Γράφει ο Λέκκας Σαράντος, Οικονομολόγος
Με αφορμή τα όσα λαμβάνουν χώρα στο θέμα του ΟΠΕΚΕΠΕ και των επιδοτήσεων βοσκοτόπων το συμπέρασμα που εξάγεται άμεσα είναι ότι παρότι έχουν περάσει περίπου 40 χρόνια από τις πρακτικές των Πασοκικών κυβερνήσεων με τις χωματερές και το όλο σύστημα διαμόρφωσης πλασματικών τρόπων αύξησης του εισοδήματος των αγροτών βρισκόμαστε ακριβώς στο ίδιο σημείο διαφθοράς και ηθελημένης ανικανότητας.
Όταν κάθε προσπάθεια αντιμετώπισης των ύποπτων δραστηριοτήτων συγκεκριμένων διαχρονικά μηχανισμών προσκρούει στο λεγόμενο πολιτικό κόστος είναι απόλυτα λογικό οι ίδιες πρακτικές με ορισμένες παραλλαγές να χρησιμοποιούνται επί δεκαετίες.
Όταν κάθε προσπάθεια εντατικοποίησης των ελέγχων καταλήγει σε περαιτέρω ενδυνάμωση των μέσων αυτοπλουτισμού διαφόρων ομάδων τότε δεν μπορεί να αναμένουμε τίποτα παρά την διαιωνίσει διεφθαρμένων καταστάσεων .
Εάν δεν εκκαθαριστεί ο κόπρος του Αυγεία, εάν οι μηχανισμοί του κράτους δεν αποκτήσουν συνείδηση ακέραιου κρατικού υπαλλήλου καμιά πολιτική δράση δεν θα έχει αποτέλεσμα .
Πριν από την οποιαδήποτε πολιτική παρέμβαση επιβάλετε η ανόρθωση κλίμακας αξιών για όσους θα ασχοληθούν με την εφαρμογή της .
Αυτή την στιγμή οι μηχανισμοί έχουν την εικόνα σουρωτηριού όπου μεγάλη μάζα της ελεγχόμενης ύλης ξεφεύγει μέσα από υπόγειες συμφωνίες ελεγκτών και ελεγχόμενων με μοναδικά κερδισμένους τους ελεγκτές που αυτοπλουτίζουν εις βάρος του γενικότερου συμφέροντος οπότε είναι κοροϊδία να ισχυριζόμαστε ότι μπορούμε να εξυγιάνουμε κάθε τομέα που όζει.
Είναι επομένως απαραίτητη η αναδιάρθρωση όμως αναδιάρθρωση εκ βάθρων και όχι επιφανειακή όπως γίνεται κατά διαστήματα τις τελευταίες δεκαετίες .
Είναι προτιμότερο να κατεδαφιστεί το υφιστάμενο και απόλυτα διεφθαρμένο σύστημα ακόμη και με την αποδοχή της κατάρρευσης παροχής και διανομής των επιδοτήσεων για ένα με δυο χρόνια παρά να προχωρούμε με ημίμετρα στρουθοκαμηλίζοντας ότι εκσυγχρονίζουμε το σημερινό σάπιο μηχανισμό.
Είναι προτιμότερο ηθελημένα να βιώσουμε μια κατάρρευση λύνοντας με αποτελεσματικό και φερέγγυο τρόπο το πρόβλημα των μηχανισμών διανομής και έλεγχου των επιδοτήσεων παρά να την βιώνουμε με τον τρόπο των προηγουμένων ετών όπου πάντα η λύση, η διέξοδος, ήταν η επιβολή ευκαιριακών προστίμων .
Φαίνεται όμως ότι δεν θέλουμε να προχωρήσουμε σε αξιόπιστες επιλογές.
Αυτό φαίνεται ειδικά στα προγράμματα νέων αγροτών όπου δεν υπάρχουν έλεγχοι και τα χρήματα στήριξης των υποτιθέμενων νέων αγροτών σε ποσοστά που υπερβαίνουν το 70% οδηγούνται στην κατανάλωση .
Υπό το βάρος των πιέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης ευκαιριακά και για όσο χρονικό διάστημα βρίσκεται ένα θέμα άπατης στην επικαιρότητα στέλνουμε τους υπαίτιους στον εισαγγελέα .
Συνέχεια δεν υπάρχει, δίνοντας το μήνυμα σε όσους δεν μπήκαν στο στόχαστρο, της αμνηστίας και των τυχαίων και ευκαιριακών ελέγχων με τριτοκοσμικά στοιχεία.
Όταν η πολιτεία δεν μπορεί να πείσει για την σοβαρότητα, αξιοπιστία και διαφάνεια των μηχανισμών της τότε δεν μπορεί να αναμένει και αποτελέσματα .
Όταν ο απλός πολίτης μαθαίνει στο πολιτικό σχολείο της διαφθοράς τότε είναι φυσιολογικό να θέλει να δοκιμάσει την τύχη του στο επικερδές σπορ της απάτης.
Όταν ο απλός πολίτης γνωρίζει ότι όχι μόνο δεν τιμωρείται αλλά το αντίθετο εκείνο που τιμωρείται είναι η συνέπεια μιας και η τελευταία αλλοιώνει τους όρους ανταγωνισμού εις βάρος των συνεπών αγροτών τότε είναι φυσιολογικό να ακολουθήσει την πεπατημένη της απάτης ευελπιστώντας στην εύνοια της τύχης.
Εάν πραγματικά θέλουμε να εξυγιάνουμε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς δεν πρέπει να στρεφόμαστε σε ωραιοποιήσεις μεθόδων εξυγίανσης που κατά το παρελθόν δοκιμάστηκαν και απέτυχαν .
Εκείνο που πρέπει να κάνουμε είναι να δημιουργήσουμε εκ’ του μηδενός ένα νέο σύστημα με στελέχη που να έχουν την έξωθεν καλή μαρτυρία έχοντας ασπασθεί ένα σύστημα αξιών που να εκπέμπει σεβασμό, αξιοπρέπεια και διαφάνεια .
Το κακό είναι ότι ενώ όλοι μιλούν για αλλαγή νοοτροπίας απάτες τύπου ΟΠΕΚΕΠΕ που εμπεριέχουν πολιτικές ευθύνες δείχνουν ότι δεν έχει γίνει κατανοητό το μέγεθος του προβλήματος ούτε από αυτούς που υποτίθεται σχεδιάζουν τις λύσεις για την αντιμετώπιση πρακτικών και μεθόδων διαφθοράς.
Για δεκαετίες στην χώρα μας είχαμε θεοποιήσει τις πολιτικές παρεμβάσεις , τις πολιτικές λύσεις και γενικότερα την κυριαρχία της πολιτικής και των πολιτικών επί όλων των θεμάτων που άγγιζαν τον απλό πολίτη αλλά και γενικότερα την ελληνική πραγματικότητα.
Όταν δημοσιοποιούνται θέματα απάτης για επικοινωνιακούς εσωτερικούς λόγους εφευρίσκονται άμεσα λεκτικές ακροβασίες και λεονταρισμοί οι οποίοι ικανοποιούν το ακροατήριο που ζητά μια αντίδραση έστω και για τα προσχήματα .
Το δύσκολο είναι οι ουσιαστικοί χειρισμοί ειδικά όταν ομιλούμαι για τον πρωτογενή τομέα της οικονομίας που περιγράφεται από μεγέθη και αριθμούς .
Όταν δε, υπάρχει προϊστορία στην παραποίηση ακόμη και των μακροοικονομικών μεγεθών της χώρας τότε ούτε οι αριθμοί δεν γίνονται πιστευτοί εάν πρώτα δεν έχουν βεβαιωθεί για την ακρίβεια τους από ανεξάρτητους τεχνοκράτες .
Σε αυτό το επίπεδο δυστυχώς βρισκόμαστε .
Οι υπηρεσίες της ΕΕ μας θεωρούν αναξιόπιστους και ανθρώπους που σπαταλάμε περισσότερο χρόνο για να αποκρύψουμε αριθμούς, γεγονότα , προοπτικές, παρά χρόνο για να αλλάξουμε την ροη των πραγμάτων , των δομών ,των νοοτροπιών .
Ορισμένοι δεν έχουν κατανοήσει το αυτονόητο ότι όσο και εάν λεκτικά ωραιοποιούν την καθημερινότητα ή λεκτικά δημιουργούν νεφελώματα μακράν των δυνατοτήτων που έχουμε ως κοινωνία και ως κράτος πάντα θα υπάρχει ένας ΟΠΕΚΕΠΕ που θα μας δείχνει την πραγματικότητα .
Πρέπει να αντιληφτούμε ότι η αλλαγή που επιζητούμε ως κοινωνία θα επέλθει μόνο μέσα από την αλλαγή νοοτροπιών κυρίως από την πλευρά εκείνων που πρέπει να δίνουν το παράδειγμα .
