Κατά τη διάρκεια ενός αγώνα ποδοσφαίρου, ένας παίκτης τραυματίζεται σοβαρά μετά από φάουλ αντιπάλου παίκτη. Με αγωγή, ζήτησε αποζημίωση. Αλλά το περιφερειακό δικαστήριο του Κόμπλεντς στη Γερμανία απέρριψε το αίτημα.
Οι διάδικοι έλαβαν μέρος σε ένα τουρνουά ποδοσφαίρου το 2019 ως παίκτες για διαφορετικές ομάδες. Κατά τη διάρκεια αγώνα των δύο ομάδων ο εναγόμενος έκανε φάουλ στον ενάγοντα και συγκεκριμένα στον δεξιό αστράγαλο, αν και η ακριβής εξέλιξη των πραγμάτων αμφισβητήθηκε μεταξύ των διαδίκων. Ο διαιτητής του αγώνα σφύριξε φάουλ, αλλά δεν έδειξε κίτρινη ή κόκκινη κάρτα. Ο ενάγων ισχυρίστηκε στην αγωγή του ότι ο εναγόμενος ήταν εκνευρισμένος πριν από το παιχνίδι επειδή ο ενάγων έπαιξε για δύο διαφορετικές ομάδες κατά τη διάρκεια του τουρνουά, ωστόσο η σχετική καταγγελία που έγινε δεν είχε αποτέλεσμα.
Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, ο εναγόμενος πήδηξε στον αστράγαλο του ενάγοντα με το πόδι τεντωμένο, χωρίς να έχει την ευκαιρία να φτάσει στην μπάλα, είχε σκοπό να «βρει» τον ενάγοντα. Ο ενάγων υπέστη κάταγμα περόνης, ρήξη συνδέσμου και κάψιμο στον άνω αστράγαλο του δεξιού του ποδιού. Λόγω των τραυματισμών, χειρουργήθηκε συνολικά τρεις φορές και εξακολουθεί να υποφέρει από τις συνέπειες του τραυματισμού μέχρι σήμερα και δεν μπορεί πλέον να κάνει ομαδικά αθλήματα και άλλες επίπονες δραστηριότητες, όπως τζόκινγκ, παρά μόνο σε περιορισμένο βαθμό και αρκετά επώδυνα .
Ως εκ τούτου, ο ενάγων ζήτησε, μεταξύ άλλων, να καταδικαστεί ο εναγόμενος σε αποζημίωση για ηθική βλάβη 10.000 ευρώ και αποζημίωση για υλική βλάβη ύψους 214,54 ευρώ για τις θεραπείες. Ζήτησε επίσης δήλωση ότι ο εναγόμενος είναι υποχρεωμένος να αποζημιώσει για τυχόν περαιτέρω ζημιές που προκύψουν από το συμβάν. Ο εναγόμενος ζήτησε την απόρριψη της αγωγής και υποστήριξε ότι πρόθεσή του δεν ήταν να βλάψει τον ενάγοντα. Ήταν μια κανονική μονομαχία και απλά χτύπησε κατά λάθος και άθελά του το πόδι του ενάγοντα.
Το Δικαστήριο του Κόμπλεντς απέρριψε την αγωγή με το σκεπτικό ότι η ευθύνη ενός αθλητή σύμφωνα με το αρθρο 823 του Γερμανικού Αστικού Κώδικα (BGB) απαιτεί απόδειξη ότι αυτός παραβίασε υπαίτια τους κανόνες του αγώνα και ως εκ τούτου τραυμάτισε άλλον. Μια αντικειμενικη παραβίαση των κανόνων- όπως και στην παρούσα υπόθεση, όπου ο εναγόμενος χτυπά δυνατά τον αστράγαλο του ενάγοντα με το πόδι του χωρίς να πάρει την μπάλα – δεν υποδηλώνει αυτόματα υπαίτια συμπεριφορά.
Η φύση του ποδοσφαίρου ως μαχητικού παιχνιδιού απαιτεί συχνά από τον κάθε παίκτη να λάβει αποφάσεις και ενέργειες στις οποίες πρέπει να σταθμίσει γρήγορα τις πιθανοτητες και να πάρει ρίσκα προκειμένου να επιτύχει τον σκοπό του παιχνιδιού, ο οποίος πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την αιτίαση ότι υπήρξε δόλος . Εφόσον η συμπεριφορά του παίκτη βρίσκεται στα όρια μεταξύ μαχητικής σκληρότητας και ανεπίτρεπτης αδικίας, δεν υπάρχει καμία ενοχή παρά την αντικειμενική παραβίαση των κανόνων.
Σύμφωνα με το σκεπτικό του δικαστηρίου είναι θεμιτό οι παίκτες να αποδέχονται ορισμένους τραυματισμούς στο ποδόσφαιρο – επομένως υπάρχει ευθύνη μόνο σε περίπτωση σκόπιμης ή βαριάς αμέλειας παραβίασης των κανόνων του παιχνιδιού.
Το δικαστήριο αφού συνέλεξε στοιχεία για το συμβάν εξετάζοντας μάρτυρες που ήταν παρόντες στον ποδοσφαιρικό αγώνα και ακούγοντας τις καταθέσεις των εμπλεκόμενων μερών έκρινε ότι η παραβίαση των κανόνων δεν είχε αποδειχθεί. Συνεκτιμήθηκε μάλιστα ότι ο διαιτητής δεν έδειξε κόκκινη, ούτε καν κίτρινη κάρτα στον παίκτη που χτύπησε τον αντίπαλό του. (legalnews24.gr/kostenlose-urteile.de)
