Γράφει η Κωνσταντίνα Λεκκάκου, Δικηγορικά γραφεία «Λεκκάκου & Συνεργάτες»
ΑΦ.15257
Ο «πόλεμος» των τραπεζών και δη, των ξένων εταιρειών διαχείρισης, κατά των οφειλετών, συνεχίζεται με κάθε δυνατό τρόπο. Φυσικά, μέσα στη μεγάλη… μερίδα δανειοληπτών, που αντιμετωπίζουν προβλήματα επικοινωνίας και συνεννόησης, αναφορικά με τις οφειλές τους, βρίσκονται και όσοι έχουν ενταχθεί στον Ν.3869/2010 ή γνωστό σε όλους, ως «Νόμο Κατσέλη».
Παρά τις δεκτές δικαστικές αποφάσεις, οι οποίες ορίζουν και το καταβλητέο μηνιαίο ποσό της δόσης, οι εταιρείες είθισται να μη συμμορφώνονται με αυτές, ενημερώνοντας τους δανειολήπτες, ακόμη και για διπλασιασμό αυτής, αφού προχωρούν σε παράνομο εκτοκισμό της.
Ο Δικηγορικός Οίκος «Lekkakou & Associates – Law Firm» έχει αντιμετωπίσει με επιτυχία περιστατικά παράνομου εκτοκισμού, προχωρώντας σε αίτηση ερμηνείας της απόφασης του Ν.3869/2010, τόσο δικαστικά όσο και εξωδικαστικά, προκειμένου να συμμορφωθούν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
Ωστόσο, παρεμφερείς διαμαρτυρίες συνεχίζουν να εκδηλώνονται από τους δανειολήπτες, οι οποίοι αναγκάζονται να καταφεύγουν στη βοήθεια εξειδικευμένων νομικών, ώστε να ενημερωθούν για το πραγματικό μηνιαίο ποσό της δόσης.
Πριν λίγο καιρό, οφειλέτρια, η οποία συγκαταλέγεται στους ευάλωτους και είχε ασκήσει έφεση, μέσω του Δικηγορικού Οίκου, κατά της απορριπτικής απόφασης για την ένταξή της στον Νόμο και εν τέλει δικαιώθηκε, δέχτηκε όχληση από την QQUANT, όπου της ανέφερε, ότι το ποσό των καταβλητέων δόσεων, το οποίο ορίστηκε από το δικαστήριο, δεν είναι σωστό.
Με στόχο την αποκατάσταση της αλήθειας, κοινοποιήθηκε εξώδικο προς την εταιρεία, απαιτώντας να προσκομιστούν τα δοσολόγια των δανειακών συμβάσεων.
Παρότι η δεκτή εφετειακή απόφαση ρυθμίζει τις οφειλές της αιτούσας, κατά τρόπο οριστικό, προσδιορίζοντας μηδενικές μηνιαίες καταβολές επί τριετία από τα εισοδήματά της και της ορίζει να καταβάλλει για τη διάσωση της κύριας κατοικίας της εντός εικοσαετίας, το ποσό 300€ ανά μήνα, τα δοσολόγια που έλαβε από την εταιρεία διαχείρισης, αναγράφουν αυθαίρετους υπολογισμούς, οι οποίοι υπερδιπλασιάζουν το ποσό δόσης. Επιπλέον, σε επιστολές που έλαβε στις αρχές Ιουνίου, για μια ακόμη φορά εμφανίστηκε αλλαγή των αριθμών λογαριασμού των δανείων, ενώ γίνεται αναφορά σε υπέρογκες οφειλές, τις οποίες ουδόλως αναγνωρίζει η οφειλέτρια.
Μάλιστα, το οξύμωρο της υπόθεσης, το οποίο προκάλεσε εύλογα τη σύγχυση της δανειολήπτριας, αποτελεί το γεγονός, ότι στην αρχική επιστολή της QQUANT, το επιτόκιο ορίζεται, για τις δύο δανειακές συμβάσεις της, στο 4,52%, ενώ στη δεύτερη επιστολή, η οποία παραλήφθηκε 4 μόλις ημέρες(!) μετά την πρώτη, υπολογίζεται παρανόμως και καταχρηστικώς, για την πρώτη σύμβαση στο 8,50% και για τη δεύτερη στο 6,37%, παρότι η απόφαση το όριζε με το κυμαινόμενο επιτόκιο, το οποίο θα ισχύει κατά το χρόνο αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς, αυτό των πράξεων κύριας αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Όπως γίνεται κατανοητό, η κοινοποίηση νέου εξωδίκου αποτελεί μονόδρομο, προς τη συμμόρφωση της εταιρείας διαχείρισης στο ορισμένο, από τον νόμο, επιτόκιο. Ωστόσο, προκαλεί ανησυχία, για τους περισσότερους οφειλέτες και ειδικά αυτούς, οι οποίοι συγκαταλέγονται στους ευάλωτους, πώς θα ανταπεξέλθουν στους συνεχείς παράνομους εκτοκισμούς και τα ανακριβή στοιχεία που αναφέρονται στα δοσολόγια, καθώς, για να τηρηθούν τα ορισθέντα της δεκτής δικαστικής εφετειακής απόφασης του Ν. Κατσέλη, χρειάζεται οικονομική υπέρβαση από τον οφειλέτη, αφού κρίνεται αναγκαία η χρόνια εκπροσώπησή του, μέσω εξειδικευμένων νομικών, οι οποίοι προασπίζονται τα δικαιώματά του, πόσω μάλλον στην προαναφερθείσα περίπτωση της δανειολήπτριας, καθώς η αρχική της αίτηση στον Ν.3869/2010 έγινε το 2013 και μετά από 11 έτη, παρά την ένταξή της σε αυτόν, ακόμα προσπαθεί να φτάσει στο «τέλος» της διαδικασίας και να ρυθμίσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, προστατεύοντας την κύρια κατοικία της και το μοναδικό της ακίνητο περιουσιακό στοιχείο.
Απόσπασμα του υπό έκδοση βιβλίου με τίτλο «ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ στην αναγκαστική εκτέλεση» με υπότιτλο «Περί Πλειστηριασμών – Από τη θεωρία στην πράξη» ISBN 978-618-00-3736-4