ΔΠρ Λαμίας Α272/2022: Αγωγή με αίτημα την αποζημίωση της ενάγουσας για την περιουσιακή ζημία και την ηθική βλάβη που υπέστη λόγω παράνομων πράξεων και παραλείψεων των οργάνων του εναγομένου Νοσοκομείου κατά τη νοσηλεία της σ’ αυτό.
Έλλειψη παθητικής νομιμοποίησης του Ελληνικού Δημοσίου. Χορήγηση λάθος φαρμάκου στην ενάγουσα από νοσηλευτή. Καταδίκη αυτού σε ποινή φυλάκισης έξι μηνών με τριετή αναστολή. Σε περίπτωση που δεν προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου ότι η απόφαση του ποινικού δικαστηρίου έχει καταστεί αμετάκλητη, το διοικητικό δικαστήριο δεν δεσμεύεται από αυτή, πλην όμως, υποχρεούται να τη συνεκτιμήσει κατά τη διαμόρφωση της κρίσης του.
Μαρτυρικές καταθέσεις που δεν έχουν ληφθεί κατά τη διαδικασία των άρθρων 179 επ. του ΚΔΔ, αλλά στο πλαίσιο ποινικής ή πολιτικής δίκης, δεν αποτελούν νόμιμα αποδεικτικά μέσα και δεν επιτρέπεται να ληφθούν νομίμως υπ’ όψιν από τα διοικητικά δικαστήρια ούτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (ΣτΕ 70/2019 σκ. 6, 2034/2018 7μ., 4348/2015, 1656/2013, 4389/2012, πρβλ. ΣτΕ 3616/2011 7μ., κ.ά.).
Η τυχόν λήψη υπ’ όψιν από το διοικητικό δικαστήριο μαρτυρικής κατάθεσης ενώπιον του εκδόντος την ποινική απόφαση δικαστηρίου, η οποία αποτελεί στοιχείο του σκεπτικού της εν λόγω απόφασης, λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο της εκπλήρωσης της νόμιμης υποχρέωσης του διοικητικού δικαστηρίου, δηλαδή της υποχρεωτικής συνεκτίμησης του περιεχομένου της ποινικής απόφασης, και δεν παραβιάζει τις διατάξεις των άρθρων 179 και επ. του ΚΔΔ, κατά τις οποίες δεν αποτελούν νόμιμα αποδεικτικά μέσα στη διοικητική δίκη ένορκες εξετάσεις και καταθέσεις μαρτύρων που δεν λαμβάνονται κατά την διαδικασία των τελευταίων αυτών διατάξεων, διότι, σε τέτοια περίπτωση, οι μαρτυρικές καταθέσεις ενώπιον ποινικού δικαστηρίου λαμβάνονται υπ’ όψιν από το διοικητικό δικαστήριο όχι ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα αλλά ως μέρος του περιεχομένου της υποχρεωτικά συνεκτιμητέας απόφασης του ποινικού δικαστηρίου (ΣτΕ 396/2020 7μ. σκ. 8, 1941/2019 σκ. 7).
Το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη το είδος της προσβολής, τις συνθήκες τέλεσης αυτής, τη διάρκεια αυτής, τη ψυχική και σωματική ταλαιπωρία που βίωσε η ενάγουσα από την ήπια αλλεργική αντίδραση που υπέστη, κρίνει ότι η ενάγουσα υπέστη ηθική βλάβη, τελούσα σε αιτιώδη συνάφεια με την παράνομη συμπεριφορά του οργάνου του εναγομένου, για τη χρηματική ικανοποίηση της οποίας δικαιούται το ποσό των δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ, νομιμοτόκως, με επιτόκιο υπολογιζόμενο σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 45 παρ. 1 του ν. 4607/2019 (Α΄ 65), από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση. Δέχεται εν μέρει την αγωγή. (πηγή adjustice.gr)
