθηκε πλειστηριασμός με δεκτή δικαστική απόφαση, αλλά το fund βρέθηκε να μην μπορεί να λάβει ούτε τα χρήματα που του είχε προσφέρει οικειοθελώς ο ίδιος ο οφειλέτης και θα ικανοποιούσαν κατά πολύ τα «θέλω» των πιστωτών.
Συγκεκριμένα, στον εν λόγω οφειλέτη είχε κοινοποιηθεί κατασχετήρια έκθεση για προγραμματισμό πλειστηριασμού του ξενοδοχείου που διατηρεί.
Ως ήταν λογικό, άσκησε ανακοπή και ανέμενε την εκδίκασή της. Ωστόσο, προκειμένου να βρεθεί άμεσα μία λύση και να μην κινδυνεύσει η επιχείρησή του, ενώ κινούσε παράλληλα τις διαδικασίες για υπαγωγή στην πλατφόρμα του εξωδικαστικού, πρότεινε, μέσω διμερών διαπραγματεύσεων του δικηγορικού γραφείου με το fund, να καταβάλει 900.000€ εφάπαξ, καθώς και να παραιτηθεί από όλα τα ένδικα μέσα, προκειμένου να ρυθμιστεί η οφειλή του και να μπει τέλος στον προγραμματισμένο πλειστηριασμό.
Οι servicers, με τη σειρά τους, δεν αποδέχτηκαν την άνω πρόταση, αξιώνοντας την εφάπαξ καταβολή υπέρογκων τόκων, λόγω κεφαλαιοποίησής τους.
Το Δικαστήριο εξέτασε την ανακοπή και ακύρωσε τον πλειστηριασμό, λόγω πρόδηλων σφαλμάτων στην επικαλουμένη πώληση του δανείου του, μέσω παράνομης τιτλοποίησης, από την τράπεζα στο fund.
Μέχρι και σήμερα, το συγκεκριμένο fund δεν έχει κατορθώσει να διορθώσει τα πρόδηλα σφάλματα της πώλησης του δανείου του οφειλέτη, ώστε να μπορέσει να κινήσει εκ νέου τις διαδικασίες πλειστηριασμού. Μάλιστα, λόγω της μεσολαβούσας δικαστικής κρίσης, δεν θεμελιώνεται καν η νομιμοποίηση του servicer, ώστε να εισπράξει το προσφερθέν, από τον δανειολήπτη, ποσό, χάνοντας ουσιαστικά ένα «σίγουρο» ποσό, κοντά στο 1 εκατομμύριο ευρώ.
Πολλές φορές, η συμβιβαστική επίλυση των οφειλών αποτελεί την καλύτερη λύση, όχι μόνο για τον οφειλέτη, αλλά και για τις εταιρείες διαχείρισης και τα funds, καθώς, όπως αποδεικνύεται, θεωρείται προτιμότερο να δεχτούν ένα ικανοποιητικό ποσό, το οποίο προτείνει ο δανειολήπτης και καλύπτει το μεγαλύτερο ουσιαστικά μέρος της συνολικής οφειλής, παρά το να επιδίδονται σε ανηλεή αγώνα ανάκτησης των εξασφαλίσεων επί ακινήτων, μέσω πλειστηριασμών.
Παρόλα αυτά, υπάρχουν περιπτώσεις, όπου οι servicers, κυνηγώντας τα «πολλά», καταλήγουν να χάνουν… και τα λίγα.
Σε περίπτωση δανειολήπτη – εντολέα του Δικηγορικού Οίκου «Lekkakou & Associates Law – Firm», όχι μόνο ακυρώθηκε πλειστηριασμός με δεκτή δικαστική απόφαση, αλλά το fund βρέθηκε να μην μπορεί να λάβει ούτε τα χρήματα που του είχε προσφέρει οικειοθελώς ο ίδιος ο οφειλέτης και θα ικανοποιούσαν κατά πολύ τα «θέλω» των πιστωτών.
Συγκεκριμένα, στον εν λόγω οφειλέτη είχε κοινοποιηθεί κατασχετήρια έκθεση για προγραμματισμό πλειστηριασμού του ξενοδοχείου που διατηρεί.
Ως ήταν λογικό, άσκησε ανακοπή και ανέμενε την εκδίκασή της. Ωστόσο, προκειμένου να βρεθεί άμεσα μία λύση και να μην κινδυνεύσει η επιχείρησή του, ενώ κινούσε παράλληλα τις διαδικασίες για υπαγωγή στην πλατφόρμα του εξωδικαστικού, πρότεινε, μέσω διμερών διαπραγματεύσεων του δικηγορικού γραφείου με το fund, να καταβάλει 900.000€ εφάπαξ, καθώς και να παραιτηθεί από όλα τα ένδικα μέσα, προκειμένου να ρυθμιστεί η οφειλή του και να μπει τέλος στον προγραμματισμένο πλειστηριασμό.
Οι servicers, με τη σειρά τους, δεν αποδέχτηκαν την άνω πρόταση, αξιώνοντας την εφάπαξ καταβολή υπέρογκων τόκων, λόγω κεφαλαιοποίησής τους.
Το Δικαστήριο εξέτασε την ανακοπή και ακύρωσε τον πλειστηριασμό, λόγω πρόδηλων σφαλμάτων στην επικαλουμένη πώληση του δανείου του, μέσω παράνομης τιτλοποίησης, από την τράπεζα στο fund.
Μέχρι και σήμερα, το συγκεκριμένο fund δεν έχει κατορθώσει να διορθώσει τα πρόδηλα σφάλματα της πώλησης του δανείου του οφειλέτη, ώστε να μπορέσει να κινήσει εκ νέου τις διαδικασίες πλειστηριασμού. Μάλιστα, λόγω της μεσολαβούσας δικαστικής κρίσης, δεν θεμελιώνεται καν η νομιμοποίηση του servicer, ώστε να εισπράξει το προσφερθέν, από τον δανειολήπτη, ποσό, χάνοντας ουσιαστικά ένα «σίγουρο» ποσό, κοντά στο 1 εκατομμύριο ευρώ.
Πολλές φορές, η συμβιβαστική επίλυση των οφειλών αποτελεί την καλύτερη λύση, όχι μόνο για τον οφειλέτη, αλλά και για τις εταιρείες διαχείρισης και τα funds, καθώς, όπως αποδεικνύεται, θεωρείται προτιμότερο να δεχτούν ένα ικανοποιητικό ποσό, το οποίο προτείνει ο δανειολήπτης και καλύπτει το μεγαλύτερο ουσιαστικά μέρος της συνολικής οφειλής, παρά το να επιδίδονται σε ανηλεή αγώνα ανάκτησης των εξασφαλίσεων επί ακινήτων, μέσω πλειστηριασμών.
Απόσπασμα του υπό έκδοση βιβλίου με τίτλο «ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ στην αναγκαστική εκτέλεση» με υπότιτλο «Περί Πλειστηριασμών – Από τη θεωρία στην πράξη» ISBN 978-618-00-3736-4
