Προϋποθέσεις νομίμου εκδόσεως πρωτοκόλλου καθορισμού αποζημίωσης για αυθαίρετη χρήση δημοσίου κτήματος

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

Αριθμός Αποφάσεως 1148/2023

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Φωτεινή Θεοφιλοπούλου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, που ορίστηκε με κλήρωση, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3327/2005.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 29-11-2022, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Του ανακόπτοντος: ., κατοίκου Αίγινας θέση Κλήμα – Κλειδί, ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Απόστολου Παπακωνσταντίνου με AM ΔΣΑ 15904.

Του καθού η ανακοπή: Ελληνικού Δημοσίου νομίμως εκπροσωπούμενου από τον Υπουργό Οικονομικών και τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά – Νήσων και Δυτικής Αττικής, το οποίο παραστάθηκε δια της δικαστικής πληρεξούσιας ΝΣΚ Θεοδώρας Κουκλιακού με AM 425.

Ο ανακόπτων ζητά να γίνει δεκτή η από 25.10.2022 ανακοπή του, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία αυτού του Δικαστηρίου, με γενικό αριθμό κατάθεσης ./26.10.2022 και αριθμό κατάθεσης δικογράφου ./26.10.2022, προσδιορίστηκε για τη σημερινή δικάσιμο και εκφωνήθηκε από το οικείο έκθεμα.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Με την υπό κρίση ανακοπή, ο ανακόπτων ζητεί την ακύρωση για τους σε αυτή αναφερόμενους λόγους του υπ’ αριθ. ./22.09.2022 πρωτοκόλλου καθορισμού αποζημίωσης αυθαίρετης χρήσης δημοσίου κτήματος του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά – Νήσων και Δυτικής Αττικής, με το οποίο καθορίστηκε σε βάρος του αποζημίωση για αυθαίρετη χρήση έκτασης αιγιαλού καθ’ υπέρβαση αυτής που του παραχωρήθηκε στη θέση Παραλία Κλήμα – Κλειδί Πέρδικας της Νήσου Αίγινας κατά τη χρονική περίοδο από οι.01.2022 έως και 31.12.2022, άλλως να μειωθεί αυτή σε ποσοστό 80%, και να επιβληθούν σε βάρος του καθού τα δικαστικά του έξοδα.

Με τέτοιο περιεχόμενο και αίτημα η ανακοπή αυτή, η οποία έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα (επίδοση προσβαλλομένου πρωτοκόλλου στον ανακόπτοντα στις 30-9-2022, -βλ. το προσκομιζόμενο πρωτόκολλο με την επ’ αυτού χειρόγραφη επισημείωση του επιδόσαντος-, κατάθεση ανακοπής 26-10-2022, -βλ. την υπ’ αριθ. ./26.10.2022 πράξη κατάθεσης δικογράφου-, και επίδοση ανακοπής στον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά – Νήσων και Δυτικής Αττικής ως νόμιμο εκπρόσωπο στην παρούσα δίκη του Ελληνικού Δημοσίου και του Υπουργού Οικονομικών και στις 27-10-2022, – βλ. την προσκομιζόμενη υπ’ αριθ. .Β/27.10.2022 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Πειραιώς .), αρμοδίως εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρο 115 του από 11/12-11- 1929 διατάγματος «περί διοικήσεως δημοσίων κτημάτων», το οποίο εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρ. 2 του Ν. 4266/1929 και αντικαταστάθηκε με το άρθρο 5 του Ν. 5895/1933, τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με τα άρθρα 20 του ΑΝ. 1540/1938,19 του ΑΝ. 1919/1939, 2 του ΑΝ. 1925/1951 και 5 παρ. 4 του ΑΝ. 263/1968 και όπως περαιτέρω ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 326§3 του Ν. 4072/2012, 29 § ι του ΚΠολΔ), κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 683, 686 επ. του ΚΠολΔ, ΑΠ 512/2015, ΕφΙωανν 151/2015, «ΝΟΜΟΣ»). Είναι δε νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων, 115 του 11/12-11-1929 διατάγματος ως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 326§3 του Ν. 4072/2012, 84§2 του ν.4194/2013. Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί ως προς τη νομική και ουσιαστική βασιμότητα των λόγων της, λαμβανομένου υπόψη ότι προσκομίσθηκε η από 24.10.2022 έγγραφη ενημέρωση για τη δυνατότητα επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση (αρ. 3 παρ. 2 Ν. 4640/2019).

Με τις παρ. ι και 2 του άρθρου 115 του π.δ/τος της 11/12-11-1929 “περί διοικήσεως δημοσίων κτημάτων”, το οποίο εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 2 του ν. 4266/1929 και αντικαταστάθηκε με το άρθρο 5 του ν. 5895/1933, όπως περαιτέρω τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με τα άρθρα 20 του α.ν. 1540/1938,19 του α.ν. 1919/1939, 2 του α.ν. 1925/1951 και 5 παρ. 4 του α.ν. 263/1968, ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι σε βάρος εκείνων που χωρίς συμβατική σχέση καρπώνονται ή κάνουν χρήση δημοσίων κτημάτων ή κτημάτων των οποίων τη νομή ή κατοχή έχει με οποιαδήποτε σχέση το Δημόσιο, βεβαιώνεται, κατά την κρίση αγαθού ανδρός και για το χρονικό διάστημα που έκαναν χρήση, αποζημίωση με πρωτόκολλο, το οποίο κοινοποιείται σε αυτόν που καρπώνεται ή χρησιμοποιεί το ακίνητο, ο οποίος δικαιούται να ασκήσει ανακοπή μέσα σε ένα μήνα στον ειρηνοδίκη ή στον πρόεδρο πρωτοδικών, ανάλογα με το ποσό της αποζημίωσης, αυτοί δε, κρίνοντας εκ των ενόντων, ακυρώνουν ή επικυρώνουν το πρωτόκολλο ή περιορίζουν την αποζημίωση και ότι κατά της απόφασης αυτής, ουδέν ένδικο μέσο επιτρέπεται. Μετά την εισαγωγή του ΚΠολΔ, καθ’ ύλην αρμόδιο δικαστήριο για την εκδίκαση της ως άνω ανακοπής είναι, κατά τις διατάξεις των άρθρων ι εδ. ε’ και στ’, 3 παρ. 1, 2, 4, 24 παρ. 1 και 39 παρ. 1 ΕισΝΚΠολΔ, το μονομελές πρωτοδικείο, που δικάζει κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (ΑΠ 1408/2012 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 67/2012 ΝοΒ 2012. 1166). Η απόφαση του μονομελούς πρωτοδικείου τέμνει οριστικά τη διαφορά ως προς την οφειλή και το ποσό της αποζημίωσης για την κατάληψη δημόσιου κτήματος, παρά την ακολουθούμενη διαδικασία, η παραπομπή στην οποία έγινε για λόγους ταχύτητας και μόνον και δεν αφορά τη λήψη ασφαλιστικού ή ρυθμιστικού της κατάστασης μέτρου. Για το λόγο αυτό, δεν ίσχυε γι’ αυτήν την απόφαση η απαγόρευση του άρθρου 699 ΚΠολΔ, αλλά υπέκειτο στα προβλεπόμενα από τον ΚΠολΔ ένδικα μέσα της έφεσης και της αναίρεσης (άρθρα 511 και 552 ΚΠολΔ), καθόσον η ως άνω διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 115 του π.δ/τος της 11/12-11-1929, που απαγόρευε την άσκηση ενδίκων μέσων κατ’ αυτής, θεωρήθηκε ότι έχει καταργηθεί, σύμφωνα με το άρθρο 24 παρ. ι του ΕισΝΚΠολΔ (Ολ. ΑΠ 38/2002 ΕλλΔνη 44.116, Ολ. ΑΠ 21-22/2002 ΕλλΔνη 43.1016). Ήδη, όμως, με το άρθρο 326 παρ. 3 του ν. 4072/2012, που άρχισε να ισχύει από 11-4-2012 (ΦΕΚ Α’ 86/11-4-2012), σε συνδυασμό με άρθρο 330 παρ. 2 του άνω νόμου, αντικαταστάθηκαν τα εδάφια δέκατο και ενδέκατο του άνω άρθρου 115 του π.δ/τος από 11/12-11-1929 και ρητά επαναλήφθηκε η απαγόρευση άσκησης ενδίκων μέσων κατά των αποφάσεων που εκδίδονται επί ανακοπών κατά πρωτοκόλλου αποζημίωσης για αυθαίρετη χρήση δημοσίων κτημάτων (ΑΠ 287/2016 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 929/2014, ΕφΑΔ 2014/936). Ο περιορισμός δε αυτός της άσκησης ενδίκων μέσων κατά των σχετικών αποφάσεων επί αυτών των υποθέσεων που εκδικάζονται κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, διότι, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση της ανωτέρω διάταξης του άρθρου 326 παρ. 3 του ν. 4072/2012, οι εν λόγω υποθέσεις είναι νομικά απλές, με την έννοια ότι η επ’ αυτών κρίση αποτελεί κατά κύριο λόγο εκτίμηση πραγματικών περιστατικών και στοιχείων, ότι επιτυγχάνεται περιορισμός περιττής επιβάρυνσης των δικαστηρίων, λαμβανομένου υπόψη ότι ζητήματα που αφορούν την κυριότητα ή τη νομή των κτημάτων επιλύονται μόνο κατά την τακτική διαδικασία, δεν είναι δυσανάλογος και δεν αντιβαίνει στην καθιερούμενη με το άρθρο 25 του Συντάγματος, αρχή της αναλογικότητας. Περαιτέρω, με δεδομένο ότι το παραδεκτό των ενδίκων μέσων, κατ’ άρθρο 24 παρ. 1 του ΕισΝΚΠολΔ, κρίνεται σύμφωνα με το νόμο που ισχύει κατά τον χρόνο δημοσίευσης της προσβαλλόμενης απόφασης και εν προκειμένω ότι δεν υφίσταται ειδικότερη ρύθμιση, αφού ο άνω νόμος (4072/2012) δεν περιλαμβάνει μεταβατική διάταξη ή άλλη διάταξη για τις κατά τη δημοσίευσή του εκκρεμείς δίκες επί των ανακοπών κατά πρωτοκόλλου αποζημίωσης για αυθαίρετη χρήση δημόσιου κτήματος, η απαγόρευση άσκησης ενδίκων μέσων κατά των αποφάσεων αυτών καταλαμβάνει και τις εκκρεμείς επ’ αυτών δίκες. Κατ’ ακολουθίαν, κατά των αποφάσεων που έκριναν επί ανακοπής, η οποία ασκήθηκε κατά πρωτοκόλλου αποζημίωσης εκδοθέντος σε βάρος εκείνων που χωρίς συμβατική σχέση καρπώνονται ή κάνουν χρήση δημόσιου κτήματος, εφόσον δημοσιεύτηκαν μετά την n/4/2012, απαγορεύεται η άσκηση ένδικου μέσου (ΑΠ 668/2018, ΑΠ 1868/2017, ΑΠ 579-580/2017, ΑΠ 285/2016, ΑΠ 18/2016). Περαιτέρω, από τις ανωτέρω διατάξεις των παρ. ι και 2 του άρθρου 115 του π.δ/τος της 11/12- 11-1929 “περί διοικήσεως δημοσίων κτημάτων”, ως ισχύουν, συνάγεται ότι η αποζημίωση για αυθαίρετη χρήση δημοσίου κτήματος καθορίζεται εγκύρως με το σχετικό πρωτόκολλο, όταν η χρήση του δημόσιου κτήματος συντελείται ολικά ή μερικά χωρίς συμβατική σχέση, δηλαδή χωρίς να έχει εκφραστεί με σύμβαση η βούληση του κυρίου του κτήματος (Δημοσίου) για παραχώρηση της χρήσης ή κάρπωσης αυτού. Δεν αποτελεί μάλιστα κριτήριο για την επιβολή της εν λόγω αποζημίωσης η υπαιτιότητα ή μη εκείνου που κάνει χρήση του δημοσίου κτήματος (ΑΠ 585/2008 ΝΟΜΟΣ). Για να ακυρωθεί το πρωτόκολλο αποζημίωσης αυθαίρετης χρήσης θα πρέπει να προκόψει είτε ότι το ακίνητο που κατέχει ή καρπούται ο ανακόπτων δεν ανήκει στη δημόσια περιουσία είτε ότι, μολονότι ανήκει σ’ αυτήν, έχει δικαίωμα ο ίδιος να κάνει χρήση αυτού βάσει εννόμου σχέσεως (συμβατικής) μεταξύ αυτού και του Δημοσίου (βλ. Δωρή, Τα Δημόσια Κτήματα, έκδ. 1980, σελ. 29όεπ.). Η αποζημίωση αυτή (που καθορίζεται από τη Διοίκηση μονομερώς) έχει το χαρακτήρα ανταλλάγματος για την ωφέλεια που αποκόμισε από τη χρήση του δημόσιου κτήματος εκείνος που το χρησιμοποίησε αυθαίρετα, δηλαδή ανταλλάγματος ανάλογου προς εκείνο που οφείλεται στον εκμισθωτή ιδιωτικού ακινήτου ως μίσθωμα, χωρίς τούτο να σημαίνει ότι πρέπει να καθορίζεται συμβατικά όπως το μίσθωμα, διότι η χρήση που δικαιολογεί την επιβολή του ανωτέρω ανταλλάγματος έγινε από το χρήστη χωρίς συμβατική σχέση, δηλαδή αυθαίρετα (ΑΕΔ 10/1993, ΕλλΔ/νη 1994/300, ΕφΛαμ 40/2013 ΝΟΜΟΣ). Νοείται δε ως χρήση του κτήματος όχι η απλή κατοχή του, έστω και αν αυτή προσφέρει τη δυνατότητα κάρπωσης του κτήματος, αλλά η λήψη ωφελειών από την πραγματική κάρπωση και χρήση του κτήματος (ΑΠ 287/2016 ΝΟΜΟΣ). Παρέχεται όμως σ’ εκείνον που χρησιμοποιεί αυθαίρετα το δημόσιο κτήμα η δυνατότητα δικαστικού ελέγχου του γενόμενου από το αρμόδιο όργανο της Διοικήσεως καθορισμού του ύψους της οφειλόμενης αποζημίωσης με ανακοπή κατά του σχετικού πρωτοκόλλου, χωρίς όμως για τον καθορισμό της αποζημίωσης να εφαρμόζονται οι κανόνες περί καταρτίσεως συμβάσεως, αφού το αντάλλαγμα συνιστά μορφή αποζημίωσης για μία χωρίς συμβατική σχέση χρήση και η επιβαλλόμενη αποζημίωση αντιστοιχεί στην ωφέλεια που αυθαίρετα αποκόμισε ο χρήστης του δημοσίου κτήματος (ΑΠ 19/2018 ΝΟΜΟΣ). Έτσι, η αποζημίωση, η οποία έχει ως βάση αφενός την αδικοπραξία και αφετέρου τον αδικαιολόγητο πλουτισμό του αυθαίρετου κατόχου δημοσίου κτήματος και υπολογίζεται κατά την κρίση «αγαθού ανδρός», υποκαθιστά το μίσθωμα που θα πλήρωνε ο αυθαίρετος κάτοχος στο Ελληνικό Δημόσιο αν υπήρχε νόμιμη μίσθωση, κατά το οποίο έγινε πλουσιότερος με αντίστοιχη ζημία του Δημοσίου από τη μη λήψη αυτού (ΑΕΔ 10/1993, ΕφΠατρ 55/2021, ΕφΔωδ 5/2016 ό.π.). Ο αιγιαλός, ως πράγμα κοινής χρήσης, εφόσον δεν ανήκει σε δήμο ή κοινότητα ή ο νόμος δεν ορίζει διαφορετικά, ανήκει στο δημόσιο(άρθρα 967, g68 ΑΚ).Η ιδιότητα του αιγιαλού υπάρχει με βάση τα φυσικά δεδομένα, δηλαδή τις μέγιστες αλλά συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων(ΑΠ 332/2010 ΝΟΜΟΣ).

Από τις ένορκες καταθέσεις στο ακροατήριο των μαρτύρων των διαδίκων .  (του ανακόπτοντος) και . (του καθ’ ου η ανακοπή), οι οποίες εκτιμώνται κάθε μία χωριστά και σε συνδυασμό μεταξύ τους και με τα λοιπά αποδεικτικά μέσα κατά το λόγο γνώσης και το βαθμό αξιοπιστίας καθενός, όλα τα νομίμως προσκομιζόμενα μετ’ επικλήσεως έγγραφα και την εν γένει διαδικασία πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο ανακόπτων, κατόπιν δημοπρασίας, μίσθωσε από την εδρεύουσα στην Αίγινα Ιερά Κοινοβιακή Γυναικεία Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου «Η ΧΡΥΣΟΛΕΟΝΤΙΣΣΑ», δυνάμει του από 08.06.2017 συμφωνητικού μίσθωσης, μια έκταση συνολικής επιφάνειας 8.800 τ.μ. ή όσης πράγματι είναι στη θέση όρμος Κλήμα Πέρδικας της Νήσου Αίγινας, επί της οποίας (εκτάσεως) από τον Σεπτέμβριο του έτους 2021 ξεκίνησε να λειτουργεί την επιχείρησή του, ήτοι κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος. Για τις ανάγκες της επιχείρησής του προέβη σε μίσθωση τμήματος αιγιαλού εμβαδού 200 τ.μ. έμπροσθεν αυτής δυνάμει του από 29.06.2022 και με αριθμό ./29.06.2022 συμφωνητικού μίσθωσης – άδεια απλής χρήσης αιγιαλού, το οποίο συνήφθη μεταξύ του ανακόπτοντος, του Δημάρχου του Δήμου Αίγινας και του Προϊσταμένου της Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά – Νήσων και Δυτικής Αττικής ενεργούντος ως νομίμου εκπροσώπου του Ελληνικού Δημοσίου. Πλέον συγκεκριμένα ο ανακόπτων μίσθωσε την ως άνω έκταση για χρονικό διάστημα από 29 Ιουνίου 2022 έως και 31-12.2022 προκειμένου να κάνει απλή χρήση αυτής (του κοινόχρηστου αιγιαλού, παραλίας) για την άσκηση δραστηριοτήτων που εξυπηρετούν τους λουόμενους και συγκεκριμένα να τοποθετήσει 24 σετ ομπρελών – ξαπλωστρών, έναντι μισθώματος 6.000 Ευρώ (ήτοι 200τμ X 30,000 Ευρώ/τ.μ.) το ύψος του οποίου κατ’ εξαίρεση για το έτος 2022 καθορίστηκε σε ποσοστό 65% του υπολογισθέντος ανταλλάγματος και έπρεπε να αποδοθεί σύμφωνα με την παρ. 7 του άρθρου 15 του Ν. 2971/2001. Πιθανολογήθηκε περαιτέρω ότι με το προσβαλλόμενο υπ’ αριθ. ./22.09.2011 πρωτόκολλο καθορισμού αποζημίωσης αυθαίρετης χρήσης δημοσίου κτήματος του Προϊσταμένου της Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά – Νήσων και Δυτικής Αττικής καθορίστηκε σε βάρος του ανακόπτοντος αποζημίωση ποσού 10.128,32 ευρώ υπέρ του Δημοσίου για την υπέρβαση του με αριθμό ./29-06-2022 συμφωνητικού μίσθωσης τμήματος αιγιαλού έκτασης 200 τμ. Το πρωτόκολλο αυτό εξεδόθη με βάση την από 22-09-2022 έκθεση ελέγχου του Εφοριακού ΔΕ . σύμφωνα με την οποία αυτή (η έκθεση) κατ’ ακριβή αντιγραφή «διαρθρώθηκε βάσει των επιμέρους αυτοψιών που διενεργήθηκαν από την Κτηματική Υπηρεσία Πειραιά – Νήσων και Δυτικής Αττικής σε δυο διαφορετικά χρονικά διαστήματα και ειδικότερα δομήθηκε σε σχέση με δυο διαφορετικές αυτοψίες οι οποίες ανάλογα με τη διαπιστωθείσα παραβατικότητα παρουσιάζουν διαφορετικά πορίσματα. Σύμφωνα με την από 01-09-2022 τεχνική έκθεση – έκθεση αυτοψίας του μηχανικού της Κτηματικής Υπηρεσίας . Τοπογράφου – Μηχανικού ΠΕ – Α’ προκύπτει ότι την 10.08.2022 ο . με ΑΦΜ ΄. ΔΟΥ Α’ Πειραιά, στην παραλία Κλήμα – Κλειδί της νήσου Αίγινας υπερέβη την έκταση που του παραχωρήθηκε με το με αριθμό ./29.06.2022 συμφωνητικό μίσθωσης μεταξύ του προαναφερόμενου ιδιώτη και του Δήμου Αίγινας και προβλέπει την εκμίσθωση τμήματος αιγιαλού έκτασης 200 τ.μ. κατά 430 τ.μ., καταλαμβάνοντας συνολικά έκταση 630 τ.μ. Επίσης σύμφωνα με την από 21.09/2022 τεχνική έκθεση – έκθεση αυτοψίας των μηχανικών της υπηρεσίας . Τοπογράφου – Μηχανικού ΠΕ – Α’ και . Τοπογράφου – Μηχανικού ΠΕ/Α’ προκύπτει ότι την 19.09.2022 ο ., στην παραλία Κλήμα – Κλειδί της νήσου Αίγινας υπερέβη την έκταση που του παραχωρήθηκε με το με αριθμό ./29.06.2022 συμφωνητικό μίσθωσης μεταξύ του προαναφερόμενου ιδιώτη και του Δήμου Αίγινας και προβλέπει την εκμίσθωση τμήματος αιγιαλού έκτασης 200 τ.μ. κατά 102,60 τ.μ. καταλαμβάνοντας συνολικά 302,6 τ.μ. Στην περιοχή έχει γίνει διοικητικός επανακαθορισμός αιγιαλού και παραλίας σύμφωνα με την απόφαση 86079/8575/15-10.2081 του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης (ΦΕΚ 454/Δ’/30.10.2018). Άρα το ποσό το οποίο πρέπει να καταβάλλει ο . είναι: Από 01.01.2022 έως 19.09.2022 ποσό 9-259,73 Ευρώ (= 430τμ X 30,00 Ευρώ/τ.μ. X 262/365) και από 20.09-2022 έως 3112.2022 ποσό 868,59 Ευρώ (= 102,60τμ X 30,00 Ευρώ/τ.μ. X 103/365). Σύνολο: 10.128.32 (δέκα χιλιάδες εκατόν είκοσι οκτώ ευρώ και τριάντα δύο λεπτά)». Από κανένα, ωστόσο, αποδεικτικό μέσο δεν πιθανολογήθηκε ότι ο ανακόπτων πράγματι υπερέβη το μισθωμένο από αυτόν τμήμα του αιγιαλού τοποθετώντας πέραν αυτού παρανόμως ομπρέλες – ξαπλώστρες. Ειδικότερα, ο μάρτυρας του ανακόπτοντος, ., ο οποίος τυγχάνει Αγρ. Τοπογράφος Μηχανικός ΕΜΠ μετέβη δυο φορές κατόπιν αιτήσεως του ανακοπτοντος προκειμένου να επαληθεύσει την επιφάνεια που είχε παραχωρηθεί στον ανακόπτοντα καθώς και την επιφάνεια που ο τελευταίος είχε καταλάβει και κατόπιν των μετρήσεών του διαπίστωσε ότι ενώ του είχε παραχωρηθεί επιφάνεια 200 τ.μ. ο ανακόπτων είχε τοποθετήσει ομπρέλες – ξαπλώστρες (τις οποίες ο εν λόγω μηχανικός αποτύπωσε στο σχεδιάγραμμά του) σε μικρότερη έκτασης επιφάνειας του μισθίου και συγκεκριμένα εμβαδού 108,23 τ.μ., όταν δε ρωτήθηκε από το παρόν Δικαστήριο για τη διαφορά που ανέκυψε από τις αποτυπώσεις της Κτηματικής Υπηρεσίας το απέδωσε σε λανθασμένο τρόπο εμβαδομέτρησης του χώρου κατάληψης των ομπρελών και των ακριβειών των οργάνων αποτύπωσης, συμπέρασμα το οποίο δεν ανακρούστηκε από το μάρτυρα ανταπόδειξης, . ο οποίος σε σχετική ερώτηση κατέθεσε ότι δεν γνωρίζει αν έχει γίνει λάθος προσθέτοντας ότι όταν έλαβε χώρα η πρώτη μέτρηση μετέβη ο . (ήτοι ο ανακόπτων) στην Υπηρεσία και διαμαρτυρήθηκε και κατόπιν έγινε και δεύτερη μέτρηση η οποία πράγματι απείχε από την πρώτη, γεγονός άλλωστε που αποτυπώνεται και στην έκθεση ελέγχου όπου γίνεται μνεία ότι οι δυο διαφορετικές αυτοψίες παρουσιάζουν διαφορετικά πορίσματα. Στην εν λόγω έκθεση θα πρέπει να επισημανθεί ότι δεν αναφέρεται σε τί συνίσταται η «φερόμενη» κατάληψη από τον ανακόπτοντα και δη αν εντός της καταληφθείσας έκτασης είχαν αναπτυχθεί ομπρέλες – ξαπλώστρες ή όχι, αν ο αριθμός των 24 ομπρελών – ξαπλωστρών που ο ανακόπτων είχε δικαίωμα να αναπτύξει σε 200 τμ είχε αναπτυχθεί σε μεγαλύτερη έκταση ή αν υπήρχαν περισσότερες από 24 ομπρέλες ξαπλώστρες στην μισθωμένη έκταση καθώς και στη φερόμενη ως καταληφθείσα ώστε να διαφαίνεται κατ’ ορισμένο τρόπο ότι ο ανακόπτων δεν κατείχε απλά την φερόμενη ως καταληφθείσα έκταση αλλά έκανε χρήση αυτής λαμβάνοντας ωφέλειες από την πραγματική της κάρπωση.

Κατά συνέπεια από όλα τα ανωτέρω προκύπτει ότι δεν συνέτρεχε η αναγκαία για την έκδοση του προσβαλλόμενου πρωτοκόλλου προϋπόθεση της αυθαίρετης, δηλαδή χωρίς συμβατική σχέση, κατάληψης τμήματος αιγιαλού στη θέση Κλήμα – Κλειδί, αφού πιθανολογήθηκε ότι ο ανακόπτων ανέπτυξε τις ομπρέλες – ξαπλώστρες της επιχείρησής του εντός της εκτάσεως των 200 τ.μ. (και μάλιστα σε μικρότερη της σύνολης έκτασης) που είχε μισθώσει. Πρέπει, επομένως, κατά παραδοχή του πρώτου ερευνώμενου λόγου της ένδικης ανακοπής, να γίνει αυτή δεκτή και να ακυρωθεί το προσβαλλόμενο πρωτόκολλο. Μετά ταύτα η έρευνα των λοιπών λόγων ανακοπής παρέλκει. Τα δικαστικά έξοδα πρέπει να συμψηφιστούν εν όλω μεταξύ των διαδίκων λόγω του δυσερμήνευτου των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκαν (άρθρ. 179 ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται την ανακοπή.

Ακυρώνει το υπ’ αριθ. ./22.09.2022 πρωτόκολλο καθορισμού αποζημίωσης αυθαίρετης χρήσης δημοσίου κτήματος του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά – Νήσων και Δυτικής Αττικής.

Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, χωρίς να παρευρίσκεται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι τους δικηγόροι, στον Πειραιά, στις 20-6-2023.