Η υπόθεση της Πάτρας, όπου η ΑΑΔΕ επέβαλε πρόστιμα 2,25 εκατ. ευρώ σε λογιστή για φερόμενη συνέργεια σε εικονικά φορολογικά στοιχεία, ανοίγει μια συζήτηση που ξεπερνά τα όρια του συγκεκριμένου περιστατικού.
Από τη μία πλευρά, η αυστηροποίηση των ελέγχων και η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής είναι ζωτικής σημασίας για τη λειτουργία της οικονομίας.
Από την άλλη, η επιβολή των ίδιων προστίμων τόσο στον λογιστή όσο και στην επιχείρηση που φέρεται να διέπραξε την παράβαση γεννά ερωτήματα: πρόκειται για απόδοση ευθυνών ή για τιμωρητική υπερβολή;
Η σύγχρονη φορολογική πραγματικότητα μετατρέπει τους λογιστές σε εύκολους στόχους, φορτώνοντάς τους με ευθύνες που άλλοτε βάρυναν αποκλειστικά τους επιχειρηματίες.
Σε ένα περιβάλλον όπου οι ψηφιακές εφαρμογές γίνονται όλο και πιο ασφυκτικές, η απόδοση δικαιοσύνης δεν μπορεί να μετατρέπεται σε συλλογική τιμωρία.
Ο φορολογικός έλεγχος οφείλει να είναι ακριβής και δίκαιος – όχι εργαλείο καταστολής.
