ΑΦ:20180
Οι παράνομες μέθοδοι και οι δόλιες τακτικές των εταιρειών διαχείρισης, μαζί με τα funds, συνεχίζονται με κάθε τρόπο. Πέραν των τιτλοποιήσεων, οι οποίες έχουν κριθεί ως άκυρες από τα δικαστήρια της χώρας, σύμφωνα με τα αναλυόμενα στην μέχρι σήμερα αρθρογραφία μας, τα funds προσπαθούν να θέσουν τους δανειολήπτες εκτός της προστασίας του Ν. Κατσέλη, με σκοπό εν τέλει την εκποίηση της ακίνητης περιουσίας τους.
Σε περίπτωση εντολέα – δανειολήπτη των δικηγορικών γραφείων «Lekkakou & Associates – Law Firm», μετά την έκδοση δεκτής οριστικής δικαστικής απόφασης του Ν.3869/2010 με προβλεπόμενη, δικαστικά, προστασία της κατοικίας του και ρύθμιση του οφειλόμενου ποσού, σύμφωνα με τα οικονομικά και προσωπικά του στοιχεία, ενώ αυτός κατέβαλλε κανονικά τη μηνιαία δόση που ορίστηκε από το Δικαστήριο, ο πιστωτής, πλέον fund, απαιτούσε παρανόμως δόση διπλάσιου ποσού.
Συγκεκριμένα, με δεκτή δικαστική απόφαση του Νόμου Κατσέλη, η οποία εκδόθηκε το 2017, με αντίδικο την «ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Α.Ε.», εξαιρέθηκε η εκποίηση της κύριας κατοικίας του οφειλέτη, ορίζοντας, ότι η καταβολή των δόσεων για τη διάσωση της κατοικίας του θα ξεκινούσε μετά από τέσσερα έτη. Κατά το έτος 2021 και ενώ η απαίτηση είχε μεταβιβαστεί στην «INTRUM HELLAS Α.Ε.», έγινε κάθε δυνατή προσπάθεια επικοινωνίας με την εταιρεία διαχείρισης, προκειμένου να γνωστοποιηθεί ο τρόπος καταβολής της μηνιαίας δόσης, ότε και ο δανειολήπτης βρέθηκε αντιμέτωπος με τεράστια ταλαιπωρία και ατέρμονη αναμονή, ώστε να λάβει, μετά από σειρά μηνών, τους αναγκαίους λογαριασμούς – κωδικούς πληρωμής.
Το 2022, ενώ συνεχίζονταν οι καταβολές, η Intrum «όχλησε» τον οφειλέτη, κάνοντας λόγο για ληξιπρόθεσμες οφειλές, που αντιστοιχούσαν, όχι μόνο σε δόσεις, οι οποίες είχαν ήδη καταβληθεί, αλλά και σε δόσεις με τεράστια απόκλιση από το καθορισμένο δικαστικά ποσό.
Η εταιρεία διαχείρισης, μη συμμετέχουσα καν στη δίκη της υπαγωγής του οφειλέτη στον Ν.3869/2010, υπολόγιζε παράνομα το εφαρμοσθέν επιτόκιο στο σύνολο του άληκτου κεφαλαίου και όχι στη μηνιαία δόση, «εκτοξεύοντας» το οφειλόμενο ποσό στο διπλάσιο περίπου.
Πρέπει να σημειωθεί, πως η οριζόμενη δόση του Ν.3869/2010 αποτελεί το «ταβάνι» που μπορεί να καταβάλλει ο οφειλέτης και όχι τη βάση υπολογισμού, με τον νομοθέτη και εν συνεχεία τον Δικαστή που εφαρμόζει τον Νόμο να έχει υπόψιν του, τόσο τις οικονομικές δυνατότητες του δανειολήπτη, όσο και τη μεταβαλλόμενη, σε βάθος χρόνου, αξία του χρήματος. Άλλωστε, η δόση είχε οριστεί να καταβάλλεται χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της ΤτΕ, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς, αυτό των πράξεων κύριας αναχρηματοδότησης της ΕΚΤ. Ο τρόπος όμως, εκτοκισμού της εν λόγω μηνιαίας δόσης χρήζει ερμηνείας και διευκρίνησης.
Μετά από νομικές ενέργειες των γραφείων μας, το δικαστήριο έκανε δεκτή την αίτηση ερμηνείας της απόφασης του Ν. 3869/2010, και αποφάσισε, αφενός να συνυπολογιστούν, όπως δικαίως και αποδεδειγμένα ζητήθηκε, οι μέχρι σήμερα καταβληθείσες και μη υπολογισθείσες από την εταιρεία διαχείρισης δόσεις, και αφετέρου τον εκτοκισμό της δόσης επί του ποσού της μηνιαίας δόσης, κατά τα ζητηθέντα από τον δανειολήπτη.
Κανείς πλέον, δεν μπορεί να αγνοεί την αδήριτη ανάγκη να δοθεί η πραγματική δυνατότητα στους υπερχρεωμένους δανειολήπτες να πραγματοποιήσουν ένα νέο οικονομικό ξεκίνημα στη ζωή τους, ρυθμίζοντας τις οφειλές τους, διατηρώντας την ακίνητη περιουσία τους και δη, την κύρια κατοικία τους από τα πιστωτικά ιδρύματα, τα οποία έχουν θέσει ως προτεραιότητα την εκποίηση αυτής, παρά την αναδιάρθρωση και την οικονομική εξυγίανση του οφειλέτη, μέσω των νομοθετικά προβλεπόμενων εργαλείων.
Απόσπασμα του υπό έκδοση βιβλίου με τίτλο «ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ στην αναγκαστική εκτέλεση» με υπότιτλο «Περί Πλειστηριασμών – Από τη θεωρία στην πράξη» ISBN 978-618-00-3736-4
