Γράφει ο Μανώλης Χαιρετάκης
*Ομότιμος καθηγητής Τμήματος ΕΜΜΕ Πανεπιστημίου Αθηνών
Στο αρχείο του διαδικτύου υπάρχει μια ταινία, που φαίνεται να μην είναι πλατιά γνωστή στο ευρύ κοινό και που σατιρίζει σε πολλαπλά επίπεδα τον πόλεμο, και ιδιαίτερα τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στην ταινία «Πώς κέρδισα τον πόλεμο» (στα αγγλικά «How I Won the War»1) συμμετέχει ενεργά ο ίδιος ο John Lennon, με πλήθος συνεργατών και σημαντική ποσότητα στρατιωτικού υλικού. Η ταινία περιλαμβάνει την κήρυξή του, τα γεγονότα της Δουνκέρκης, όπου ο αγγλικός στρατός γύρισε πίσω στην Αγγλία -κυνηγημένος από τους προελαύνοντες και πλήρως ντοπαρισμένους Γερμανούς (με τη συνεχή βοήθεια διεγερτικών χαπιών μεταμφεταμίνης με το όνομα Pervitin)- με τη βοήθεια πλήθους αγγλικών πλεούμενων, σειρά διαφόρων επεισοδίων που φανερώνουν τη μόνιμα προβληματική φύση των διαφόρων εντολών διαφόρων μανδαρίνων που παριστάνουν τους αξιωματικούς, την πολυδιαφημισμένη στη Δύση απόβαση των Αγγλοαμερικανών στις ακτές της Νορμανδίας, τις μάχες σε ένα περιβάλλον που μοιάζει με Αφρική, τις μάχες σε διάφορες ακτές εναντίον των Γερμανών, τις μάχες των χαρακωμάτων και πλήθος άλλων σκηνών.
Η μουσική που ακούγεται στην ταινία είναι διανθισμένη από τις διάφορες μουσικές που ακούστηκαν σε ταινίες του σινεμά μετά το τέλος του πολέμου (λ.χ. «Η Γέφυρα του ποταμού Κβάι»). Αυτό που δείχνει καταφανώς η ταινία (που είναι γυρισμένη σε έγχρωμο αλλά και σε ασπρόμαυρο/γκρίζο φιλμ) είναι το παράλογο της διεξαγωγής του πολέμου, γενικά των πολέμων.
Δεν αποτελεί μιαν εκτεταμένη ιστορία του Β’ Π.Π., μια που δεν καταγράφει σημαντικές πτυχές του, όπως αυτά που συνέβαιναν στα πολυάριθμα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί ή τη σχεδόν πλήρη αχρήστευση από τον Κόκκινο Στρατό (σε νεκρούς, τραυματίες και αιχμαλώτους) του 70% του στρατού των ναζί κατά την εισβολή του στη Ρωσία με την επιχείρηση «Μπαρμπαρόσα», δηλαδή την εισβολή του 3ου Ράιχ στη Ρωσία. Ωστόσο η ταινία αυτή καταγράφει την υπεροψία των αυτοκρατοριών, την αίσθηση της μοναδικότητας της λευκής φυλής, ότι όλες οι άλλες φυλές είναι υποδεέστερές της και ότι αυτή είναι η ανώτερη όλων (που δυστυχώς ισχύει και στις μέρες μας -2022/2023- σαν white supremacy), την έμφυτη αλαζονεία (και ταυτόχρονα την ηλιθιότητα) των μεγάλων χωρών που εμπλέκονται στον πόλεμο.
Οι πόλεμοι μεγάλης κλίμακας και μεγάλης γεωγραφικής έκτασης και διάρκειας αφορούν μεγάλα γεωστρατηγικά συμφέροντα, αποτελώντας αγωνιώδεις τρόπους επίλυσης των αντιφάσεων των ελίτ χωρών με μεγάλες συσσωματώσεις ισχύος, πληθυσμών, πλούτου, γεωγραφικών εδαφών που συμβατικά ονομάστηκαν αυτοκρατορίες κατά τα μέσα περίπου του 20ού αιώνα. Αρκετές φορές η βάση για τη μακροημέρευση των συρράξεων ήταν τα χρηματο-οικονομικά, με κεντρικό ρόλο της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS – Bank of International Settlements) με έδρα τη Βασιλεία της Ελβετίας, που ο ρόλος της τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να φανερώνει τις πραγματικές της διαστάσεις στη δημιουργία και συνέχιση των πολέμων μεγάλης κλίμακας.
Καλή Χρονιά και μακριά από BIS.
1: Βλέπε https://archives.org/details/3_20191230
