Ένας Έλληνας πολίτης βρίσκεται ανάμεσα στα θύματα της χθεσινής τρομοκρατικής επίθεσης στην περιοχή Γιάφα του Τελ Αβίβ, σύμφωνα με ανακοίνωση του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών.
Πρόκειται για νεαρό κάτοικο Ιερουσαλήμ, με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη και γιο του καταξιωμένου γιατρού, καθηγητή νευρολογίας, Δημήτρη Καρούση.
Ο άτυχος Ίων Καρούσης είχε βγει για να ψωνίσει και έπεσε νεκρός από την τρομοκρατική επίθεση στο Τελ Αβίβ.
Όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή του το ΥΠΕΞ, «καταδικάζουμε απερίφραστα τη χθεσινή τρομοκρατική επίθεση στην περιοχή Γιάφα του Τελ Αβίβ.
Ανακοινώνουμε με βαθύτατη θλίψη ότι μεταξύ των θυμάτων της επίθεσης είναι ένας Έλληνας πολίτης, κάτοικος Ιεροσολύμων.
Ήταν γιος πολύ γνωστού γιατρού στα Ιεροσόλυμα. Συγκεκριμένα ήταν γιος του γνωστού νευρολόγου Δημήτρη Καρούση, οποίος έφυγε από τη Θεσσαλονίκη το 1988 για να ζήσει στο Ισραήλ. Η μητέρα του θύματος είναι επίσης γιατρός.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Ιωνάς Καρούσης ήταν φοιτητής στο Τελ Αβίβ, ενώ οι γονείς του μένουν στη νέα πόλη της Ιερουσαλήμ.
Η σχέση του Δημήτρη Καρούση με το Ισραήλ
Το 2014 ο Δημήτρης Καρούσης είχε μιλήσει για τον λόγο που είχε βρεθεί στο Ισραήλ.
Όπως γράφει το embassies.gov.il (η πρεσβεία του Ισραήλ στην Ελλάδα), στην ερώτηση «Πως βρεθήκατε στο Ισραήλ;», ο Δημήτρης Καρούσης απαντά:
«Ήρθα στο Ισραήλ το 1988 με την γυναίκα μου Ράνια που είναι επίσης γιατρός και επιστήμονας. Αυτό που με παρακίνησε να έρθω σ αυτή τη χώρα είναι η επιστημονική έρευνα, που είναι τόσο ανεπτυγμένη εδώ. Παράλληλα, από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα στο Ισραήλ ένιωσα μια περίεργη “οικειότητα” με τον χώρο και τους ανθρώπους, έστω και αν δεν είχα ποτέ μου κάποια σχέση με την χωρά αυτή η τον λαό της. Είναι από τα μυστήρια που καθοδηγούν μερικές φορές τον άνθρωπο στα σταυροδρόμια της ζωής και που δεν έχουν πάντα λογική εξήγηση. Το “πεπρωμένο” (;), το ένστικτο (;), η εσωτερική φωνή της ψυχής (;), μάς έκανε να μείνουμε και να εγκατασταθούμε εδώ και να κάνουμε οικογένεια (έχουμε πλέον ένα αγόρι που μεγάλωσε εδώ άλλα που κουβάλα και αυτός μέσα του μια “μικρή Ελλάδα” την οποία αντανακλά στους φίλους του τους Ισραηλίτες).
Ίσως, η κοινή, παράλληλη ιστορία των λαών μας (του Ελληνικού και του Εβραϊκού) στο διάβα της Ιστορίας να μας ένωσε ως ανθρώπους με έναν περίεργο και συμπληρωματικό τρόπο. Άλλωστε, η επίδραση του Ελληνικού Πνεύματος είναι ολοφάνερη στο λαό του Ισραήλ, ακόμα και στην κουλτούρα και τη θρησκεία του. Από την άλλη, κι εμείς ως λαός πήραμε το στοιχείο που ίσως πάντα μας έλειπε (πάρα τη φιλοσοφία και τις επιστήμες ή και τις τέχνες που εμείς διδάξαμε σε όλο τον κόσμο): το στοιχείο της πίστης πέρα από την λογική. Προσωπικά πιστεύω ότι το “πάντρεμα” και η αλληλοσυμπλήρωση αυτών των δυο τάσεων και προσεγγίσεων της ζωής αποτελούν και τους δυο ακρογωνιαίους λίθους του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού γενικότερα. Οι άνθρωποι εδώ μοιάζουν –ως ιδιοσυγκρασια- με εμάς στην Ελλάδα και αγαπούν αφάνταστα τη χωρά μας και την κουλτούρα και τη μουσική μας. Μας αγκάλιασαν λοιπόν με αγάπη και μας δέχθηκαν σαν πραγματικούς φίλους.
Άλλα ας επανέλθουμε στα πιο “γήινα”. Η επιστημονική έρευνα ήταν ο κύριος λόγος για μένα να έρθω εδώ στο Ισραήλ. Ξεκίνησα μέσω υποτροφίας που πήραμε (από τις πρώτες που δόθηκαν όταν βελτιωθήκαν και αναπτύχθηκαν οι πολιτικές σχέσεις της Ελλάδας με το Ισραήλ) και συνέχισα ολοκληρώνοντας στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο τη διδακτορική μου διατριβή και παράλληλα την κλινική εξειδίκευση στη Νευρολογία στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Χαντάσα. Από τότε εργάζομαι σ αυτό το Νοσοκομείο, και από το 1995 είμαι senior Consulting Neurologist. Το 2003 έγινα Καθηγητής στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο (το μεγαλύτερο και πιο φημισμένο στο Ισραήλ). Εδώ και ένα χρόνο είμαι μόνιμος πλήρης Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής -απ ό,τι γνωρίζω αυτή είναι και η μοναδική περίπτωση μη Εβραίου Καθηγητή σε τέτοια θέση από ιδρύσεως του κράτους. Μάλιστα εδώ και 6 χρόνια έχω εκλέγει και πρόεδρος της Ισραηλινής εταιρείας Νευροανοσολογίας. Από το 2007 διατελώ Διευθυντής του Κέντρου Σκλήρυνσης κατά πλάκας (που είναι και ο ιδιαίτερος τομέας ενδιαφέροντος και έρευνας μου).»
