Της δικηγόρου Κ. Λεκκάκου
Οι εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων, οι οποίες εκπροσωπούν στη χώρα μας αλλοδαπά κερδοσκοπικά funds, απασχολούν συνεχώς την νομική και κοινωνική επικαιρότητα από την ημέρα της εγκαθίδρυσής τους, δυστυχώς πάντοτε με αρνητικό πρόσημο.
Πέραν των αδιαφανών νομικών διαδικασιών απόκτησης των οφειλών και ιδίως της διαχείρισης αυτών, χαρακτηρίζονται και από έλλειψη οργάνωσης και καταχρηστικές συμπεριφορές ως προς την εξωδικαστική αντιμετώπιση των δανειοληπτών, συνεπεία της ελλείψεως του αναγκαίου προσωπικού και λόγω του ευκαιριακού χαρακτήρα τους. Ως αποτέλεσμα, παρατηρούνται καθημερινά ακόμα και φαινόμενα ασφυκτικής έως και προσβλητικής άσκησης πίεσης σε δανειολήπτες, συμπεριλαμβανομένων αυτών που τηρούν με ευλάβεια τις συμφωνημένες υποχρεώσεις τους.
Βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να διαπιστώσουμε ότι η πολιτεία μέχρι και σήμερα δεν έχει επέμβει αποφασιστικά απέναντι στις πρακτικές αυτές, οι οποίες παρατηρούνται εξαιτίας της πλήρους αδιαφορίας των εταιρειών διαχείρισης ως προς την τήρηση του υπάρχοντος νομοθετικού πλαισίου. Τον ρόλο αυτό όμως δύναται να διαδραματίσει η ελληνική δικαιοσύνη.
Εσχάτως, η δικαιοσύνη κλήθηκε να αντιμετωπίσει την περίπτωση οφειλετών, οι οποίοι αντιμετώπιζαν σκαιότατη συμπεριφορά εκ μέρους εταιρείας διαχείρισης που τους οχλούσε καθημερινώς για δανειακές υποχρεώσεις που εκπληρώνονταν κανονικά. Οι εκπρόσωποι μάλιστα της εταιρείας διαχείρισης δεν έπαυαν την όχληση, ακόμη και όταν αποδεικνύονταν πλήρως οι σχετικές καταβολές.
Οι δανειολήπτες προσέφυγαν στην δικαιοσύνη, κατά δε την ακροαματική διαδικασία η εταιρεία διαχείρισης δικαιολογήθηκε, αποδίδοντας την συμπεριφορά της σε αδυναμία συνεννόησης μεταξύ των ίδιων της των τμημάτων και υπηρεσιών. Το Δικαστήριο διέταξε την απαγόρευση κάθε όχλησης, έγγραφης ή τηλεφωνικής, ενώ απείλησε χρηματική ποινή συγκεκριμένου ποσού για κάθε παραβίαση της ανωτέρω διάταξης.
Σε κάθε περίπτωση τονίζουμε, ότι οι καταχρηστικές συμπεριφορές των εταιρειών διαχείρισης δύνανται να αντιμετωπιστούν δικαστικά, ακόμη και σε περίπτωση ληξιπρόθεσμων οφειλών, καθώς η όχληση και ο τρόπος αντιμετώπισης των οφειλών διέπεται από συγκεκριμένο νομοθετικό πλαίσιο.
Οι συγκεκριμένες εταιρείες, παρά τον ευκαιριακό τους χαρακτήρα, δεν πρέπει να λησμονούν ότι η θέση του δανειολήπτη είναι νομοθετικά προσδιορισμένη και τα δικαιώματά του διασφαλίζονται πλήρως και ωσάν να εξακολουθεί να οφείλει σε τραπεζικό ίδρυμα, κατά ρητές διατάξεις του υπάρχοντος νομοθετικού πλαισίου.
