Έφυγε από τη ζωή ο Ομότιμος Καθηγητής Ιστορίας Δικαίου και πρώην Πρόεδρος της Νομικής Αθηνών, Σπύρος Τρωιάνος.
Ο Σπύρος Ν. Τρωιάνος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1933 και σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μονάχου. Διδάκτορας νομικής (1964), εξελέγη στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ως υφηγητής (1970), έκτακτος καθηγητής (1977), τακτικός καθηγητής (1980) και ομότιμος καθηγητής (2000). Δίδαξε εκκλησιαστικό δίκαιο και ιστορία του βυζαντινού και του νεώτερου δικαίου. Διετέλεσε πρόεδρος του Ιονίου Πανεπιστημίου (1993-1998), κοσμήτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1994-2000), καθώς και στέλεχος της Επιτροπής Ερευνών από το 1988.
Σύμφωνα με το ψήφισμα που εξέδωσε η Νομική Σχολή Αθηνών, ο εκλιπών υπήρξε ένας από τους πλέον διακεκριμένους Έλληνες νομομαθείς και ιστορικούς του Δικαίου. Από το 1971, οπότε έλαβε εντολή διδασκαλίας ως υφηγητής, μέχρι και την αφυπηρέτησή του το 2000 υπήρξε μέλος του διδακτικού προσωπικού της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στις 12 Δεκεμβρίου 1979 εξελέγη τακτικός καθηγητής στην τότε έδρα του Εκκλησιαστικού Δικαίου. Από το 1985 και μετά αφοσιώθηκε όμως στη διδασκαλία της Ιστορίας του Δικαίου και ιδιαιτέρως του Βυζαντινού Δικαίου, το οποίο και καθιέρωσε ως αυτοτελώς διδασκόμενο κλάδο της Ιστορίας του Ελληνικού Δικαίου στη Σχολή μας. Στο Βυζαντινό Δίκαιο αφιέρωσε ο Σπύρος Τρωιάνος το μέγιστο μέρος της ερευνητικής του δραστηριότητας. Η δραστηριότητα αυτή εκδηλώθηκε ως επισήμανση και έκδοση ανέκδοτων ή ανεπαρκώς εκδεδομένων νομικών κειμένων και ως οργάνωση και (διοικητική) στήριξη της έρευνας, τόσο στο εξωτερικό (Μόναχο, Φρανκφούρτη, Βιέννη) όσο και στην Ελλάδα. Ιδιαιτέρως αξίζει να επισημανθεί η από το 1977 συνεργασία του με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης Dieter Simon για την υλοποίηση ενός ερευνητικού προγράμματος με στόχο τη μελέτη και την κριτική έκδοση βυζαντινών νομικών πηγών τόσο κοσμικής όσο και εκκλησιαστικής προέλευσης. Τα πορίσματα αυτής της έρευνας δημοσιεύθηκαν στη σειρά Forschungen zur byzantinischen Rechtsgeschichte , η οποία από το 1986 απέκτησε και αθηναϊκό κλάδο (Forschungen zur byzantinischen Rechtsgeschichte-Athener Reihe) που, υπό τη διευθυνση του Σπύρου Τρωιανου, περιλαμβάνει 19 τόμους.
Ο εκλιπών αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ Νομικής τoυ Πανεπιστημίου της Βιέννης (1999), ενώ τιμήθηκε από τον Δήμο Αθηναίων, την Εκκλησία της Ελλάδος και τα Πατριαρχεία Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων με παράσημα και μετάλλια. Διετέλεσε μεταξύ άλλων Κοσμήτωρ της (τότε) Σχολής Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών (1994-2000), δύο φορές Αναπληρωτής Πρόεδρος του (τότε) Τμήματος Νομικής (1987-1989, 1991-1993) και κατ’ επανάληψη Διευθυντής Τομέα. Ακόμη υπήρξε Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Ιονίου Πανεπιστημίου (1993-1998) και Γενικός Διευθυντής Θρησκευμάτων στο (τότε) Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (1979-1982).
