Της Ελένης Τσιάβο
Στιγμές απόγνωσης βιώνουν ασθενείς που προσβλήθηκαν από τον νέο ιό, COVID-19 και νοσηλεύονται τις τελευταίες μέρες στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, το οποίο αποτελεί νοσοκομείο αναφοράς για την αντιμετώπιση της λοίμωξης.
Ειδικότερα, σύμφωνα με δικές τους μαρτυρίες, καταγγέλλουν ότι η κατάσταση είναι ιδιαίτερα επιβαρυντική για την υγεία τους, καθώς οι ελλείψεις σε ιατροφαρμακευτικό υλικό δημιουργούν συνθήκες και εικόνες τριτοκοσμικές, προκαλώντας νέα προβλήματα.
Από την άλλη πλευρά, ο αγώνας που δίνουν καθημερινά για εικοσιτετράωρα ιατροί και νοσηλευτές είναι αξιέπαινος καθώς καλούνται να διαχειριστούν μια αναπάντεχη κρίση, με ελάχιστα εφόδια ως “όπλο” τους, μειωμένο προσωπικό, μη κατάλληλες συνθήκες εργασίας.
Ωστόσο, είμαστε υποχρεωμένοι ως δημοσιογράφοι να παρουσιάζουμε τις τρομερές ελλείψεις που έχει ο πολυπαθής τομέας της Υγείας στην χώρα μας.
Όπως αναφέρει στο dikastirio, ασθενής που χρειάστηκε εν τέλει να μεταφερθεί στο νοσοκομείο ύστερα από προτροπή του ΕΟΔΥ, αρχικά δεν ήταν εύκολη η εύρεση ασθενοφόρου για την διακομιδή του. Όταν κάλεσε σε βοήθεια καθώς τα συμπτώματα του κορωνοϊού εντείνονταν, του είπαν αν μπορεί να μεταβεί ο ίδιος με δικό του όχημα. Αφού αρνήθηκε κατηγορηματικά εξαιτίας του υψηλού του πυρετού, το ασθενοφόρο έφτασε μετά από 1,5 ώρα στην οικία του, όπου παρέμενε σε καραντίνα τις τελευταίες 6 ημέρες από όταν βρέθηκε θετικός στον ιό.
Όπως συνεχίζει ο ίδιος, όταν έφτασε στο νοσοκομείο δεν υπήρχε διαθέσιμο δωμάτιο και προσωρινά βρέθηκε στην αναμονή “σε ένα γραφείο με ανοικτό μάλιστα το παράθυρο”.
Αργότερα όταν μετέβη στο δωμάτιο, δεν υπήρχαν διαθέσιμες μαξιλαροθήκες ώστε να εξασφαλιστεί το πιο αναγκαίο… η προσωπική του υγιεινή.
Δυστυχώς, οι περιπέτεια του συνεχίστηκε.
Δύσκολη ήταν ακόμα και η εύρεση διαθέσιμου θερμόμετρου για την μέτρηση της θερμοκρασίας του αλλά και το εξής συγκλονιστικό: Δεν υπήρχε χρόνος για το προσωπικό ώστε να διαθέσει νερό στους νοσηλευόμενους και έτσι αναγκάζονταν να παίρνουν οι ίδιοι οι ασθενείς νερό από την βρύση της τουαλέτας αφού δεν μπορούν, όπως είναι λογικό να βγουν από το δωμάτιο τους.
Η έλλειψη κουβερτών αναγκάζει τους ασθενείς να βάλουν… χαρτομάντιλα ώστε να κλείσουν τα κενά στα παράθυρα, από όπου μπαίνει το κρύο.
Φυσικά ούτε λόγος για διαθέσιμες μάσκες ώστε να δοθούν στους ασθενείς που νοσηλεύονται σε δωμάτιο μαζί με πέντε άλλους νοσούντες.
Η πανδημία μας βρήκε απροετοίμαστους. Επί δεκαετίες το πρόβλημα στον κλάδο της Υγείας είναι γνωστό σε όλους αλλά κανείς δεν αγωνίστηκε ώστε να εξασφαλιστούν οι στοιχειώδεις, ανθρώπινες συνθήκες για τους ασθενείς στο σύνολο τους, πριν την νέα κρίση.
Μπορεί η διάδοση του κορωνοϊού να χαρακτηρίζεται ως διαχειρίσιμη (προς το παρόν), όμως αναρωτιόμαστε, αν σε αυτόν τον αριθμό κρουσμάτων και νοσηλευόμενων δεν μπορούμε να προμηθεύσουμε τα νοσοκομεία με τα απαραίτητα εφόδια, σε μια νέα, ακόμα πιο επικίνδυνη επέκταση του προβλήματος, πως θα αντιδράσουμε;
Οι ιθύνοντες πρέπει να απαντήσουν με έργα και όχι ευχολόγια.
Κλείνω όμως με ένα θετικό:
Για ακόμη μια φορά μας ζητήθηκε από τους ασθενείς, να μεταφέρουμε ότι αυτή την πρωτόγνωρη συγκυρία, οι ιατροί είναι οι ήρωες τους και αυτό επίσης πρέπει να αναγνωριστεί έμπρακτα.
