Ευνοϊκή ρύθμιση για τους οφειλέτες δανείων με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, προβλέπει το άρθρο 102 του νομοσχεδίου για την αναμόρφωση του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση.
Προβλέπεται, ότι οι χρηματοδοτικοί φορείς (τράπεζες και servicers) δικαιούνται να ρυθμίζουν δάνεια ή πιστώσεις οποιουδήποτε είδους, προς φυσικά ή νομικά πρόσωπα, για τα οποία τους έχει παρασχεθεί η εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, χωρίς περιορισμό, ως προς όλους τους γενικούς και ειδικούς όρους αυτών, ιδίως δε, ως προς τη διάρκεια, το επιτόκιο, το ποσό της δόσης και την περιοδικότητα των δόσεων.
Εφόσον η διαδικασία ολοκληρωθεί επιτυχώς, τίθεται σε ισχύ η καταρτισθείσα Σύμβαση Αναδιάρθρωσης. Εάν προβλέπεται ποσό διαγραφής, οι χρηματοδοτικοί φορείς δικαιούνται να ζητήσουν από το Ελληνικό Δημόσιο, ως εγγυητή, την εφάπαξ πληρωμή του εγγυημένου μέρους του ποσού αυτού, ως συνόλου.
Το Ελληνικό Δημόσιο προβαίνει σε εξόφληση των υποχρεώσεών του, σαν εγγυητής, ως προς το ποσό της κύριας οφειλής που διαγράφεται πλήρως, χωρίς τη βεβαίωση του ποσού αυτού, ως εσόδου του Ελληνικού Δημοσίου, σε βάρος του φυσικού προσώπου στην αρμόδια Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία και με αναλογική εφαρμογή της διαδικασίας των περ. β, γ, και δ της παρ. 6 του άρθρου 101 του ν. 4549/2018 (Α’ 105).
Με το ισχύον καθεστώς, ναι μεν το Δημόσιο πληρώνει την τράπεζα ή τον servicer, αλλά στη συνέχεια βεβαιώνει το ποσό που κατέβαλε, στη Δ.Ο.Υ του οφειλέτη, το οποίο, αν δεν καταβληθεί, καθίσταται απαιτητό και το Δημόσιο διεκδικεί την είσπραξη του και με διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης.
Πρόκειται για μια ρύθμιση, ευνοϊκή για τους δανειολήπτες που έχουν δάνεια με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, οι οποίοι, επί σειρά ετών, ταλαιπωρούνται από την αρνητική στάση των τραπεζών και των servicers, ως προς τη ρύθμιση των δάνειων αυτών, με αποτέλεσμα, πολλοί από αυτούς να αδυνατούν να αποπληρώσουν τις οφειλές τους, με επακόλουθο την οικονομική τους καταστροφή.
Το κλειδί που έκαμψε την αδιάλλακτη στάση των τράπεζων, αποτελεί η δυνατότητα να μην χάνουν την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου.
Έτσι, κατά κάποιον τρόπο, η διάταξη στοχεύει στο να ισορροπήσει, τόσο στην εξυπηρέτηση της αποπληρωμής των οφειλών των δανείων, όσο και να μην υπάρχουν απώλειες για το ίδιο το τραπεζικό σύστημα.
Απόσπασμα του υπό έκδοση βιβλίου με τίτλο «ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ στην αναγκαστική εκτέλεση» με υπότιτλο «Περί Πλειστηριασμών – Από τη θεωρία στην πράξη» ISBN 978-618-00-3736-4
