Ε.Τ.

Το Πρωτοδικείο Αθηνών βάζει φρένο σε εταιρεία διαχείρισης εκδίδοντας απόφαση υπέρ δανειολήπτη.
Ειδικότερα, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών σε μια ακόμη υπόθεση, έκανε δεκτή αίτηση ασφαλιστικών μέτρων δανειολήπτη, «παγώνοντας» διαταγή πληρωμής που είχε εκδοθεί κατόπιν αιτήσεως fund.
Το κρίσιμο σημείο; Το fund δεν απέδειξε τη νομιμοποίησή του να προχωρήσει στη συγκεκριμένη ενέργεια, γεγονός που οδήγησε το δικαστήριο στην εν λόγω κατεύθυνση για την έκδοση της αποφάσεως.

Έλλειψη νομιμοποιητικών εγγράφων

Σύμφωνα με την απόφαση, από τα έγγραφα που κατατέθηκαν για την έκδοση της διαταγής πληρωμής δεν προέκυπτε ότι η εταιρεία διαχείρισης είχε πράγματι αναλάβει τη διαχείριση της απαίτησης από την εταιρεία ειδικού σκοπού (SPV).
Με άλλα λόγια, δεν υπήρχε σαφής απόδειξη ότι το fund είχε το δικαίωμα να κινηθεί νομικά εναντίον του δανειολήπτη.
«Από τα συνημμένα στην αίτηση έκδοσης διαταγής αποδεικτικά έγγραφα, πιθανολογήθηκε ότι η καθ’ ης η αίτηση εταιρεία διαχείρισης δεν απέδειξε ότι ανέλαβε την διαχείριση της επίδικης απαίτησης από την εταιρεία ειδικού σκοπού» σημειώνεται χαρακτηριστικά.

Το Δικαστήριο βλέπει πιθανότητα ακύρωσης

Το Πρωτοδικείο έκρινε ότι η ανακοπή που έχει ασκήσει ο δανειολήπτης κατά της διαταγής πληρωμής «πιθανολογείται ότι θα ευδοκιμήσει».
Για τον λόγο αυτό αποφάσισε να αναστείλει την εκτέλεσή της, ώστε να αποτραπεί ανεπανόρθωτη βλάβη, όπως κατάσχεση ακινήτων.Προστασία από ανεπανόρθωτη ζημιά
Το Δικαστήριο σημειώνει ότι, αν συνεχιζόταν η αναγκαστική εκτέλεση, ο δανειολήπτης κινδύνευε να χάσει ακίνητη περιουσία, κάτι που δύσκολα θα μπορούσε να αποκατασταθεί ακόμη κι αν δικαιωνόταν αργότερα. Αντίθετα, το fund ή η τράπεζα δεν διατρέχουν κίνδυνο ουσιαστικής ζημίας, ιδίως αφού τα δάνεια αγοράστηκαν από τις τράπεζες σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές, χωρίς να δοθεί ποτέ στους ίδιους τους οφειλέτες η δυνατότητα εξαγοράς τους με τους ίδιους όρους.

Αναλυτικά τονίζει: 

 «Πιθανολογείται, ότι η εξακολούθηση της αναγκαστικής εκτέλεσης θα επιφέρει ανεπανόρθωτη βλάβη στον αιτούντα, καθώς υπάρχει κίνδυνος να επιβληθεί κατάσχεση στην ακίνητη περιουσία του, βλάβη η οποία θα είναι πολύ δύσκολο να αποκατασταθεί ακόμα και αν δικαιωθεί ο αιτών, ενώ η καθ’ ης ανώνυμη εταιρεία, δεν κινδυνεύει να υποστεί βλάβη δεδομένης της οικονομικής κραταιότητας των τραπεζικών ιδρυμάτων, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι εταιρείες ειδικού σκοπού αγόρασαν τα δάνεια των Ελλήνων οφειλετών από τις πιστώτριες τράπεζες για ένα εξευτελιστικά χαμηλό ποσοστό, χωρίς να δοθεί στους οφειλέτες η ευκαιρία να «αγοράσουν» αυτοί το δάνειό τους για την ίδια τιμή».

Και καταλήγει πως δεδομένου ότι «πιθανολογείται ότι θα ευδοκιμήσει ένας τουλάχιστον λόγος της ανακοπής που άσκησε ο καθ’ ου η εκτέλεση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατά της ένδικης αναγκαστικής εκτέλεσης, όρος αναγκαίος για τη χορήγηση της αναστολής, και πρέπει η κρινόμενη αίτηση περί αναστολής της εκτελέσεως να γίνει δεκτή και ως κατ’ ουσίαν βάσιμη».

Το μήνυμα της Δικαιοσύνης

Η απόφαση καταλήγει ότι, αφού πιθανολογείται η ευδοκίμηση τουλάχιστον ενός λόγου της ανακοπής, η αίτηση αναστολής της εκτέλεσης είναι βάσιμη και πρέπει να γίνει δεκτή.